X-Mass Explode Fest: Smallman, Purple Dino, The Black Capes, Contra Limit (21/12/2017) An Club

Καθημερινή και μάλιστα Πέμπτη, λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, το σκηνικό άκρως χειμωνιάτικο με χιονόβροχο ή χιονόνερo αν προτιμάτε και η κίνηση στο κέντρο να τσιτώνει τα νεύρα μας ακόμα περισσότερο κι αν σκεφτούμε ότι η Παρασκευή είναι εργάσιμη (και για τον γράφοντα “ζόρικη” εργάσιμη), τότε η πρώτη μέρα του X-Mass Explode Fest, φάνταζε να είχε τις απαντήσεις για όλα. Και δεν πέσαμε έξω!

Οι τέσσερις μπάντες που εμφανίστηκαν, φάνηκαν τόσο έτοιμες, τόσο πλήρεις και τόσο ορεξάτες να τα δώσουν όλα, που οι αρκετοί φίλοι (αλλά όχι πολλοί -δεδομένου του καιρού και της ημέρας), που βρέθηκαν στο υπόγειο του An, σίγουρα θα έχουν να θυμούνται μια τέτοια βραδιά.



Πρώτοι πάτησαν την σκηνή οι Contra Limit, κατά τις 21:40. Αν και μπήκαν “κρύοι” και μαγκωμένοικατάφεραν τόσο με την άνεσή τους επί σκηνής και αναμφισβήτητα με τον καλά δεμένο heavy ήχο τους, να κερδίσουν άπαντες.



Σαφέστατα πιο δουλεμένος ο ήχος τους από την τελευταία φορά που τους είδα και πλέον δεν έχουμε να κάνουμε με ένα ελπιδοφόρο σχήμα, αλλά μια έτοιμη και ώριμη μπάντα που έχει τις δυνατότητες και την όρεξη να κάνει το παραπάνω βήμα.

Η διαπίστωση αυτή, επιβεβαιώνεται από τα 2-3 πολύ καλά νέα κομμάτια που παρουσίασαν στο εικοσιπεντάλεπτο act τους (παρόλο που οι παρευρισκόμενοι επευφημούσαν για περισσότερους Contra Limit), στα οποία διατηρείται σαφώς το stoner – desert rock ύφος τους, με βασικότατο ρόλο στα τύμπανα, τα οποία κλιμακώνουν τις συνθέσεις τους και δίνουν όλες τις πάσες στις αλλαγές και το ρυθμό.



Τα φωνητικά τους καλά δουλεμένα, το κλίμα που δημιούργησαν ήταν εξαιρετικό και σαφώς αναμένουμε νεότερα που αφορούν δισκογραφική δουλειά στο προσεχές διάστημα, όπως “μαρτύρησαν” σε πρόσφατη συνέντευξή τους στο rockway.gr. Έκλεισαν με το εξαιρετικό “Desert Loner” και πέρασαν τη σκυτάλη στους επόμενους.



Οι “The Black Capes” ακολούθησαν και το σκηνικό ντύθηκε στα μαύρα και η ατμόσφαιρα σκοτείνιασε με το πενταμελές goth-dark rock σχήμα. Η παρουσία τους έγινε κάτι παραπάνω από αισθητή! Επιβλητική θα μπορούσαμε να πούμε, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Για κάτι παραπάνω από μισή ώρα που βρέθηκαν στην σκηνή του An, επιβεβαίωσαν μέχρι τελευταίας γραμμής τον αρχικό τους στόχο – ιδέα δημιουργίας τους: να καλύψουν, δηλαδή, το κενό που υπάρχει σε τέτοιου είδους μπάντες εν Ελλάδι. Και το καταφέρνουν με μεγάλη επιτυχία!



Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για κάποιου είδους τυχοδιωκτισμό του στυλ: “Α, καλοί μουσικοί είμαστε, που υπάρχει κενό; Στη gothic σκηνή; Εκεί θα πιάσουμε!”. Οι τύποι το έχουν, και το έχουν πολύ καλά, έχουν προετοιμαστεί εξαιρετικά πριν πατήσουν το πόδι τους  στην σκηνή για το χτεσινό παρθενικό τους liveστο An (αν δε μας το έλεγαν χτες, δε θα το πιστεύαμε) και οι συνθέσεις τους αξίζουν περισσότερη από την προσοχή μας.



Σκληρά, βαριά, τραχιά και υπόκωφα τα φωνητικά του Alex Swamp, ξετυλίγουν με τη μελωδικότητα των στακάτων riff και των βιρτουόζικων σόλο στιγμών της Irene Ketikidi, το κουβάρι που με εξαιρετικό χρονισμό έπλεκαν ο Ch. Grekas στα τύμπανα, οThanos Jan με τη χαρακτηριστική “βρωμιά” στις κιθάρες του και o Chris Rusty στο μπάσο.



Εν κατακλείδι, οι “The Black Capes” είναι μια αυθεντική dark– goth γκρουπάρα, που δε μιμείται κανένα, έχει συμβιβαστεί με τις επιρροές της, δουλεύει πολύ με το ύφος και τον ήχο της και θα ήταν άτοπο κι άσκοπο να τους χαρακτηρίσουν ως τους “Έλληνες Sisters of Mercy”, τους “Έλληνες Paradise Lost”και πάει λέγοντας. Έχουν αυθύπαρκτο ρόλο, είναι αυθεντικοί, ξεχειλίζουν ταλέντο και μπορούν να σταθούν ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ!



