Ο Ronald James Padavona (aka Ronnie James Dio), γεννημένος στην Ιταλία το 1942, μετακόμισε στην Αμερική κατά τη διάρκεια των σχολικών ετών του. Εκεί παρέα με τα φιλαράκια- συμμαθητές του (Billy De Wolf φωνή, Nick Pantas κιθάρα, Tom Rogers τύμπανακαι Jack Musci σαξόφωνο) και τον ίδιο στο ρόλο του μπασίστα, αλλάζοντας το όνομά του σε Ronnie Dio (με το Dio να προέρχεται από τα λατινικά, που σημαίνει θεός και από μία ιταλικής καταγωγής συμμορία μαφίας) έφτιαξε στο Cortland το 1957 τη πρώτη του μπάντα κάτω από την ονομασία Vegas Kings.
Σύντομα όμως άλλαξαν το όνομα τους σε Ronnie & TheRamblers και τελικά κατέληξαν, μετά από αλλαγές στο Ronnie And The Red Caps, όπου το 1958 κυκλοφόρησαν υπό αυτό τον τίτλο, τη μοναδική τους κυκλοφορία, ένα 7ιντσο με το “Conquest” στη πρώτη πλευρά και το “Lover” στη δεύτερη. Μετά τη κυκλοφορία του πρώτου 7ιντσου, ηχογράφησαν ένα δεύτερο (A: “An Angel 
Is Missing” B: “What’d I Say”) με το lineup να έχει ως εξής: Dick Bottoff κιθάρα, Nick Pantas κιθάρα, Tom Rogers τύμπανα και τον Ronnie Dio να αναλαμβάνει εκτός από το μπάσο και τα φωνητικά και στην συνέχεια ξανά άλλαξαν το όνομά τους σε Ronnie Dio And The Prophets.
Φτάνουμε λοιπόν στα τέλη του 1961, όπου η μπάντα με σταθερή σύνθεση μέχρι το 1967 κυκλοφόρησαν μερικάsingles αλλά και για πρώτη φορά ένα δίσκο (αν και ήταν ζωντανή ηχογράφηση). Η ιστορία θέλει κάποια από αυτά να έχουν εκδοθεί σαν solo κυκλοφορίες του RonnieDio, και άλλα να έχουν δει τα φώτα της δημοσιότητας κάτω από το κανονικό όνομα του συγκροτήματος και αυτό είναι κάτι το οποίο μπορεί να μην το μάθουμε ποτέ καθώς αυτά έχουν αποσυρθεί πλέον από την αγορά και είναι δυσεύρετα κάνοντας την αξία τους να φαντάζει μοναδική. Όσοι από εσάς τυχαίνει να τα έχετε να θεωρείτε τους εαυτούς σας πολύ τυχερούς.
Έτσι λοιπόν, συνεχίζουμε το ταξίδι στο χρόνο και φτάνουμε στα τέλη του 1967 όπου γίνεται ένα μπάχαλο και οι αποχωρήσεις διαδέχονται η μία την άλλη. Στο τέλος τα μοναδικά μέλη από τη σύνθεση των RonnieDioAndTheProphets που απέμειναν ήταν ο Ronnie Dio και ο NickPantasκαι τι πρωτότυπο; Άλλη μια αλλαγή στο όνομα του συγκροτήματος προέκυψε. Αυτή τη φορά ονόμασαν τη μπάντα The ElectricElvesκαι με τη προσθήκη των David Feinstein στη κιθάρα (ξάδερφος του Ronnie), τον
Gary Driscoll στα τύμπανα και τον Doug Thaler στα πλήκτρα, όπου παρέμειναν έτσι μέχρι τα μισά του 1969 όταν και προήλθε άλλη μια αλλαγή στο όνομα του συγκροτήματος μετά την κυκλοφορία του μοναδικού 7ιντσου (A: “Hey, Look Me Over” και B: “It Pays To Advertise”). Αυτή τη φορά, αφαιρούν το Electric από τον τίτλο τους και μετονομάζονται The Elves σκέτο.
