Το διάστημα που μεσολάβησε από το υπέρτατο “Vast Ocean Lachrymose” μέχρι την σημερινή κυκλοφορία του “Fear Of Infinity” ήταν για μένα (πιστεύω και για όλους τους fans των WHILE HEAVEN WEPT), κάτι πάρα πάνω από καρτερικό.
Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, σε συνεχής συνομιλίες με τον frontman και κιθαρίστα της μπάντας TOMPHILLIPS, το μόνο που προσπαθούσα να κάνω ήταν να εκμαιεύσω πληροφορίες για το τι θα μας βρει! Ο TOM λοιπόν μου είπε: “Eλένη, μην περιμένεις κάτι σαν το “V.O.L.”, το άλμπουμ αυτό θα είναι πιο επικό, πιο σκοτεινό, πιο βαρύ”. Η αναμονή μου και η λαχτάρα μου ξεπέρασαν κάθε όριο. Το “FearofInfinity” έφτασε στα χέρια μου και το σοκ που έπαθα ήταν πραγματικά μεγάλο καθώς ξεπέρασε κάθε μαντική μου ικανότητα για το περιεχόμενο του. 2011 και έχουμε τους WHILEHEAVENWEPTαπό την Αμερική με νέο άλμπουμ, ένα ήδη από τα καλύτερα της χρονιάς, από την NUCLEAR BLAST, με ένα μέλος ακόμα, τον Jason Lingle (Keyboards, Vocals),να πλαισιώνει τους ήδη υπάρχοντες Tom Phillips (Guitar, Keyboards, Vocals), Jim Hunter (Bass, Vocals), Rain Irving (Lead Vocals), Trevor Schrotz (Drums), Scott Loose (Guitar), Michelle Schrotz (Keyboards, Vocals), παίζοντας Doom / Progressive / Symphonic / Epic Metal, κατέχουν επάξια το στέμμα της βασιλείας, του epic-doom θρόνου! Επτά υπέροχες θλιμμένες διαδρομές στον μουσικό γεμάτο από θρήνο γαλαξία! Το “FearofInfinity” θα γίνει το πέρασμα στην τελική διαδρομή της απόφασης, του τέλους και ας είναι το κόστος ο πόνος, ο θρήνος, ο οδυρμός. Στο άλμπουμ αυτό περιμένεις το απροσδόκητο, αυτό που ήρθε να συμπληρώσει την συνεχή αναζήτηση που υπήρχε στο “V.O.L”. Για μένα είναι η συνέχεια και η λύση, η εξιλέωση που έρχεται, να λυτρώσει. Η λύση που την ξέρεις, την προσδοκάς και όμως θα σε οδηγήσει τυφλά στους φόβους του άπειρου. Θα φτάσει η ώρα για τα αντίποινα, “HourOfReprisal” καθαρά δυναμικό, επικό, θα σε γραπώσει κατ’ ευθείαν, με περάσματα μεγάλα μουσικής ομορφιάς. “DestroyerOf Solace” συνειδητοποιώντας, την παγίδα και πόσο δέσμιος μπορείς να γίνεις μιας απατηλής κατάστασης, θα επέλθει ο θυμός, δυναμικό, επιθετικό, το οποίο χρωματίζεται έντεχνα με την φωνή του Irving,όσο και με το tribute σε BATHORYεποχές. Οι εμμονές σε πλησιάζουν και οι νεωτεριστικοί doom βαρύτητας ήχοι του “ObsessionsNowEffigies” σε κάνουν να δεις την προδοσία. Μουσική υπεροχή και δεξιοτεχνία χωρίς υπερβολές. Η φωνή του Irving είναι ίσως στην καλύτερη της φάση. Η θλίψη και η ερημιά θα σε βρουν με τo “Unplenitude” όπου οι ρυθμοί πέφτουν και ο γνωστός συναισθηματισμός των W.H.W σε καθηλώνει για άλλη μια φορά. Είναι τα σημεία που γουστάρεις που αισθάνεσαι τα μάτια να βουρκώνουν, γιατί όλοι έχουμε κάποιο λόγο. “ToGrieveForever” ένα κατεξοχήν doom κομμάτι, μελωδικό, χωρίς να έχω τον τρόπο να περιγράψω, την μοναδική συνομιλία που έχει ο TOMPHILLIPS με την κιθάρα του. Απίστευτη εισαγωγή ως το 01.20′, τονRain να παίρνει την σκυτάλη στα φωνητικά και κάπου στα 02.25′ φωνές και νότες, σε διαλύουν! “SaturnAndSacrifice”, τι να πω; Είναι η υπογραφή W.H.W με doom-epic σφραγίδα. Δεν γίνεται πιο πολύ! Βαριές συρτές κιθάρες που ανυψώνονται, η πεντακάθαρη, αβίαστη, εκφραστική φωνή του Irving, το μακελειό που θα διαρκέσει από το 02.30′ – 03.30’οι ταχύτητες, η δύναμη, θα το κάνουν τον doom ύμνο του “FearofInfinity”. O TOMPHILLIPS μου είχε αναφέρει παλαιότερα πως η μουσική που γράφει θα βγαίνει μόνο από καρδιάς. Η άτυπη αυτή υπόσχεση που μου έδωσε αποτυπώθηκε στο τελευταίο κομμάτι του άλμπουμ. Το “Finality” είναι πραγματικά μια 11-λεπτη μουσική εκτόξευση στο άπειρο. Σου δίνει το εισιτήριο για τον απέραντο γαλαξία του ψυχισμού χωρίς επιστροφή. Μετά από όλον αυτόν τον εσωτερικό, πραγματικό παραλογισμό, έρχεται η ώρα της σκληρής αποδοχής .Η απόγνωση βγαίνει σε νότες, και αν το “Vessel” (V.O.L) σε έκανε να συγκινηθείς, με το “Finality” θα πάθεις ακριβώς αυτό που ίσως φοβόσουν αλλά κατά βάθος περίμενες… να διαλυθείς.! Ο TOM και η παρέα του έχουν βρει τον κώδικα επαφής με τα κύτταρα μας εκείνα που σε κάνουν να θες να πεις μετά από πολύ βαθιά ανάσα : “ναι ρε συ! Αυτό είναι άλμπουμ!” Ένα άλμπουμ που είναι ήδη στην κορυφή, με την γλυκιά του μελαγχολία να σε οδηγεί σε απίστευτα συναισθήματα, εκπληκτικό δέσιμο των μελών της μπάντας, πανέμορφο artwork της Ελληνίδας EstelleMotsiou. 21 χρόνια μετά και οι WHILEHEAVENWEPT, στο ζενίθ της δημιουργικότητας τους, μπορούν να σε κάνουν να πάρεις τις οριστικές αποφάσεις. Το “FearofInfinity” περνάει από το σοκ – απιστία – άρνηση. Θα σε κάνει να παλέψεις με τον θυμό – την απόγνωση – την αποδοχή. Και ποιος δεν θέλει να φτάσει στο τέρμα; “Οριστικά”;
ΥΓ “May you find peace and happiness into the light transcend, I’ll spend my last days in sorrow alone until the end”
436 
