Planet of Zeus, The Big Nose Attack (17/12/2016) Gagarin 205

Έπειτα από 32 συναυλίες εκτός Ελλάδας οι Planet of Zeus επέστρεψαν στον τόπο του εγκλήματος και το αθηναϊκό κοινό είχε κάνει γνωστές από νωρίς (όπως αναμενόταν άλλωστε) τις διαθέσεις του, σε ένα sold out event.

Το venue από νωρίς είχε κατακλυστεί από οπαδούς και φίλους της μπάντας με ένα καλά οργανωμένο merch– spot στην είσοδο του Gagarin, οπού κανείς μπορούσε να προμηθευτεί από μπλουζάκια μέχρι βινύλια και αφίσες. Στα ενδότερα, το αδιαχώρητο! Καλή διάθεση, νεανικό κοινό, ζωντάνια και άφθονη μπίρα σ’ έναν πολύ καλά οργανωμένο χώρο, που παρά τη έντονη ζήτηση και την ανταπόκριση που υπήρξε, δεν είχαμε φαινόμενα έκδοσης υπεραρίθμων εισιτηρίων, γεγονός που τιμά τους διοργανωτές.

Στα της μουσικής τώρα, η συναυλία άνοιξε με το εξαιρετικό δίδυμο των Big Nose Attack κατά τις 21:15. Ήχος δεμένος, στακάτος και ηλεκτρισμένος ταυτόχρονα, με αρχή τα blues και κατάληξη σε αυτά κι ενδιάμεσα περάσματα από garage και ψυχεδελικά μονοπάτια, τα δύο αδέρφια εκτέλεσαν άψογα δείγματα από όλη τη δισκογραφία τους σ’ ένα πολύ όμορφα δεμένο set.

Από το “Yeah! (That Girl)” μέχρι το “Not the One” του τελευταίου τους album, έδωσαν σαφή δείγματα του ταλέντου τους μ’ ένα εξαιρετικό τζαμάρισμα για φινάλε, που παρόλ’ αυτά δεν έδειξε να ενθουσιάζει το, σχετικά προς αυτούς, αδιάφορο κοινό. Ίσως οι ευδιάκριτες αναφορές στους Black Keys και τον Jack White να κούρασαν λίγο, από την άλλη η μεγάλη αναμονή για τους Planet of Zeus όπως κι η επιλογή ενός σχήματος μακρινό ηχητικά από τους headliners να μη “συγκίνησε” τον κόσμο. Όμως, οι τύποι ήταν υπέροχοι και για τρία τέταρτα τίμησαν και με το παραπάνω τις κριτικές που τους συνοδεύουν.

Οι φίλοι των POZ δε χρειάζονταν πολλά πολλά όμως  για να ζεσταθούν. Είχαν καταφθάσει με αρκετή διάθεση στα μπαγκάζια τους κι από νωρίς με συνθήματα περί “σεξ και βίας στον πλανήτη Δία” (έντονη φασαιο-κατάσταση αλλά όχι κατακριτέα) καλούσαν τους Έλληνες rockers να δυναμιτίσουν την ήδη ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα.

Κατά τις 22:30 η μπάντα έκανε την εμφάνισή της μέσα σε ντελίριο ενθουσιασμού. Ξεκίνημα, με τα δυο κομμάτια που ανοίγουν το νέο τους album, το ομότιτλο “Loyal to the Pack” και το “Devil Calls My Name”, με σαφώς πιο stoner διάθεση από τις studio εκτελέσεις, έδειξαν από νωρίς τις διαθέσεις τους.

Παρόλο που δεν πέρασε ούτε εξάμηνο από την κυκλοφορία του “Loyal to the Pack”, κοινό και P.O.Z. δημιούργησαν μια μοναδική χημεία, μια αλληλεπίδραση ανεπανάληπτη, λες και εκτελούσαν τα μεγαλύτερα hit της μπάντας, γεγονός που αποδεικνύει ότι η τελευταία δουλειά τους (παρά τους νέους, αλλά συγγενείς δρόμους που ακολουθούν στον ήχο τους) χαίρει ήδη μεγάλης απήχησης.

Ατελείωτο headbaging, αναμενόμενες στιγμές crowdsurfing, σ’ ένα μεγάλο party επιστροφής των αγαπημένων της εγχώριας σκηνής στα πάτρια εδάφη. Το “Macho Libre”, λιγότερο γκρουβάτο και πιο ηλεκτρισμένο, από ότι το έχουμε συνηθίσει ενώ το “Your Love Makes Me Wanna Hurt Myself” αποτέλεσε το αποκορύφωμα της βραδιάς με το Gagarin να σείεται από την πρώτη μέχρι την τελευταία νότα.

Δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο από ένα άρτια εκτελεσμένο setlist, “πειραγμένο” όσο χρειάζεται, για τις ανάγκες ενός δυνατού live, αντλώντας ενέργεια από το κοινό και ανταποδίδοντάς την πολλαπλάσια σε ένα αμφίδρομα παραληρηματικό φλεγόμενο συναυλιακό τοπίο. Βέβαια ανέμενα περισσότερα mosh pit, αλλά οι πιτσιρικάδες δεν είχαν τόση όρεξη για χτύπημα.

Θεωρώ μοναδική στιγμή της συναυλίας το πρώτο τραγούδι του encore τους, το “Retreat”, μια εξαιρετικά λυρική και μελωδική σύνθεση, μια πολύ όμορφη μπαλάντα, που διαφαίνεται μια μερική μετάλλαξη του ήχου τους, εμπλουτισμένο με ατόφια μπλουζ και ψυχεδελικά στοιχεία, για να φτάσουμε σε ένα εμφατικό κλείσιμο, ένα μοναδικό φινάλε με τα “Vigilante” και “Vanity Suit”, αντάξιο μιας εμφάνισης που θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη των φίλων και οπαδών αυτού του μοναδικού ροκ σχήματος, το οποίο ανεβάζει τον πήχη χρόνο με το χρόνο όλο και ψηλότερα και πάντα τιμά τις ρίζες του με καταπληκτικές εμφανίσεις.

Planet of Zeus setlist
Loyal To The Pack
Devil Calls My Name
Macho Libre
Sky High Heels
Something’s Wrong
Them Nights
Your Love Makes Me Wanna Hurt Myself
The Great Dandolos
A Girl Named Greed
Little Deceiver
No Tomorrow
Leftovers
The Beast Within
Retreat
Vigilante
Vanity Suit

Photos: Chris Lemonis

476

Avatar photo
About Παναγιώτης Σπυρόπουλος 239 Articles
Γεννήθηκε στα τέλη του 70 στα Δυτικά της Αθήνας, πιο αργά ή πολύ νωρίτερα από ότι θα ήθελε - δεν έχε καταλήξει ακόμα! Ακροβατώντας ανάμεσα σε οικονομετρικά μοντέλα, φιλοσοφικούς αναστοχασμούς, πολιτικούς προβληματισμούς, κοινωνικές και διατροφολογικές ανησυχίες, η μουσική αναζήτηση είναι το δίχτυ ασφαλείας στο matrix της καθημερινότητας. Fan του σκληρού ήχου, λάτρης της κλασικής μουσικής, παθιασμένος με τα blues. Αναζητά την αιτία ζωής του, πριν κάποιοι άλλοι διαγνώσουν την αιτία θανάτου του• είναι σε καλό δρόμο για το δεύτερο.