Με αφορμή το νέο άλμπουμ των Αθηναίων Sun of Nothing, βρήκαμε την ευκαιρία ως λάτρεις όλων των εκφάνσεων της σκληρής μουσικής, να βρούμε και να μιλήσουμε τηλεφωνικώς, τα μαύρα μεσάνυχτα κυριολεκτικά, με το Γιάννη, κιθαρίστα της μπάντας, και να τον αναγκάσουμε να μας μιλήσει έστω και περασμένες 12, για το συγκρότημα και το παράξενο ακραίο υλικό τους!
Καλησπέρα Γιάννη και συγχαρητήρια για τη νέα σας δουλειά! Πιστεύω πως αν ο Lovecraft ή ο Καρυωτάκης, δεν ήταν συγγραφείς αλλά μουσικοί, σίγουρα θα σας είχαν προλάβει αρκετές δεκαετίες πριν! Δώσε μας ένα μικρό βιογραφικό για εσάς, ώστε να σας γνωρίσουν και εκείνοι που δεν σας έχουν ακούσει ποτέ…
Ξεκίνησα με τον Ηλία (σ.σ. φωνή) προ δεκαετίας και τα παιδιά στο μπάσο (σ.σ. Ανδρέας Σταρογιάννης) και τύμπανα (σ.σ. Δημήτρης Ζαφειρόπουλος) έπαιζαν στους “End” και το 2005 και 2004 αντίστοιχα μπήκαν στο συγκρότημα, κάνοντας όλοι μαζί τρεις δίσκους!
Προσωπικά ο τελευταίος (σ.σ. “The Guilt of Feeling Alive”) μου άρεσε περισσότερο, αν και η πρώτη σας δουλειά (σ.σ. “…and words, voices faces, complete the world”) ήταν πιο “αφαιρετική”…
Ναι, στο πρώτο ήμασταν και λίγο στο ψάξιμο, καθώς δε ξέραμε ακριβώς τι θέλαμε να κάνουμε.
Το να δημιουργήσεις μια metal μπάντα, δεν είναι πλέον κάτι το δύσκολο! Δύσκολο είναι όμως να βρεθούν 4-5 άτομα και να πουν: “ξέρεις αυτό θέλουμε να παίζουμε”. Σε εσάς αυτό πόσο εύκολα λειτούργησε μιας και δεν είστε μια με τη κλασική έννοια metal μπάντα! Θα χαρακτήριζα τον ήχο σας ως αυτοκτονικό rock, δε ξέρω αν συμφωνείς;
Κοίτα, δε λέμε πως θέλουμε να παίξουμε κάτι συγκεκριμένο. Αν ακούγεται καλά στ’ αφτί μας και εάν μας αρέσει, αυτό μένει και αυτό παίζουμε… Για το δίσκο αυτό για παράδειγμα, είχαμε γράψει ένα-δυο κομμάτια που δε μπήκαν, γιατί τελικά δε ταίριαζαν με το ύφος μας!
Μένετε Αθηνά έτσι;
Ναι!
Ωραία! Επειδή κι εγώ έμενα Αθήνα 26 χρόνια, μα μετακόμισα πριν 7 χρονιά Κρήτη…
Και καλά έκανες!!
Μπα… μη το λες. Αν σου μιλήσω γι’ αυτό, θα πρέπει να μου πάρεις εσύ συνέντευξη! (γέλια) Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι, πως γνωρίζω αυτή την πόλη πολύ καλά και ακούγοντας τη νέα σας δουλειά, ένιωσα πως αυτή η πόλη σας έχει επηρεάσει πάρα πολύ! Ήταν σαν να άκουγα το soundtrack αυτής! Είναι τελικά η μουσική σας, ένα concept της πραγματικότητας;
Ναι, γενικότερα ισχύει αυτό κι αυτό θέλουμε να κάνουμε. Να βάλουμε τον μοντέρνο άνθρωπο, μέσα στη μοντέρνα ζωή…
Το artwork είναι επίσης ένας καθρέπτης της έσω δουλειάς, μια εικόνα για 5 μουσικά κομμάτια! Ποιος είναι υπεύθυνος;
Εγώ!! Κι αυτό θέλαμε να γίνεται, να υπάρχει μια αναφορά του artwork με τη μουσική!
