Είχαν σιγήσει από το 2008 που κυκλοφόρησαν το καταπληκτικό “Blazing Fires And Helicopters On The Frontpage Of The Newspaper. There’s A War Going On And I’m Marching In Heavy Boots”.
Οι διαδικτυακές παρουσίες τους επίσης μηδαμινές, όντας μια μπάντα πλήρως αντικοινωνική που την προώθηση της δουλειάς της, μάλλον την έχει γραμμένη στα μαλακά σημεία της ανατομίας της. Τι πιο φυσιολογικό να θεωρήσει κάποιος το τέλος αυτής της καλλιτεχνικής πορείας δεδομένο;
Το λάθος φυσικά έγκειται στο να θέσεις δεδομένα σ’ αυτούς τους σπουδαίους σουηδούς. “Πολύ σωστά!” θα μπορούσε να αναφωνήσει ο φίλτατος Αλέξης Δρυμιώτης (συνεργάτης στον λογοτεχνικό φορέα που διαβάζεις αυτή τη στιγμή), ο οποίος πριν λίγο καιρό μου παρουσίασε αυτό το πολύ σπουδαίο γεγονός. Οι Suffocate For Fuck Sake ζουν. Και όχι μόνο ζουν, αλλά στα τέλη του περασμένου Οκτώβρη κυκλοφόρησαν το δεύτερο full length LP τους με τον τίτλο “In My Blood”, μια εξαιρετική δημιουργία ενθουσιώδους μαυρίλας η οποία για άλλη μια φορά ορίζει το δικό της χωροχρονικό εικαστικό πλαίσιο.
Αν θέλεις να ταμπελολογήσουμε, έχω μερικές λέξεις για να τους προσεγγίσουν. Θέλεις να τους πεις post; Ξεσκισμένο screamo; Ambient μήπως; Suicidal black metal; Ηχητική μεταφορά του Νιλς Χόλγκερσον αν αυτός ήταν εξαρτημένος από μεθαμφεταμίνες; Θα είσαι μέσα σε όλα, γιατί η φύση του “In My Blood” κατά ένα απολαυστικά παράδοξο τρόπο είναι όλα αυτά μαζί. Για να σου το κάνω πιο λιανά, θα σου θέσω απλά μια ερώτηση: “μπορείς να φανταστείς ένα κράμα των Sigur Ros χωρίς τον Birgisson να νιαουρίζει, των post saltarizers Cult Of Luna και A Storm Οf Light, των Mono όταν δεν κλαψομουνίζουν (το bukkake αναπτερώνει το ηθικό λένε στη χώρα σας, δοκιμάστε το ρε πουλάκια μου, μέσα στη μίρλα μια ζωή ναούμε) και των Mogwai;”. Αν η απάντηση είναι καταφατική τότε αυτός είναι ο χώρος που κινούνται οι Suffocate For Fuck Sake, ένα έξοχο μείγμα όλων αυτών των στοιχείων που φέρουν οι προαναφερθέντες, περασμένα μέσα από ένα απολύτως προσωπικό συνθετικό φίλτρο που ομοιογενεί τα πάντα.
Το συναισθηματικό υπόβαθρο των Σουηδών στο “In My Blood” είναι με μια λέξη το “μηδέν”, η ματιά στο χώμα, ένας αέναα συννεφιασμένος ουρανός. Το ακούς σε κάθε δευτερόλεπτο. Από όποιο όργανο και αν προέρχεται η κάθε μελωδία η οποία καλεί σε εγρήγορση κάθε εσωτερική χορδή εντός σου, από κάθε φράση που μεταφέρει με λύσσα ο τραγουδιστής (αγνώστων στοιχείων όπως και όλοι τους άλλωστε), ιδανικός εκφραστής αυτού του άριστου θιάσου. Λαμαρινάτη αλά Neurosis riffολογία όταν ξεσπά, που ξέρει πότε να ησυχάσει για να συνοδεύσει το βιολί, το πιάνο ή τα γλυκά synth που δημιουργούν μελαγχολικές ατμόσφαιρες ύψιστης ομορφιάς, rhythm section που ρέπει τις συνθέσεις από τη βαρβαρότητα στην αιθέρια γαλήνη και φυσικά, αυτές οι ambient σφήνες προφορικού λόγου (στα σουηδικά, ναι, ακούγονται σαν να έχουν χρόνιο άσθμα, τι κωλογλώσσα ρε παιδί μου), κάτι που έκαναν από την αρχή της πορείας τους και είναι ένα από τα trademark της μπάντας.
Το “In My Blood” είναι μια πανέμορφη θεατρική ανθολογία που γεφυρώνει ασπρόμαυρες, νοσταλγικές εικόνες από το παρελθόν ενός μάλλον βολικά εφησυχασμένου ευρωπαϊκού μεταπολεμικού γίγνεσθαι, με την αναπόφευκτη “αποπληρωμή” της αβεβαιότητας και του φουτουριστικού άγχους που διανύει συλλογικά το ανθρώπινο είδος. Δεν είναι μουσική που θα πατήσεις το play για να ψυχαγωγηθείς. Μάλλον είναι το ακριβές αρνητικό εννοιολογικό αντίγραφο αυτού, η δουλειά αυτή απευθύνεται σε εγκεφάλους που έχουν λίγο – πολύ συνειδητοποιήσει τη μέγγενη των σύγχρονων χαοτικών κοινωνιών και την επίδρασή τους στον Άνθρωπο (τον μεγάλο ηττημένο όπως είχε αναφέρει και ο μεγάλος Κόρκος) μέσω μιας κίβδηλης όσο και παραδόπιστης καθημερινότητας που έχει συνθλίψει κοινωνικά συστήματα και μοναδικότητες. Είναι η κραυγή της διαφοροποίησης και της εναντίωσης στον παγκόσμιο ιστό που τόσο διαβολικά παγίδευσε την ιδιότητα της ανθρωπιάς. Μια δήλωση που μέσω των “Sentence”, “I am your God”, “Are you Happy with your Life?”, “Regrets”, “33 Years Ago” και όλων των υπολοίπων που απαρτίζουν αυτό το υπέροχο album θα ακούγεται όλο και εντονότερη.
Το καλύτερο θεατρικό album για το 2016. Μια εικαστική προσωποποίηση της ελεγείας και της αποστροφής σε συναισθηματικές ασφάλειες και αναίμακτες συνέπειες. Εδώ πονάς φίλε μου.
https://suffocateforfucksake.bandcamp.com/album/in-my-blood
525 
