Και ενώ η μόδα προστάζει επιστροφή στο “λαϊκό” με πισωγυρίσματα στο Traditional Heavy Metal με τις βρετανοσουηδικές του επιρροές, στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού ξεπετάχτηκαν οι Sacred Leather που μας πάνε καρφί στα ’80s και στην καρδιά του american metal που λένε και στο χωριό μου.
Με μικρές δουλειές όπως split, single, ένα EP και ένα live album, η πεντάδα από την Ινδιανάπολη παίρνει το δισκογραφικό βάπτισμα πυρός βγάζοντας σε κυκλοφορία το πρώτο της δίσκο ονομάζοντάς τον “Ultimate Force”.
Τίμιο Heavy Metal, με fancy ηχοχρώματα και αρκετά γυαλισμένη παραγωγή που να θυμίζει δίσκο περιόδου 1980-1985. Αστραφτερά σολίδια και πιασάρικα riff είναι το βασικό στοιχείο, που πλαισιώνονται από mid και slow tempo καταστάσεις ενώ λείπουν τα γρήγορα parts σε όλη την διάρκεια του δίσκου. Αποτελείται από “κουνιστές” συνθέσεις αλλά και από αλητήρια καβαλήματα στις εξάχορδες. Το μεγάλο όπλο των αμερικανών είναι το λαρύγγι του Dee Wrathchild που με τις κορόνες τους δίνει ακριβώς το πραγματικό feeling της μουσικής των Sacred Leather.
Βέβαια κλασικός μέταλ δίσκος χωρίς μπαλάντα γίνεται;;; Δεν γίνεται και αυτό έρχεται να μας το βάλει καλά στο μυαλό το “Dream Searcher” διάρκειας 8 λεπτών παρακαλώ που θεωρείται το πιο δυνατό (συναισθηματικά) κομμάτι αυτής της κυκλοφορίας.
Αν ήμασταν πίσω στο 1983 περίπου, τώρα θα μιλάγαμε για έναν άκρως κλασικό μέταλ δίσκο, δεν σημαίνει όμως ότι εν έτει 2018 είναι αποτρεπτικό ώστε να γίνει κλασικός…
570 
