WISHING WELL: “Chasing Rainbows”

Οι Φινλανδοί Wishing Well κυκλοφορούν τον πρώτο τους δίσκο με τίτλο “Chasing Rainbows” κι έχουν ήδη στείλει δύο μηνύματα για το ύφος της μουσικής τους με το όνομά τους και τον τίτλο του ντεμπούτου. Αν σε αυτά προσθέσεις και τη συμμετοχή του Graham Bonnet στο πρώτο τους single “Hippie heat, gypsy soul”, τότε πια τους έχεις ανοιχτό βιβλίο μπροστά σου.

Είναι κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανές πως δεν έχουμε να κάνουμε με ενθουσιώδεις, νεαρούς αναβιωτές του κλασσικού hard, heavy rock. Τόσο ο ιθύνων νους, κιθαρίστας και βασικός συνθέτης Anssi Korkiakoski, όσο και ο τραγουδιστής Peter James Goodman τα έχουν τα χρονάκια τους και τα ένσημά τους στην σκηνή της χώρας τους. Ο Korkiakoski τρέχει παράλληλα άλλη μια hard rock μπάντα, τους Hittegods, ενώ ο Goodman έχει πολλές δισκογραφικές παρουσίες με πιο χαρακτηριστική αυτή στους εξαιρετικούς ομοεθνείς τους, Conquest. Ένα φινλανδικό site για μουσικούς, το muusikoiden.net, έφερε σε πρώτη επαφή τους δύο μουσικούς, όπως και τον ντράμερ Rip Radioactive. Πριν ξεκινήσουν να δοκιμάσουν οτιδήποτε, γνωρίστηκαν, συζήτησαν πολύ και δοκίμασαν αν υπάρχει η χημεία να μοιραστούν τους ίδιους μουσικούς στόχους. Οι σκελετοί σχεδόν όλων των τραγουδιών ήταν έτοιμοι από τον Anssi και με τη συνδρομή των υπόλοιπων βρέθηκαν με αρκετά τραγούδια που κάλυπταν πολλές εκφράσεις και διαθέσεις του κλασσικού heavy rock.

Μετά από πρόβες 4 μηνών και τελειοποιώντας τις λεπτομέρειες στα τραγούδια τους, μπαίνουν πανέτοιμοι στο στούντιο και με το χαμηλό budget ολοκληρώνουν τις ηχογραφήσεις σε 10 μέρες. Μια εκτέλεση του επικού “Desert song” από το “Assault attack” των MSG στη διάρκεια μιας πρόβας γεννά και την πρώτη σκέψη και επιθυμία για συμμετοχή του Bonnet -που είναι άλλωστε και ο αγαπημένος τραγουδιστής του Korkiakoski-  στον δίσκο. Τελικά μέσω ενός γερμανού ατζέντη που είχε ασχοληθεί με τους  Alcatrazz και τον Bonnet, πέτυχαν τη συνεργασία μαζί του έστω κι από απόσταση. Θα τον συναντήσουν για πρώτη φορά στις 21 Απριλίου όταν θα παίξουν support για τους Graham Bonnet Band στο Ηelsinki.

Η ποικιλία στις διαθέσεις των τραγουδιών ταιριάζει απόλυτα με τον χρωματικό πλούτο του artwork στο εξώφυλλο.Είναι μια δουλειά του αμερικανού καλλιτέχνη  Joshua S. Levin από το Las Vegas, για το ελιξίριο της ζωής, το νερό και την ανάγκη να είναι αυτό κτήμα όλων. Ο συμβολισμός του στο μυαλό του Korkiakoski είναι το δημιουργικό πνεύμα και πως η σύνθεση της μουσικής είναι σα να κυνηγάς ουράνια τόξα, συχνά χωρίς ποτέ να φτάνεις στο σκοπό σου.

Εδώ βέβαια ο σκοπός είναι τόσο ξεκάθαρος που η σημασία της λεπτομέρειας συνοδεύει και την παραγωγή και το διακριτικό performing, τη χρονική διάρκεια και τη συνθετική τακτική. Αυθεντικό, άμεσο heavy hard των 70’s και 80’s με σεβασμό και γνώση σε κάθε πτυχή της κλασσικής συνταγής. Από το wannabe hit με τη συμμετοχή του Bonnet ως το σχεδόν doom “Sacrifice”, από το straight hard του “Chasing rainbows” ως την αισθαντική μπαλάντα “I ‘ll never let you go” κι από το γρήγορο κι έντονο “Science fiction” ως το νοσταλγικό outro “Fire in my soul” όλες οι δυναμικές των Wishing Well δουλεύουν ιδανικά γι’ αυτούς που συνεχίζουν να απολαμβάνουν τη μεγάλη μουσική που πρόσφεραν οι Rainbow, MSG, Purple και οι πρώιμοι Priest.

Οι κολλημένοι θιασώτες του σύγχρονου metal θα το βρουν σίγουρα αδικαιολόγητα νοσταλγικό και παρωχημένο ακόμα και για τον vintage καταιγισμό των τελευταίων χρόνων. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…

477

Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…