MEGADETH (05/07/2016) Piraeus 117 Academy

Ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα πρόσωπα (αδίκως κατά την ταπεινή μου γνώμη) που έχουν περάσει όλα αυτά τα πολλά χρόνια από την αγαπημένη μας μουσική σκηνή, είναι ο Dave Mustaine.

Αυτό που δε χωράει καμιά αμφισβήτηση όμως είναι σίγουρα η αγάπη κι η υποστήριξη των Ελλήνων metalheads για το μουσικό σχήμα με το οποίο κατέκτησε τον πλανήτη, τους Megadeth. Με ένα πολύ δυνατό νέο άλμπουμ, το “Dystopia” (review) να έχει βγει στα δισκάδικα ανά την υφήλιο με το ξεκίνημα της χρονιάς, ο 54χρονος Καλιφορνέζος με την συνοδεία του David Ellefson (o μόνος με μακρόχρονη παρουσία δίπλα στον Dave πλέον), αλλά και των Kiko Loureiro (Angra) και Dirk Verbeuren (Soilwork κα πολλά), επισκέφθηκε για ακόμη μια φορά την χώρα μας κερδίζοντας τις εντυπώσεις από τα αποδυτήρια.

Κι αυτό παρά το γεγονός πως ο συναυλιακός χώρος αποδείχθηκε εντελώς ακατάλληλος για την θερμή εποχή και την πολύ μεγάλη προσέλευση του κοινού με (επιτρέψτε μου παρακαλώ το χαρακτηρισμό) την πλέον απαράδεκτη συμπεριφορά από μεγάλη μερίδα αυτού, αφού το φαινόμενο να ντουμανιάσει ο τόπος παρά τις εκκλήσεις των καλλιτεχνών (και φυσικά την απαγόρευση από τον νόμο) αποτέλεσε μια έντονα δυσάρεστη πραγματικότητα. Από την άλλη πλευρά και στα θετικά αυτή τη φορά της βραδιάς, δε μπορώ να μην αναφέρω την πολύ όμορφη συναυλιακή ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί πριν ακόμη η μπάντα εμφανιστεί, αφού το κοινό τραγουδούσε αρκετά από τα κομμάτια που έπαιζαν “κονσέρβα” από τα ηχεία. Ειδικά δε, στο “Ace Of Spades” η συμμετοχή ήταν τόσο έντονη που έδινε την αίσθηση πως το live είχε ήδη ξεκινήσει…

Στις 21.23 και με μόλις 8 λεπτά καθυστέρηση, οι Megadeth εμφανίστηκαν μπροστά σε περίπου 2000 θεατές οι οποίοι έδειχναν ήδη μπαρουτοκαπνισμένοι από το τραγούδι, αλλά κυρίως από την ανυπόφορη ζέστη. Όλα αυτά έγιναν λεπτομέρειες όταν το “Hangar 18” πήρε φυσική υπόσταση όταν τα 3 έγχορδα, αλλά και τα δέρματα στα τύμπανα του Verbeuren ξεκίνησαν να πάλλονται. Μεγάλο setlist, στρατηγικά καταρτισμένο από τον εμπειρότατο Mustaine, περιελάμβανε μάλιστα και το κάτι παραπάνω για το Ελληνικό κοινό και το οποίο δεν ήταν άλλο από την εκτέλεση του “A Tout Le Monde” και φυσικά οι τιμές ανταποδώθηκαν δεόντως.

Γενικότερα το κοινό δεν σταμάτησε να τραγουδάει, σε σημεία όμως ξεπέρασε εαυτόν, χαρακτηριστικό παράδειγμα το “Sweating Bullets” σε μέρος του οποίου ο Mustaine απλά μας έδωσε όλο τον χώρο σταματώντας ο ίδιος να τραγουδά. Δεν ήταν λίγες οι φορές που εκτός από τους στίχους, το κοινό έπιανε κιθαριστικές μελωδίες και τις τραγουδούσε, ή το κλασικό πλέον γηπεδικό “ME GA DE TH” που φωνάζεται εμβόλιμα στα riff του “Symphony Of Destruction”. Παρά τις εφιαλτικές θερμοκρασίες, η συμμετοχή ήταν καθολική, σχεδόν φρενήρης, αποδεικνύοντας πόσο διψούσε το metal κοινό για μια τέτοια βραδιά, ιδιαίτερα στο καλοκαίρι συναυλιακής ξηρασίας που διανύουμε.

Αν κι έχουμε ακούσει πολύ καλύτερο ήχο στο συγκεκριμένο club, τα πράγματα ήταν πιο αξιοπρεπή σε αυτόν τον τομέα σε σύγκριση με την τελευταία τους εμφάνιση στην Ιερά οδό. Αν και τα lead του Kiko ακουγόντουσταν περίφημα, από κάθε άποψη, ο ήχος από την κιθάρα του Dave είχε πολλά σκαμπανεβάσματα, όπως κι η φωνή του, η οποία οφείλω να ομολογήσω πως ακουγόταν πιο σταθερή και σε γενικές γραμμές καλύτερη. Μην παρεξηγηθώ, σύγκριση με το παρελθόν κάνω, όποιος έχει ακούσει έστω και μια φορά Megadeth ζωντανά τα τελευταία 15 χρόνια έχει χωνέψει την φθορά που έχει επιφέρει το πέρασμα του χρόνου κι οι πάσης φύσεως κραιπάλες για τις οποίες εδώ και καιρό ο Dave έχει λάβει το λογαριασμό.

