Φινλανδία.
Τι είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό; Παγωμένες λίμνες; Παγωμένες Laitilan Wirvoitusjuomatehdas (ίσως το καλύτερο όνομα μπύρας); O Λιτμάνεν; Οι 12 πόντοι που φάγαμε στο κεφάλι τις προάλλες; Οι Lordi Children of Bodom;
Μουσικά το πιθανότερο είναι να τη συνδέεις με το μέταλ, και πολύ λογικά καθώς έχει πλούσια ιστορία στο συγκεκριμένο είδος, όπως άλλωστε όλη η Σκανδιναβική χερσόνησος.
Το Φινλανδικό Power Pop συγκρότημα Plastic Tones κινείται αντίθετα με αυτό το ρεύμα, και πρόκειται να κυκλοφορήσει το πρώτο του LP (ή mini LP καλύτερα), ονόματι “Wash Me With Love”. Αποτελείται από έξι καινούρια τραγούδια, συν τέσσερα από προηγούμενα EP τους ως bonus tracks.
Κοινός παρονομαστής όλων των κομματιών είναι η ανεβαστική και καλοκαιρινή διάθεση που αποπνέουν. Έντονη είναι η παρουσία Pop Punk συνθέσεων α-λα Blondie (ξεκάθαρη επιρροή και μουσικά αλλά και ερμηνευτικά). Σε αυτό το μήκος κύματος κινούνται τα δύο πρώτα “Don’t Forget” και “Ariel”. Αδιάφορο σχετικά περνάει το “Blue Citroen”, αφήνοντας μια γεύση διαφημιστικού jingle (ίσως να ευθύνεται και ο τίτλος σε αυτό).
Σε παρόμοια λογική με τα πρώτα συνεχίζουν τα “Shanghai” και “Laundry Day”, κουβαλώντας μια γλυκόπικρη εσάνς (ου λα λα). Στους στίχους του τελευταίου αναφέρεται και ο τίτλος του LP.
Διαφορετικά στοιχεία έρχεται να προσθέσει το “Candy March”, το μεγαλύτερο κομμάτι του δίσκου στα έξι λεπτά. H κιθάρα γίνεται λίγο πιο αργή και ψυχεδελική, καταλήγοντας σε ένα δίλεπτο, αρκετά δυνατό (για τα δεδομένα του δίσκου) σόλο.
Μπαίνοντας στα bonus tracks, επανερχόμαστε στην αισιοδοξία με τα πολύ όμορφα και ρυθμικά “Eyes” και “Boring Party”, “More Trouble” και την κατακλείδα του άλμπουμ, “Behind Talking Heads+Anguish & Lament”. Είναι σχεδόν πρόκληση να μην σε παρασύρουν σε στατικά χορευτικά ή έστω toe tapping, με τα γουχού τους, τα παλαμάκια τους, τα one – two – three τους, τα γρήγορα ντραμς και την μεταδοτικό ενθουσιασμό της φωνής της τραγουδίστριας.
Αν σου αρέσει αυτός ο ήχος, και θες να διατηρήσεις τα summer vibes Σεπτεμβριάτικα, άκουσε το και δε θα απογοητευτείς. Είναι ένα πολύ ειλικρινές και διασκεδαστικό δισκάκι που δε θα σου ρίξει το σαγόνι στο πάτωμα, αλλά χτυπάει διάνα σε αυτό που (δείχνει) πως θέλει να πετύχει. Να σε κάνει να περάσεις σαράντα ευχάριστα λεπτά ακούγοντάς το.
477 