Υπό αυτό το όνομα και σύνθεση, παραμένουν μέχρι τα μισά του 1970 και κυκλοφόρησαν το μοναδικό (και υπερσπάνιο) 7ιντσο με την πρώτη πλευρά να περιέχει το “Walking In Different Circles” (σεδιαφορετική εκτέλεση) και στην άλλη το “She’s Not The Same”. Τότε καθώς περιόδευαν σαν τοπική μπάντα από club σε club,ενεπλάκησαν όλοι σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα (στις 12 Φεβρουαρίου) που στοίχισε τη ζωή του Nick Pantas, κιθαρίστα και συνοδοιπόρο στη μέχρι τώρα πορεία τους. Το συγκρότημα, αποφάσισε να μην τον αντικαταστήσει και να συνεχίσουν με μία κιθάρα. Ένα χρόνο μετά το τρακάρισμα, ο πιανίστας τους Doug Thale εγκατέλειψε το σχήμα και αντικαταστήθηκε από τον Mickey Lee Soule. Όπως μετά από κάθε αλλαγή στη σύνθεση, συνεπάγεται και αυτόματα αλλαγή ονόματος και αυτή τη φορά από The Elves, έγιναν Elf και συνέχισαν έτσι με αυτό το όνομα μέχρι το κλείσιμο της καριέρας τους.
Παίζοντας σε μικρά μαγαζιά, pubs, clubs και κολέγια, αναζητούσαν το πρώτο τους δισκογραφικό συμβόλαιο. Έχοντας μια ηχογράφηση από τη κονσόλα στα χέρια τους από τις συναυλίες που έπαιζαν σαν The Elves, υπό το τίτλο “Live At The Beacon” (το οποίο έχει κυκλοφορήσει και σαν bootlegαλλά πότε επίσημα από τη μπάντα), οδηγούνται στη Columbia τον Ιανουάριο του 1972 με σκοπό να διαπραγματευτούν ένα συμβόλαιο. Εκεί για καλή τους τύχη , ήταν παρόντες στην ακρόαση για την audition αυτή, οι RogerGloverκαι IanPaice, γνωστοί σε όλους μας από τους DeepPurple, όπου κατενθουσιασμένοι με την φωνή του Ronnie και τα κομμάτια
της μπάντας ζητούν να γίνουν παραγωγοί τους και έτσι επήλθε και η συμφωνία με την δισκογραφική εταιρεία. Ο πρώτος τους ομώνυμος δίσκος κυκλοφορεί υπό την αιγίδα των Deep Purple πια, και από τα μικρά clubκαι μπαράκια, οι Elfανοίγουν πλέον τις συναυλίες τους, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του support σχήματος για τουλάχιστον δύο αμερικάνικες περιοδείες (Αύγουστο- Σεπτέμβριο και Νοέμβριο με Δεκέμβριο 1972). Έπειτα συνέχισαν να περιοδεύουν μαζί με τους Purpleσε μεμονωμένες συναυλίες. Κάπως έτσι κύλησαν τα πρώτα χρόνια τους σαν μπάντα μέχρι τις αρχές του 1973 και τότε είναι που ο ξάδερφος του Ronnie, εγκατέλειψε το σχήμα. Με την ευκαιρία αυτή και δεδομένο ότι οι μετοχές τους είχαν αρχίσει να αυξάνονται, ο αγαπημένος μας Ronnie, αποφάσισε να παρατήσει το μπάσο και να συγκεντρωθεί αποκλειστικά στα φωνητικά με τον MickeyLeeSouleνα αναλαμβάνει και αυτός χρέη στα βοηθητικά φωνητικά και από