Εξαρχής η απόφαση του να έρθουν οι Delain σαν headliners σε χώρο σαν το Κύτταρο (εννοώ από πλευράς χωρητικότητας) έμοιαζε μεγάλο στοίχημα.
Και όχι γιατί οι Ολλανδοί δεν είναι μεγάλο group ή γιατί δε μπορούν να σταθούν σαν headliners (το απέδειξαν άλλωστε και ξεπέρασαν κάθε προσδοκία με την εμφάνισλη τους) αλλά γιατί θεωρώ πως δεν έχουν την απήχηση που θα έπρεπε στο ελληνικό κοινό.
Όταν λοιπόν ξεκίνησε το live με τους Sede Vacante επί σκηνής, ο κόσμος δύσκολα ξεπερνούσε τα 100 άτομα, ένα νούμερο που έφτασε κάπου στο 200 στο peak της βραδιάς.
Οι Καβαλιώτες έχοντας κυκλοφορήσει πρόσφατα το ντεμπούτο τους, ανέβηκαν με αρκετό τρακ στη σκηνή και με προβλήματα ήχου. Οι φωνές στην αρχή ήταν πολύ ψηλά, τα προηχογραφημένα πλήκτρα και δεύτερα φωνητικά δημιουργούσαν γενικώς μπλέξιμο και η ατμόσφαιρα του εξαιρετικού ντεμπούτου τους “Skies Infernal” δεν μπόρεσε να αποδοθεί σωστά. Παρόλα αυτά, είναι σχήμα που απαρτίζεται από πολύ καλούς μουσικούς και μια υπέροχη τραγουδίστρια κι ο χρόνος θα δουλέψει υπέρ τους και στα live (για το studio κανένας λόγος, έβγαλαν δισκάρα). Καλή στιγμή η διασκευή στο αγαπημένο “Enjoy The Silence”.
Χωρίς πολύ καθυστέρηση, είχε έρθει η ώρα για τους Sirenia. Οι Νορβηγοί θα μπορούσαν να είναι πολύ μεγαλύτερο σχήμα από αυτό που είναι αλλά το ότι αλλάζουν τις τραγουδίστριες σαν τα πουκάμισα εδώ και κάποια χρόνια, δεν επιτρέπει στους οπαδούς να δεθούν μαζί τους. Αυτήν τη φορά, πίσω από το μικρόφωνο συναντάμε τη Γαλλίδα Emmanuelle Zoldan, παλιά γνώριμη του σχήματος μιας και συμμετέχει στα χορωδιακά του group εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον. Προσωπικά μου άρεσε περισσότερο στα χαμηλά, παρά όταν πιεζόταν στα πολύ ψηλά. Απέδωσε εξαιρετικά τα παλιά κομμάτια της μπάντας κι ελπίζω οι Sirenia να επενδύσουν πάνω της.
Πρόβλημα μεγάλο και σε αυτή την εμφάνιση τα πολλά προηχογραφημένα (δεν είχαμε πληκτρά, ούτε μπασίστα…) και ναι, ο Morten Veland μπορεί να τα κάνει όλα στο στούντιο, αλλά το live οφείλει να είναι live. Παρόλα αυτά είχαμε μια καλή εμφάνιση με κορυφή της την τριάδα των τραγουδιών που έκλεισαν το setlist και ταρακούνησαν τον κόσμο. “My Mind’s Eye”, “The Other Side” και “Path To Decay” αποδεικνύουν περίτρανα την στόφα του συγκροτήματος.
Sirenia setlist
1.Serpent
2.Lost in Life
3.Dim Days of Dolor
4.My Destiny Coming to Pass
5.Cold Caress
6.Goddess of the Sea
7.Treasure n’ Treason
8.Meridian
9.Ashes to Ashes
10.My Mind’s Eye
11.The Other Side
12.The Path to Decay
Η στιγμή για τους Delain είχε φτάσει… Τα φώτα έσβησαν και οι Ολλανδοί συστήθηκαν στο ελληνικό κοινό με το “Hands Of Gold”. Από τις πρώτες νότες ένιωθες ότι θα περάσεις καλά και όταν η Charlotte Wessels άρχισε να τραγουδάει και να αναλαμβάνει να αφυπνίσει ένα (έως τότε) υπνωτισμένο κοινό, η αίσθηση επιβεβαιώθηκε περίτρανα. Η κοπέλα είναι μια εξαιρετική frontwoman και στην σκηνή παίρνει το group πάνω της και το ανεβάζει επίπεδο. Με μια φωνάρα που δεν έχανε νότα και ασταμάτητη ενέργεια και παιχνιδίσματα ανάγκασε τον κόσμο σε μια συνεχή συμμετοχή με φωνές και ρυθμικά χειροκροτήματα.
Ο ήχος ήταν σύμμαχος, οι Delain σε εξαιρετική κατάσταση και αποκλείεται να άφησαν κάποιον να φύγει παραπονεμένος από το Κύτταρο το βράδυ της Παρασκευής. Ακούσαμε 17 τραγούδια με κορυφές εξ αυτών τα “Suckerpunch”, “Army Of Dolls”, “April Rain”, “Danse Macabre” (τι φωνάρα Θεέ μου), “Stay Forever” και “The Gathering”. Το κλείσιμο ήρθε με το “We Are The Others” και τους Delain να υποκλίνονται ξανά και ξανά στους οπαδούς τους και εμείς στο μεγαλείο αυτής της μπάντας.
Κρίμα που δε γέμισε ο χώρος. Ειλικρινά το άξιζαν.
Delain setlist
1.Hands of Gold
2.Suckerpunch
3.The Glory and the Scum
4.Get the Devil Out of Me
5.Army of Dolls
6.The Hurricane
7.April Rain
8.Here Come the Vultures
9.Fire with Fire
10.Danse Macabre
11.Sleepwalkers Dream
12.Stay Forever
13.The Gathering
14.Pristine
15.Mother Machine
16.Don’t Let Go
17.We Are the Others
Photos: Ανδρέας Πανόπουλος
434 
