Η εποχή Smolski έχει περάσει και αυτό που φαινόταν με το προ 14μήνου “The Devil Strikes Again”, πλέον θεμελιώνεται.
Η επιστροφή των Rage στον ήχο των 90s είναι ολοκληρωτική. Ο Peter “Peavy” Wagner παίρνει πάνω του τη σύνθεση, βρίσκει άξιους συμπαραστάτες τον κιθαρίστα Marcos Rodrigues και τον drummer Βασίλη Μανιατόπουλο και κυκλοφορεί το “Seasons Of The Black”, έναν δίσκο που θα μπορούσε άνετα να έρθει μετά το “XIII” κάπου εκεί στα late 90s.
Ο ήχος είναι από τα πρώτα λεπτά καταιγιστικός, καθώς τα “Seasons Of The Black” και “Serpents In Disguise” είναι δύο καρακλασικά Rage κομμάτια με δυνατά riff, κολλητικές μελωδίες και ευκολομνημόνευτα ρεφρέν. Το “Blackened Karma” που ακολουθεί, θα το χαρακτήριζα σαν το “Deep In The Blackest Hole” του album. Πραγματικά είναι πολύ δύσκολο να μην πατήσεις το repeat στο συγκεκριμένο τραγούδι, ακόμα και από την πρώτη ακρόαση.
Με τη συνταγή της επιτυχίας, κουπλέ-γέφυρα-ρεφρέν, μικρό κουπλέ-γέφυρα-ρεφρέν-solo-ρεφρέν, θα συνεχιστεί η ακρόαση μέχρι και το τελευταίο τραγούδι. Η ποιότητα θα πέσει ελαφρώς σε σχέση με την πρώτη 4άδα αλλά και πάλι το “Seasons Of The Black” δε θα χάσει ποτέ το χαρακτήρα του.
Αν είσαστε από τους νοσταλγούς της εποχής των αδελφών Ευθυμιάδη στους Rage, αν λατρέψατε το συγκρότημα στο “Black In Mind” και κατασκηνώσατε έξω από το Rock City για να πιάσετε στα χέρια σας το “End Of All Days”, τότε δεν έχετε παρά να τιμήσετε τη νέα δουλειά του αμετανόητου Peavy. Μπορεί να μην πιάνει σε ποιότητα τα παλιά αλλά όλη η αύρα και η αισθητική του μας γυρίζει εκεί.
555 