Γύρω στις 23:10, οι Purple Dino ανέβηκαν στο σανίδι του An και ίσως τα επόμενα πενήντα λεπτά αποτέλεσαν το απόγειο της πρώτης μέρας του X-mass Explode Fest! Η τετράδα από τη Βόρεια Ελλάδα, έβαλε φωτιά στο σκηνικό και το “And Now What?!” που παρουσίασαν ήταν μια αποκάλυψη για τα αυτιά μας. Για όποιον ανέμενε να ακούσει εύπεπτες stoner-ιές και να χτυπηθεί χαλαρά πίνοντας την μπιρίτσα του, ήταν πολύ γελασμένος.



Οι bluesy ή οι τζαζέ εισαγωγές τους και η μετέπειτα heavy διάθεση διανθισμένη με τραχιές κιθαριστικές “παραμορφώσεις”, ακούραστους δακτυλισμούς στο μπάσο, καταπληκτικά φωνητικά και θαυμάσια τύμπανα, διαμόρφωναν ένα σύνολο που μετέδιδε την ενέργειά του στο κοινό και την εισέπραττε με την παραμικρή διακοπή από αυτό. Μας κέρδισαν όλα τα κομμάτια του albumτους, αλλά κατάφερα να ξεχωρίσω, δίχως άλλο, το “Unknown Destination” και το “2day” με την πιο surf-rockεισαγωγή του.



Οι εξαιρετικές ενορχηστρώσεις, τα ευφάνταστα riffκαι η ποικιλία του ηχοτοπίου τους, άφησαν αποσβολωμένους άπαντες. Δεν είναι ότι προσπαθούν να διατηρήσουν ένα πρωτόγονο ή προϊστορικό ύφος και το κάνουν καλά, αλλά έχουν δουλέψει τόσο καλά, με την παρούσα – ανανεωμένη σύνθεσή τους, ώστε μου κάνει δύσκολο το ακαταμάχητο αυτό κουαρτέτο, να μη ζήσει μεγαλύτερες στιγμές.



Οι Purple Dino δεν είναι μια εναλλακτική ή μια επιπλέον πρόταση στο χώρο του hard rock στη χώρα μας, αλλά Η ΠΡΟΤΑΣΗ. Το πείσμα τους, πέρα από τις αντιξοότητες να κατορθώνουν να παρουσιάσουν μια τόσο άρτια δουλειά και να την αποτυπώνουν άριστα σ’ ένα live, τους δίνει extra πόντους σ’ ό,τι κάνουν και σίγουρα αυτό το εισπράττουν, προς το παρόν από τα πρώτα δείγματα αναγνώρισης από το κοινό.



Για τέλος, μετά τις 00:00, οι Smallman από τη Βουλγαρία, έστησαν όμορφα το σκηνικό τους για να βάλουν τη δική τους, πιο balkan πινελιά στην εξαιρετική αυτή βραδιά. Η μίξη παραδοσιακών οργάνων και ήχων (γκάιντα – πίπιζα, φλογέρα, αμανέδες κλπ) με σκληρά riffs, ανελέητα σφυροκοπήματα στα τύμπανα (από ένα ατόφιο ταλέντο του είδους) και μια σαγηνευτική φωνή, αποτέλεσαν το ιδανικό και το πλέον ιδιαίτερο-ξεχωριστό φινάλε για τη βραδιά.



Ομολογώ ότι δε τους είχα ξαναδεί live, αλλά ο συνδυασμός ατόφιου heavy ήχου με το folk βαλκανικό στοιχείο συνταιριάζεται απόλυτα, χωρίς να δημιουργεί καμία παραφωνία, αντιθέτως, ακόμα και ο πλέον αρνητικός σε τέτοιους είδους “παντρέματα” (συμπεριλαμβανομένου και του γράφοντος) δε θα μπορούσε παρά να μείνει με το στόμα ανοιχτό με το πέρας του κάθε μουσικού τους θέματος.



Ο κόσμος πύκνωσε σ’ ένα βαθμό, αφού φαίνεται ότι οι Smallman έχουν πολύ καλές σχέσεις με το ελληνικό κοινό, όμως και η γενικότερη παρουσία τους συνέβαλε στο να μαζευτούμε περισσότεροι  μπροστά στη σκηνή και να δημιουργηθεί μια πιο ζεστή και rock ατμόσφαιρα.



ΑΠΟΛΥΤΑ επιτυχημένη η πρώτη μέρα του X-Mass Explode Fest και σ’ αυτό συνέβαλλε από τη μία η άριστη επιλογή των συγκροτημάτων και στη συνέχεια η διάθεση και η ενέργεια των ίδιων των μουσικών να αποδώσουν στα όρια τους!

Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου

472

Avatar photo
About Παναγιώτης Σπυρόπουλος 239 Articles
Γεννήθηκε στα τέλη του 70 στα Δυτικά της Αθήνας, πιο αργά ή πολύ νωρίτερα από ότι θα ήθελε - δεν έχε καταλήξει ακόμα! Ακροβατώντας ανάμεσα σε οικονομετρικά μοντέλα, φιλοσοφικούς αναστοχασμούς, πολιτικούς προβληματισμούς, κοινωνικές και διατροφολογικές ανησυχίες, η μουσική αναζήτηση είναι το δίχτυ ασφαλείας στο matrix της καθημερινότητας. Fan του σκληρού ήχου, λάτρης της κλασικής μουσικής, παθιασμένος με τα blues. Αναζητά την αιτία ζωής του, πριν κάποιοι άλλοι διαγνώσουν την αιτία θανάτου του• είναι σε καλό δρόμο για το δεύτερο.