Τα ‘χουμε ξαναπεί για την ελβετική σκηνή στο παρελθόν. Βγάζει διαμάντια.
Celtic Frost, Knut, Shora αργότερα, μπάντες που με έχουν στιγματίσει μουσικά και νομίζω όχι μόνο εμένα. Και αραιά και πού ανακαλύπτεις και κάτι καινούργιο, κοιτάς από που εμφανίστηκε και να σου πάλι η Ελβετία στο προσκήνιο. Οι Unfold για τους οποίους θα μιλήσουμε εδώ δεν είναι καινούργια μπάντα. Τα έχουν τα είκοσι χρόνια ζωής (1997 το πρώτο EP “Five”) και μετά από μια παύση σχεδόν μιας δεκαετίας και αφού κυκλοφόρησαν τρεις δίσκους, εμφανίζονται πάλι με την τέταρτη ολοκληρωμένη δουλειά τους που φέρει τον τίτλο “Banshee O Beast”. Δεν είχα ιδέα για την ύπαρξη τους αλλά χαίρομαι πολύ που τους ανακάλυψα.
Mπαίνω κατευθείαν στο ζουμί. Πατάω play και αναρωτιέμαι: “Τι έγινε τώρα ρε παιδιά;”. Όταν οι Breach είναι μία από της αγαπημένες σου μπάντες δεν γίνεται να μην εκστασιαστείς ακούγοντας την καινούργια δουλειά των Unfold. Τελικά υπάρχει και συνέχεια και είναι καλή. Η αποκορύφωση της μαυρίλας, της απόγνωσης και της έντασης. Η απογείωση του δυναμισμού και της σκοτεινιάς. Η απόλυτη ατμόσφαιρα. Από το πρώτο δευτερόλεπτο. Παραμορφωμένα, οργισμένα φωνητικά, ξυσμένες κιθάρες, μπάσο τούβλο και τύμπανα ωμά, στεγνά, αληθινά.
Οι Unfold μπαίνουν στην κατηγορία των συγκροτημάτων που παίζουν σκληρό ήχο απλά. Σκληρό εγκεφαλικό ήχο. Τι ταμπέλα να βάλεις στα black-μεταλλάδικα riffs, τα post “χασίματα”, τα sludge βυθίσματα και την hardcore αισθητική; Τι να την κάνεις την ταμπέλα. Το “Banshee O Beast” το ακούς ξανά και ξανά και χάνεσαι, αγριεύεις, ταξιδεύεις, γελάς, κλαις, συγκινείσαι. Ξέρεις ότι αυτόν τον δίσκο θα τον ακούς για μια ζωή. Ανακάλυψες μία ακόμη μπάντα που θα προτείνεις στους φίλους σου.
Το γαμάτο με αυτές τις δουλείες είναι ότι όσο το ακούς, τόσο ανακαλύπτεις πράγματα, τόσο περισσότερο καταλαβαίνεις τι πραγματικά συμβαίνει. Το κακό είναι ότι δεν μπορείς να σταματήσεις να το ακούς. Θες της καθημερινή σου δόση. Και ναι, τα ‘χουμε ξανακούσει αυτά που παίζουν οι Unfold. Αλλά είχαμε χρόνια να τα ακούσουμε και μας λείψανε. Μαγικά ξεσπάσματα, εξαιρετικές εναλλαγές και εγώ κάθομαι ακόμα και γράφω. Καταλάβατε πιστεύω περί τίνος πρόκειται. Συνεχίζω την ακρόαση με το repeat all πατημένο εννοείται.
485 
