Και μετά την πρόσφατη κυκλοφορία του “Death Song” (review), ήρθε η Πέμπτη και η 8 του Σεπτέμβρη για το live των Black Angels.
Λίγο, το ότι ποτέ δεν είμαι στην ώρα μου σε ό,τι έχω να κάνω, λίγο οι κυκλοφοριακές αλλαγές εκείνης της ημέρας με όλο το κέντρο κλειστό, φτάνω αγχωμένη στις 20.00 έξω από το Piraeus Academy. Μμμ ναι, νωρίς.
Ουρά δεν βλέπω, οπότε μπαίνοντας μέσα, είμαστε γύρω στα 15 άτομα διασκορπισμένα στην, αρκετά ευρύχωρη, αίθουσα του Piraeus. Η ανακοίνωση για το ότι ο εξώστης θα παραμείνει κλειστός, με βάζει λίγο σε σκέψεις για το πόσοι θα μαζευτούμε απόψε.. Παίρνω τον χρόνο μου λοιπόν τριγυρίζοντας, και μέχρι τις 21.00 παρά, οι 15 έχουμε γίνει ήδη 70.
Λίγο πριν τις 21.00 οι Ηoly Monitor ανεβαίνουν στην σκηνή. Θα είμαι ειλικρινής. Δεν τους γνώριζα και ταυτόχρονα δεν είχα δει σε κάποια από τις ανακοινώσεις το όνομά τους ως support, οπότε δεν είχα ιδέα του τι θα ακούσω.
Ψυχεδέλεια, κιθάρες και upbeat ήχοι, καταλαβαίνω ήδη από τα δύο πρώτα κομμάτια ότι τους χαρακτηρίζουν – μια χαρά δηλαδή. Ο αριθμός από κάτω ήδη έχει αρχίσει να αυξάνεται και η 5μελής ελληνική μπάντα έχει ξεκινήσει να “ζεσταίνει” το κοινό, με τα πρώτα πόδια και κεφάλια να κινούνται ρυθμικά.
Στο 4ο κομμάτι, με ήδη 250 άτομα από κάτω, μου ψιθυρίζουν ότι είναι το “Bed Of The Earth” με χαρακτηριστικό τον ελληνικό στίχο “Γη των ανέμων”. Ίσως το λιγότερο…οικείο από όσα άκουσα, αλλά από την άλλη ίσως δεν είναι τυχαίο ότι αυτό αναφέρω, οπότε who knows – θα του δώσω ίσως άλλη μία ευκαιρία. Τρία κομμάτια μετά, λίγο παραπάνω κουνήματα, και κλείσιμο με το – απ’ ότι κατάλαβα πιο γνωστό – “Cacti”.
Ωραία ενέργεια, ζέσταναν τον κόσμο εμφανώς με επιτυχία, χωρίς κραυγαλέα στησίματα ή σόου, ωραίοι ήχοι, για τους οποίους δεν μπορώ βέβαια, να παραλείψω να αναφέρω την ομοιότητα – τόσο μουσικά όσο και φωνητικά – σε σχέση με εκείνων των headliners. Αξίζει να ασχοληθείς να ακούσεις το άλμπουμ τους, που είναι το πρώτο ολοκληρωμένο μετά από 2 EP (ναι, μελέτησα μετά), αλλά για μένα αξίζει ακόμα περισσότερο να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη του ήχου και στις επόμενες δουλειές τους.
21.40 και οι Holy Monitor έχουν αφήσει τη σκηνή, ο κόσμος έχει φτάσει τα 1000 άτομα και ευτυχώς κάπου εκεί ανοίγει για λίγο εξαερισμός για πρώτη φορά. Λίγο βρίσκεις τους γνωστούς και τα λες, λίγο χαζεύεις, μία τριγύρω, μία κάτω…τα γνωστά δηλαδή, και 20′ μετά σβήνουν τα φώτα.
