Δεν ξέρω γιατί πρέπει να προλογίσω μια συνέντευξη με τον Andrew James Cairns, τον άνθρωπο που έφτιαξε τους Therapy?, μια μπάντα που παρά τα προγνωστικά (λόγω της τύχης του μεγαλύτερου μέρους της εναλλακτικής rock σκηνής), συνεχίζει την πορεία της καθώς οδεύει προς την συμπλήρωση της τρίτης δεκαετίας δραστηριοποίησής της. Δεν είπαμε και πολλά, αλλά νομίζω πως είναι αρκετά σαν πρόγευση της ελεύσεως τους. Μας μίλησε όμως με ανοιχτή καρδιά και με ιδιαίτερη θέρμη για την Ελλάδα…
Γεια χαρά από την Ελλάδα, θα έχουμε μια ακόμη ευκαιρία να σας δούμε στην χώρα μας επί σκηνής κι αυτό χάρη στο 4ήμερο επετειακό φεστιβάλ δύο εκ των παλαιοτέρων “συναυλιάδικων” της Αθήνας, του An club και του Gagarin205, στο οποίο και θα εμφανιστείτε στις 24 του Νοέμβρη. Ποια είναι η εμπειρία σας από τις εμφανίσεις στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια;
Γεια σου Γιάννη και σε ευχαριστούμε για την συνέντευξη. Είμαστε όλοι πολύ ενθουσιασμένοι που επιστρέφουμε στην Αθήνα. Είναι ένας συναυλιακός χώρος που λατρεύουμε, σε μια θαυμάσια πόλη μιας όμορφης χώρας. Πάντα απολαμβάνουμε τα ταξίδια μας στην Ελλάδα και τις συναντήσεις με τους φίλους και “οπαδούς” μας. Νομίζω πως ο κόσμος έχει το ίδιο πάθος με τους Ιρλανδούς. Οι αναμνήσεις μου από τις εμφανίσεις στην Ελλάδα είναι όλες φανταστικές. Η πρώτη φορά που την επισκεφτήκαμε ήταν το 1994 και ήταν σε έναν ανοιχτό συναυλιακό χώρο στην Αθήνα στον οποίο ξαναπαίξαμε, αλλά μου διαφεύγει το όνομά του (σ.σ. Γκάζι). Ήταν μια λαμπρή, αλλά γεμάτη ένταση, βραδιά. Είχαν έρθει πολλοί άνθρωποι, είχε ζέστη και σκόνη, το κοινό τραγουδούσε κι έκανε moshing. Παρότι κάποια στιγμή δυστυχώς κατάπια και το φτύσιμο κάποιου καθώς τραγουδούσα, περάσαμε ένα θαυμάσιο απόγευμα και συναντήσαμε πάρα πολλούς ανθρώπους.
Από τότε έχουμε απολαύσει πολλές εμφανίσεις στην Θεσσαλονίκη, στο Rockwave festival και σε πολλά live club στην Αθήνα εκ των οποίων το αγαπημένο μου είναι το Gagarin205. Αγαπώ την διάταξη του εσωτερικού του, την τοποθεσία και την ατμόσφαιρα στον χώρο. Ελπίζουμε να βρούμε αυτή την ίδια ατμόσφαιρα σύντομα όταν επιστρέψουμε εκεί.
Υπάρχει ένας σχεδόν αδιάκοπος κύκλος σύνθεσης, ηχογραφήσεων και περιοδειών παγκόσμια, για περισσότερο από 25 χρόνια. Ποια είναι η αίσθηση που υπάρχει αυτή την στιγμή; Επίσης τι είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπίσετε, τον κίνδυνο “ρουτινοποίησης” της τέχνης μετά από τόσα χρόνια, ή της απώλειας έμπνευσης για να προχωρήσετε μπροστά;
Νιώθω πως λόγω των προσωπικοτήτων μας είμαστε σε θέση να περιοδεύσουμε αρκετά και να απολαύσουμε τις ηχογραφήσεις και τις ζωντανές εμφανίσεις τόσο όσο σχεδόν το απολαμβάναμε 25 χρόνια πριν, για την ακρίβεια, εγώ προσωπικά το απολαμβάνω ακόμη περισσότερο.
Όλοι προχωράμε μπροστά σαν άνθρωποι, σταθερά ακούμε νέα μουσική και λατρεύουμε να ταξιδεύουμε και να επισκεπτόμαστε νέες χώρες και πολιτισμούς. Το να έχουμε την ευκαιρία να παίζουμε μουσική σε όλο τον πλανήτη και να συναντάμε καινούργιους ανθρώπους, κρατάει τα μυαλά μας ενεργά και την έμπνευσή μας φρέσκια. Πίσω στις μέρες που ήμασταν σε μεγάλη δισκογραφική εταιρεία και πουλούσαμε πάρα πολλούς δίσκους, δρούσαμε υπό καθεστώς μεγάλης πίεσης να ανταπεξέλθουμε και να πετύχουμε. Κανείς πέρα από το management μας ενδιαφέρθηκε για την ευημερία μας και μας είχαν στην δούλεψη τους σαν τα σκυλιά μέχρι που εξουθενωθήκαμε και είχαμε προστριβές μεταξύ μας.
Η απομάκρυνσή μας από την show business και την “celebrity” πτυχή της μουσικής υπήρξε ένα δώρο το οποίο μας έδωσε πίσω την ελευθερία μας. Θα ήταν ωραία να πουλούσαμε ξανά τόσους δίσκους όσους στην δεκαετία του 90, αλλά θα μας ήταν αδύνατο να πρέπει να ξαναέρθουμε αντιμέτωποι πάλι με όλα αυτά τα σκατά.