Η απόδοση της μπάντας υπήρξε κάπου στην μέση από όσα μας έχουν δείξει όλα αυτά τα χρόνια. Πολύ καλύτερη εμφάνιση σε σύγκριση με τις πιο πρόσφατες περιοδείες τους, όχι βέβαια στα επίπεδα παλαιότερων εποχών και τι πιο φυσικό από αυτό. Επίσης, στα συν η εντυπωσιακή σκηνή με τις οθόνες και τον ανάλογο φωτισμό που δημιουργούσαν σε συνδυασμό με την αρτιότατη βιντεοσκηνοθεσία του υλικού που προβάλλονταν, ένα εντυπωσακό αποτέλεσμα. Η αλήθεια είναι πως κάτι τέτοιο περίμενα να δω πριν λίγες ημέρες στον ίδιο χώρο στην εμφάνιση του Αμερικανού σκηνοθέτη John Carpenter κάτι που δυστυχώς δε συνέβη. Στην περίπτωση των Megadeth το όντως ακριβό εισιτήριο είχε αντίκρυσμα και στην ποιότητα του show, που δεν παρέπεμπε σε αρπαχτή. Τώρα που μιλάμε για κόστος κι ακρίβεια θα πληκτρολογήσω μια ρητορική ερώτηση και δεν θα το συνεχίσω περαιτέρω. Ήταν αυτές τιμές merchandise για τον μέσο Έλληνα metalhead εν έτει 2016;

Αφιέρωσαν το “Tornado Of Souls” στην μνήμη του Nick Menza, o οποίος απεβίωσε σε ηλικία 51 ετών από έμφραγμα στις 21/5/2016. Στις ελάχιστες φορές κατά τις οποίες ο Mustaine μας απευθύνθηκε, μεταξύ άλλων είπε πως γνωρίζει για τα γεγονότα που έχουν λάβει χώρα στην Ελλάδα και πως είναι ενημερωμένος για το τι περνάμε για να λάβει από ένα εκστασιασμένο κοινό την αποθέωση και να το αφήσει εκεί. Πραγματικά δεν κατάλαβα την ουσία του όλου πράγματος.  

Μια βραδιά με πολλές εξαιρετικές στιγμές, κάτι που επιβεβαιώνει και το μέγεθος της εμφάνισης. Το “ταπεινό” (με την διακοπή να είναι λίγων δευτερολέπτων) encore του “Holy Wars” βέβαια υπήρξε και πάλι η κορωνίδα στα highlight. Από εκεί και πέρα νομίζω πως σε όλα τα κλασικά τους κομμάτια το κλίμα ήταν αντίστοιχο, με τον κόσμο να φωνάζει λίγο παραπάνω τραγουδώντας το “In My Darkest Hour”, ή το πιο έντονο mosh στο “Wake Up Dead”  (με τα κεφαλάκια να ανεβοκατεβαίνουν σαν κουρδιστά από το headbanging), για το “Sweating Bullets” τα είπαμε, στο “Symphony Of Destruction” καταστροφή, αλλά και στο “Tornado Of Souls” αν και νωρίς στο setlist, το κλίμα υπήρξε ιδιαίτερα ενθουσιώδες.

Μια εμφάνιση που όχι απλά διατηρεί σταθερή, αλλά ανεβάζει την αξία των Megadeth στο μεταλλικό χρηματιστήριο! Σε συνδυασμό με το πολύ καλό “Dystopia” που κυκλοφόρησαν, τα κομμάτια από το οποίο έλαβαν πολύ καλής αποδοχής και στο live και πραγματικά έδεναν άρτια με το υπόλοιπο υλικό, οι Megadeth δίνουν δυνατό και σταθερό στίγμα σε εποχές που όλα επαναπροσδιορίζονται κι όχι πάντα με ιδιαίτερη επιτυχία. Κι αν κάποτε διλήμματα όπως Metallica ή Megadeth ήταν ικανά να γεμίζουν σελίδες επί σελίδων με επιχειρήματα επί αντεπιχειρημάτων, πλέον μια φράση είναι αρκετή για να ξεκαθαρίσει την κατάσταση… “Ποιοιιιιί Metaallicaaaa?”

ΥΓ. Αφιερώνω τον επίλογο στον φίλο Τάσο Ποιμενίδη που “λύσσαξε” να μου αποσπάσει απάντηση επί του θέματος. This round goes to Megadave…



Megadeth setlist
Hangar 18
The Threat Is Real
Tornado Of Souls
Poisonous Shadows
She-Wolf
Wake Up Dead
In My Darkest Hour
Conquer Or Die
Fatal Illusion
Trust
Post American World
A Tout Le Monde
Dawn Patrol
Poison Was The Cure
Sweating Bullets
Dystopia
Symphony Of Destruction
Peace Sells
Holy Wars…The Punishment Due

photos: Cristina Alossi
videos: Γιάννης Φράγκος

537