DIVINE ELEMENT: “Thaurachs of Borsu”

Την πανοπλία σου την πήρες; Θα έχει πόλεμο, λένε!
Άσε μας ρε μάνα!

Το ελληνικό δίδυμο των Divine Element επανέρχεται με το δεύτερο full length του, πέντε χρόνια μετά το ομώνυμο ντεμπούτο του.

Για μια ακόμη φορά, ο πολυοργανίστας Ayloss (από τους Spectral Lore), ένωσε τις δυνάμεις του με τον Alchemist (aka Αντώνης) και το αποτέλεσμα ένα πολεμοχαρές album που ακροβατεί ανάμεσα στο black και το μελωδικό death. Για τις ανάγκες του δίσκου, οι Divine Element συνεργάστηκαν με τον drummer Hannes Grossman, ο οποίος βοήθησε πολύ με τους καταιγιστικούς κυβμαλισμούς του.

Ο δε Ayloss παραμένει πιστός στον old school ήχο, βαράει αλύπητα κιθάρα, μπάσο και πλήκτρα και γενικά τα κάνει (σχεδόν) όλα και συμφέρει, ενώ ο Αντώνης πίσω από το μικρόφωνο με κάνει κι αναπολώ την εγχώρια σκηνή έτσι όπως εξελίχθηκε στα ‘90s.

Από το intro κιόλας, το “Thaurachs of Borsu” σε μεταφέρει στο πεδίο της μάχης, με τη μυρωδιά του αίματος να έχει ποτίσει τα ρουθούνια σου, κάνοντάς σε ένα με το επικό κλίμα που επικρατεί κι εν τέλει να ταυτίζεσαι με τον στρατιώτη- πρωταγωνιστή του στιχουργικού concept. Κι αυτό είναι μεγάλη επιτυχία για ένα δίσκο που έχει μια ιστορία να πει.

Ένα καλοδουλεμένο και παντελονάτο album που μάλλον δε θα βρει το δρόμο του σε πολλές δισκοθήκες, αλλά θα ευχαριστήσει σίγουρα όσους το τσεκάρουν και δη, όσους λησμονούν το παλιό καλό εγχώριο μαυρομέταλλο.

Το Thaurachs of Borsu”  είναι μια εξαιρετική και πάνω από όλα όμορφη δουλειά που θα φέρει στο νου τις πιο απλοϊκές εκφάνσεις του blackened death ιδιώματος, δίνοντας περισσότερη σημασία στις συνθέσεις καθαυτές κι όχι σε εφεδάκια, λούπες και γκρούβες.

Ευελπιστώ το επόμενο πόνημα των Divine Element να μην κάνει πάλι πέντε χρόνια για να βγει…

556

Avatar photo
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1392 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.