Έχετε σταθερή σύνθεση στο lineup σας από το 2002 κι έπειτα. Υποθέτω πως αυτό βοηθά αρκετά ώστε η μπάντα να προχωρά με τον τρόπο που το κάνει…
Από τότε που ο ντράμερ, Neil Cooper, μπήκε στην μπάντα το 2002 και την επιστροφή του σχήματος σε τρίο το 2004, παίρνω την καλύτερη αίσθηση που είχα ποτέ σε αυτό το γκρουπ. Είμαστε όλοι απολύτως ειλικρινείς μεταξύ μας και κανείς μας δεν κρατά κρυφές ατζέντες. Κατά το παρελθόν, κάποια πρώην μέλη προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν την μπάντα προς όφελος των προσωπικών τους φιλοδοξιών για καριέρα και μας εκμεταλλεύτηκαν άσχημα οικονομικά στις συμφωνίες μας με άλλα μέλη, αλλά αυτά είναι όλα στο παρελθόν. Ότι δυσκολίες αντιμετωπίζουμε πλέον, το κάνουμε όλοι μαζί.
Που πηγαίνουν πλέον οι Therapy?, ποια είναι τα άμεσα σχέδια σας;
Λοιπόν, όπως όλα δείχνουν, το 2018 θα είναι ένα αρκετά πολυάσχολο έτος για εμάς. Έχουμε γράψει ένα σκασμό καινούργια τραγούδια για το 15ο άλμπουμ και σχεδιάζουμε να μπούμε στο στούντιο και να τα ηχογραφήσουμε το Φεβρουάριο. Τον Μάρτιο βγαίνουμε σε περιοδεία σε Ηνωμένο Βασίλειο και Ιρλανδία, ανοίγοντας για τους The Stranglers.
Το άλμπουμ μας θα πρέπει να κυκλοφορήσει κάπου ανάμεσα σε Απρίλιο και Μάιο και θα πραγματοποιήσουμε κάποιες εμφανίσεις που θα συμπίπτουν με την κυκλοφορία αυτή. Όλα αυτά θα ακολουθήσει ένα καλοκαίρι με φεστιβάλ κι έπειτα κάποια ακόμη show μέσα στο φθινόπωρο και το χειμώνα. Ευελπιστώ, αν και οι Έλληνες διοργανωτές είναι πρόθυμοι, να έχουμε την ευκαιρία να παίξουμε ξανά και στην χώρα σας.
Ο πλανήτης μας ανέκαθεν ήταν τρελαμένος, αλλά δεν ξέρω αν συμφωνείτε πως τα τελευταία χρόνια, ίσως περισσότερο την τελευταία δεκαετία, τα πράγματα έχουν βγει εντελώς εκτός ελέγχου για τα καλά; Ταξιδεύετε αρκετά, πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα στο πως αισθάνεστε την ασφάλεια κατά τις περιοδείες σας;
Σίγουρα έχω την αίσθηση πως ο κόσμος έχει μπει σε μια νέα περίοδο, την εποχή της έντονης ανησυχίας. Μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι, οι περισσότερες μπάντες που γνωρίζω, πάντα σχεδιάζουν σχέδια διαφυγής από τον συναυλιακό χώρο κατά την διάρκεια του soundcheck. Η ασφάλεια στα αεροδρόμια είναι πολύ πιο αυστηρή και σε μερικές χώρες οι συναυλιακοί χώροι έχουν παρουσία αστυνομικών δυνάμεων για ασφάλεια. Το παρελθόν μας με τα πολιτικά προβλήματα στην Βόρεια Ιρλανδία μας κάνει να μην αισθανόμαστε τόσο μεγάλο σοκ από την παρούσα κατάσταση, όσο σε άλλους, καθώς έχουμε εμπειρία από παρόμοιες καταστάσεις πολλά χρόνια πριν καθώς μεγαλώναμε.
Επιπρόσθετα σε όλο αυτό, υπάρχει και ο Τραμπ στην Αμερική, καθώς και το Brexit στην Αγγλία. Αρκετά συχνά έχω την αίσθηση πως οι άνθρωποι επιθυμούν να χτίζουν τοίχους, παρά να ρίχνουν γέφυρες. Ευτυχώς, από ότι οι Therapy? έχουν συναντήσει ταξιδεύοντας, οι άνθρωποι της γενιάς μας και οι νεώτεροι δεν συμφωνούν με όλο αυτό, οπότε υπάρχει ακόμη ελπίδα. Πιστεύω πως οι περισσότεροι άνθρωποι είναι κατά βάση καλοί και αν παραμείνουμε ενωμένοι μπορούμε αργά, αλλά σταθερά, να επιφέρουμε μικρές αλλαγές που θα εξελιχθούν σε μεγαλύτερες.
Κάποιο μήνυμα ίσως που θα ήθελες να δώσεις στους φίλους των Therapy? Στην Ελλάδα;
Δεν μπορώ να εκφράσω ικανοποιητικά, σε όλους τους φίλους μας στην Ελλάδα, το πόσο ανυπόμονα αναμένουμε να τους συναντήσουμε στην Αθήνα. Πρόκειται για ένα πάρτι, οπότε θα παίξουμε ένα σετ που αρμόζει σε πάρτι, οπότε μπορείτε να περιμένετε πολλά Therapy? τραγούδια μέσα από το “Nurse”, “Troublegum” και το “Infernal Love”, όπως και πολλά ακόμη κομμάτια που θα ταιριάξουν στο ύφος της βραδιάς. Να είστε όλοι προσεκτικοί και θα σας δούμε πολύ σύντομα. Ετοιμαστείτε να ροκάρετε παρέα με τους Ιρλανδούς φίλους σας!
943 