Η ηχογράφηση έγινε εδώ Ελλάδα; Και που νομίζεις είναι καλύτερα, εδώ ή σε ένα studio του εξωτερικού;
Ναι, Ελλάδα, εκεί που ηχογραφούμε συνήθως (σ.σ. Moth Studios). Κοίτα, όσον αφορά το θέμα εδώ ή έξω, αυτό είναι κάτι που έχει μείνει από τη δεκαετία του ’80 και ’90, που ακόμα δεν υπήρχε η τεχνολογία και τεχνογνωσία του σήμερα. Και στη τελική δε γνωρίζω, πως αν πας σε ένα studio του εξωτερικού, πως θα σου φερθεί ο άλλος!
Στις δύσκολες μέρες που διανύουμε και με γνώμονα πως συγκροτήματα ξεφυτρώσουν κατά εκατοντάδες, πόσο εύκολο θεωρείς πως είναι, να κατακτήσεις ένα μεγάλο κοινό; Γενικότερα τι κριτικές έχετε λάβει ως τώρα;
(Μεγάλη παύση) Δε ξέρω να σου πω την αλήθεια… δε μας έχει γενικότερα απασχολήσει αυτό! Τώρα οι κριτικές είναι γενικότερα ανέλπιστα καλές, αν σκεφτείς ότι αρχικά, ξεκινάμε να παίζουμε κάτι που δεν είναι τόσο… για τον πολύ κόσμο.
Ταινίες βλέπεις;
Ναι!
Οκ, αν τότε η μουσική σας μπορούσε να “ντύσει” μια ταινία, ποια θα ήταν αυτή;
Jodorowsky! Σε ταινίες του Jodorowsky! (σ.σ. σκηνοθέτης-συγγραφέας από τη Χιλή, γνωστός για τις βίαιες σκηνές που υπάρχουν στις ταινίες του, όπως “The Holy Mountain”, “El Topo” κ.α.)
Έχετε σχέδια για κάποια live;
Δυστυχώς πρέπει να ακυρώσουμε κάποια live για την ώρα, γιατί χτύπησε ο ντράμερ μας, αλλά έχουμε προγραμματίσει κάποιες εμφανίσεις σε Θεσσαλονίκη και αργότερα Ρουμανία και γενικότερα Βαλκάνια!
Έχεις κάποιες μουσικές επιρροές ή μπάντες που θαυμάζεις; Ξεχώρισες κάποια δουλειά τώρα τελευταία;
Ακούω Breach και από metal Darkthrone και γενικότερα black. Το τελευταίο των Burzum μου άρεσε πολύ!
Πως φαντάζεσαι ή πως θα ήθελες να είναι το μέλλον των Sun of Nothing;
Αυτό που θέλαμε εξ αρχής, ήταν να δώσουμε κάποια live και εκτός Ελλάδας, κάτι που έχει μπει ήδη σε μια πορεία και γενικότερα να είμαστε καλά και να συνεχίζουμε να παίζουμε μουσική!
Το όνομα της μπάντας ποιος το σκέφτηκε; Και θα σου πω σε λίγο γιατί ρωτάω!
Ο Νίκος ο παλιός μπασίστας μας…
Ξέρεις, με το που είδα το όνομα της μπάντας σας, σκέφτηκα πως ίσως λειτουργεί και ως λογοπαίγνιο.. “Sun” ή και “Son” of Νothing…
Μπα όχι δεν είναι λογοπαίγνιο, είναι από ένα τραγούδι των Electric Wizard (σ.σ. από το “Come Μy Fanatics…”)!
Οκ, σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και ήταν τιμή μου που μιλήσαμε, έστω και τέτοια ώρα! Κλείσε όπως θέλεις εσύ!
Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον!
403 