Εδώ ακούγονται και τα πρώτα σφυρίγματα και φωνές. Ωραίοι φωτισμοί, εκπληκτικά trippy videos να παίζουν από πίσω, και απολαμβάνεις το “Black Angel’s Death Song” των Velvet Underground, που παίζει εκείνη την στιγμή. Οι Black Angels ανεβαίνουν στην σκηνή, χειροκροτήματα, και χωρίς πολλά πολλά ακούγεται το “Currency”, από τον τελευταίο δίσκο. Καθαρός, massive ήχος, χωρίς προβλήματα και μπουκώματα και το “Bad Vibrations” έχει σειρά, με τον κόσμο φυσικά να ανταποκρίνεται αντίστοιχα.
“I Dreamt” και “Medicine” από το “Death Song”, και πίσω στο “Indigo Meadow” με το “I Hear Colors (Chromaesthesia)” .
Τα επίσης καινούρια “Grab As Much (as you can)” και “Half Believing”, και ο προβλεπόμενος μικρο-χαμός με το “Entrance Song”. “I’d Kill for Her”, “You on the Run”, “Comanche Moon” και με την μπαλάντα του “Life Song”, κλείνουν και κατεβαίνουν από την σκηνή.
Χειροκροτήματα, σφυρίγματα κ.τ.λ. οδηγούν στην εμφάνισή τους και πάλι επί σκηνής.
Το “Estimate”, επίσης από την νέα κυκλοφορία τους, και νιώθεις ότι ο κόσμος παρά τον αρχικό ενθουσιασμό του, ίσως για πρώτη φορά σε όλο το live έχει αρχίσει να χαζεύει λιγάκι τριγύρω. Το “Death March” και η αλλαγή ρυθμού αποδεικνύεται σωτήρια, και το “Young Men Dead” για κλείσιμο να συνοδεύεται από ενθουσιώδη σφυρίγματα, φωνές που τραγουδάνε, κεφάλια που κουνιούνται και πετυχαίνει την κάθαρση. Κάθαρση… Aυτό, τελοσπάντων το συναίσθημα που σε κάνει να φεύγεις από μία συναυλία γεμάτος, χωρίς να νιώθεις ότι κάτι σου λείπει, που παίζει το τελευταίο κομμάτι και με το που ανοίγουν τα φώτα, γυρνάς φαινομενικά αδιάφορος και φεύγεις, γιατί ό,τι ήταν να πάρεις το πήρες και δεν κοιτάζεσαι με τον διπλανό σου μην ξέροντας τι να περιμένεις.
Ο απολογισμός της βραδιάς για μένα;
Ωραίος χώρος, πολύ καλός ήχος, συνέπεια στην ώρα, χωρίς προβλήματα να προκύπτουν και τεράστια κενά για να λυθούν, με μοναδικό αρνητικό τον εξαερισμό, που παρότι δεν συζητάμε για ένα αποπνικτικά γεμάτο live, οι ελάχιστες φορές που άνοιξε, δεν επαρκούσαν για να αντιμετωπιστεί η ζέστη στον χώρο.
Όσον αφορά την εμφάνιση της βραδιάς, κατά την γνώμη μου, οι μπάντες που κινούνται σε ψυχεδελικούς ήχους, επικαλούνται λίγο περισσότερο το εγκεφαλικό σου μέρος. Που σημαίνει ότι εδώ, δεν θα δεις πολλά από τον κόσμο. Θα το κρίνεις υποθέτω από τα χειροκροτήματα, από την αμέριστη προσοχή που βλέπεις να δείχνουν, και από κάποια ποδαράκια-κεφαλάκια να κουνιούνται διαρκώς. Οπότε οι Black Angels, θεωρώ ότι έκαναν αυτό που ξέρουν να κάνουν καλά. Εγκεφαλικοί, λιτοί, χωρίς πολλά σόου, γεμίσματα ή περιτυλίγματα, σε μία πραγματικά πάρα πολύ καλή εμφάνιση. Βγαίνουν και πολύ ευθέως σου δίνουν αυτό που έχουν να σου δώσουν και κατεβαίνουν. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Τους αγαπάμε λιγάκι παραπάνω γι’ αυτό εξάλλου.
Φωτογραφίες: Χριστίνα Αλώση
443 