μία θέση κενή που υπήρχε, τώρα έγιναν δύο. Με την προσθήκη του SteveEdwardsστη κιθάρα και του CraigGruberστο μπάσο στη μπάντα, πορεύθηκαν έτσι για την ώρα. Βλέποντας την επιτυχία του πρώτου album τους, έρχονται σε διαπραγματεύσεις με την MGMRecordsγια την Αμερική και με την εταιρεία των Deep Purpleσε Αγγλία και Ευρώπη και έρχονται σε συμφωνία το καλοκαίρι του 1974. νωρίτερα την ίδια χρονιά, είχαν ταξιδέψει ως το βρετανικό στούντιο Manor για την ηχογράφηση του δεύτερου τους δίσκου. Παραγωγός ήταν και πάλι ο RogerGloverκαι το όνομα αυτού “CarolinaCountyBall” για όλο τον υπόλοιπο κόσμο εκτός της Αμερικής που βρέθηκε στα ράφια των
δισκοπωλείων με τον τίτλο L.A./59 για άγνωστους λόγους. Μετά τη κυκλοφορία του δεύτερου album τους, άνοιγαν πάλι τις συναυλίες των Deep Purple, αλλά αυτή τη φορά στην Αγγλία για την περίοδο Απρίλιος-Μάιος 1974. Την ίδια εποχή, στα μεταξύ διάστημα, ο Ronnieμαζί με τον Mickey,συμμετείχαν στο σόλο project του Roger Glover, ButterflyBallAndTheGrasshopper’sFeast, όπου o Ronnie τραγουδάει σε 3 κομμάτια. Το καλοκαίρι πάλι του ίδιου έτους, ταξιδεύουν πίσω στις Η.Π.Α. για να παίξουν πάλι support στους Purple.
Την εποχή εκείνη ο Ritchie Blackmore δεν τα πήγαινε και τόσο καλά με τους υπόλοιπους Deep Purple και έψαχνε τρόπο να κάνει κάποιο άλλο σχήμα αλλά με αργά και σταθερά βήματα. Έτσι πρότεινε στους Elfνα δοκιμάσουν να κάνουν μαζί έναsingleώστε να δει αν θα δουλέψει και ηχογράφησαν έτσι το “BlackSheepOfTheFamily” όπου μαζί με τη μπάντα, για τις ανάγκες του κομματιού, συνοδεύτηκε και από άλλους μουσικούς (όπως ο MatthewFisherαπό τους ProcolHaru). Το κομμάτι σε πρώτη εκτέλεση ανήκε στουςQuartermass. Μετά από αυτή την ηχογράφηση, ο Blackmore, ζήτησε από τον Ronnieνα κάνουν άλλο ένα και του πρότεινε επίσης να χρησιμοποιήσει και το μεσαίο όνομά του, το James, κάτι που αργότερα έκανε. Έτσι το ίδιο βράδυ ο Ronnie έγραψε ένα κομμάτι που έμελλε να είναι το 
“SixteenthCenturyGreenSleeves” και το οποίο χρησιμοποιήθηκε στη β’ πλευρά του single. Για κάποιο όμως λόγο, το 7ιντσο αυτό δεν κυκλοφόρησε ποτέ και η έκδοσή του σβήστηκε από τα αρχεία. Μετά την ηχογράφησή του, ο Blackmore, ζήτησε από τους υπόλοιπους Elf, εκτός του κιθαρίστα δηλαδή, αν θα ενδιαφερόντουσαν να κάνουν μπάντα μαζί του. Την εποχή εκείνη, είχαν ξεκινήσει τη διαδικασία ηχογραφήσεως του τρίτου τους album και ενθουσιασμένοι με την προσφορά αυτή, αποφάσισαν να φορμάρουν την μπάντα μετά το πέρας των ηχογραφήσεων.
