Παρότι το δελτίο τύπου θέλει να μας πείσει για το αντίθετο, είναι δύσκολο να πιστέψω πως η Βουλγαρία διαθέτει αναπτυσσόμενη doom metal σκηνή.
Όπως και να έχει, οι Obsidian Sea τιμούν τα doom παντελόνια τους, βγάζοντας ένα δίσκο άκρως generic, πατώντας στους πρώιμους Candlemass, βαδίζοντας σε προβλέψιμα πλην όμορφα μονοπάτια.
Αργόστροφες συνθέσεις που απευθύνονται κυρίως σε λάτρεις του ιδιώματος, έτσι όπως διαμορφώθηκε στα ‘80s, από ένα σχήμα που δείχνει να σέβεται το παρελθόν και παρότι σε πρώτη φάση φαίνεται να το αναμασά, εν τέλει παρουσιάζει μια δουλειά η οποία είναι καθόλα μεστή και μετρημένη, στα πλαίσια αυτού που θέλουν να παρουσιάσουν. Τίμιο, μπασάτο, δουλεμένο και προσεγμένο, απλά πολύ συγκεκριμένο ως προς εκεί που απευθύνεται. Τουτέστιν, άπαξ και φέρεις ραφτά Candlemass ή St. Vitus, εδώ είσαι.
Το “Dreams, Illusions, Obsessions” δεν πρόκειται να αλλάξει τη ζωή κανενός και οι Obsidian Sea δεν πρόκειται να γίνουν το αγαπημένο συγκρότημα κάποιου. Κι όμως, δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερα αρνητικό να προσάψεις στο album τους κι αυτό είναι σίγουρα καλό.
464 