Μετά την ηχογράφηση του παραπάνω single, επέστρεψαν στην Αγγλία στις αρχές του 1975,με ένα νέο μέλος στη μπάντα, προς ενίσχυση των τύμπανων, τον MarkNauseef ο οποίος είχε εισαχθεί στο σχήμα από το Δεκέμβριο του 1974. Μπήκαν στο Kingsway studio, με παραγωγό ξανά τονRoger Glover για να ηχογραφήσουν τον κύκνειο δίσκο τους με τίτλο “TryingToBurnTheSun”, όπου μετά το πέρας των ηχογραφήσεων διαλύθηκαν κατευθείαν πριν καν κυκλοφορήσει το album. Ο MarkNauseef έφυγε από μόνος του, ο SteveEdwards απολύθηκε μιας και ο κιθαρίστας θα ήταν ο RitchieBlackmore, ο οποίος ότι είχε φύγει οικειοθελώς από τους DeepPurple και φόρμαραν τους Rainbow. Παρ’ όλες τις φήμες που κυκλοφόρησαν ότι ο RitchieBlackmore ηχογράφησε μέρη ή και ολόκληρο το τρίτο πόνημα μαζί τους, δεν έχουν καμία επίσημη ισχύ και βάσιμη πληροφορία έως τώρα. Το “TryingToBurnTheSun”, κυκλοφόρησε μόνο στην Αμερική, γιατί το συγκρότημα ήθελε να
αποφύγει τον ανταγωνισμό με το ντεμπούτο των Rainbow και βγήκε και στην Αγγλία και υπόλοιπη Ευρώπη λίγο αργότερα την ίδια χρονιά. Πολλές φήμες ακούγονται επίσης για μια ζωντανή ηχογράφηση των Elf, με τίτλο “ElfLive”, όμως κανείς δεν έχει βρεθεί μέχρι σήμερα που να έχει ένα αντίγραφό του. Έτσι η μπάντα μετά το πέρας της έκδοσης του, διαλύθηκε και επίσημα ή μάλλον καλύτερα, άλλαξε όνομα και κάποια μέλη (για άλλη μια φορά) και με διαφορετικό ηγέτη ή συνηγέτη αν θέλετε, γυρίσανε σελίδα.
Το 2009, ο RonnieJames Dio μίλησε στο περιοδικό ClassicRock για το ενδεχόμενο μιας επανένωσης των Elf στο μέλλον, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε ότι έχει μιλήσει με τον ξάδελφό του David“Rock” Feinstein, να ξανά φορμάρουν τη μπάντα για μια παγκόσμια περιοδεία, αλλά αυτό εξαρτιέται από το πρόγραμμα τους και αν συμπίπτει ο ελεύθερος χρόνος τους από τις βασικές τους μπάντες. Και συνέχισε: “μιλήσαμε αρχικά μόνο για περιοδεία. Το αν θα καταλήγαμε να κάνουμε ένα νέο album πάλι,
θα ήταν πολύ δύσκολο, καθώς θα έπρεπε να διασκευάσουμε τους εαυτούς μας από παλιότερες ιδέες και κομμάτια που περιπλανιόνται στο χρόνο, μαζί με κάποια νέα κομμάτια και διασκευές, κάτι που δεν θα απέδιδε δικαιοσύνη στο στούντιο”. Όμως η μοίρα μας επιφύλασσε άλλα σχέδια, καθώς μας πήρε το Μεγάλο Κοντό Ξωτικόνα τραγουδάει για πάρτη της. Ηττημένος από καρκίνο του στόμαχου, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στις 16 Μαΐου 2010, 7:45 το πρωί.
Για την ιστορία τουλάχιστον, ο αγαπητός μας Ronnie, πρόλαβε να ηχογραφήσει ένα κομμάτι με το ξαδερφάκι του, για τον προσωπικό του δίσκο, με τίτλο “MetalWillNeverDie”. Αναφορικά, πέρα από τους Elfκαι τους Rainbow, υπήρξε μέλος των BlackSabbath, δημιούργησε τη προσωπική του μπάντα τους Dioκαι λίγο πριν το τέλος, επανήλθε δριμύτερος με τους μουστακαλήδες (TonyIommi, Terrence“Geezer” Butler) και τον ιταλό VinnyAppiceφορμάροντας τους Heaven & Hell. Καλό ταξίδι. Μας λείπεις και το ξέρεις αυτό. Rest in peace, dear Ronnie.
Γιώργος Βαλιμίτης
987 
