Ο μόνιμος φόβος του σύγχρονου μουσικού εξερευνητή είναι πως απέναντι από τον ανυπολόγιστο παγκόσμιο όγκο μουσικής παραγωγής θα χάσει το επόμενο διαμάντι. Ευτυχώς συνήθως η τύχη, η διαίσθηση, η αφιέρωση χρόνου και η ανάλογη διάθεση συνεργάζονται και απέναντι σε σωρούς από πέτρες το περίεργο όνομα “Shumaun” που λάμπει, αποδεικνύεται τελικά χρυσός.
Η ιστορία του ηγέτη των Shumaun, Farhad Hossain, ξεκινά λίγες δεκαετίες πριν, όταν τριών μηνών βρέφος ταξίδεψε με τους γονείς του από το μικρό σπίτι της Dhaka στο Βangladesh όπου γεννήθηκε, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Farhad μεγάλωσε στην Alexandria VA, μόλις λίγα λεπτά μακριά από την Washington DC μέσα σε μια έντονα πολιτική ατμόσφαιρα. Η πόλη είναι πολυεθνική, τα μαγαζιά και τα εστιατόρια το μαρτυρούν άλλωστε. Τα καλοκαίρια είναι ζεστά και υγρά και οι χειμώνες ήπιοι. Σε αυτή την πόλη με την ιδιαίτερη πολιτιστική ποικιλία που περιέργως ψηφίστηκε σαν μια από τις πιο ρομαντικές πόλεις της χώρας, Ο Farhad αποκτά τις πρώτες του μουσικές μνήμες.
Συνήθιζα να πηγαίνω στο δωμάτιο με το ραδιόφωνο και να περνώ ώρες ακούγοντας μουσική. Ηχογραφούσα από πάνω κασέτες του αδερφού μου με τη φωνή μου να τραγουδά τραγούδια που άκουγα στο ραδιόφωνο. Ήμουν περίπου 3-4 χρονών τότε κι αυτό πάντα τον νευρίαζε όταν το ανακάλυπτε. Ακόμα έχω κάποιες από αυτές τις κασέτες. Δεν ήξερα πολλά παιδικά τραγούδια καθώς τραγουδούσα τραγούδια σαν το “Rock of ages” των Def Leppard. To “Pyromania” ήταν το πρώτο άλμπουμ που αγόρασα με δικά μου χρήματα. Ο Steve Clark ήταν μεγάλη επιρροή για μένα , πριν καν κρατήσω στα χέρια μου μουσικό όργανο. Η επόμενη μεγάλη επίδραση, αφού άρχισα να μαθαίνω κιθάρα, ήταν οι Metallica. Πέρασα ατέλειωτο χρόνο παίζοντας τα τραγούδια τους για χρόνια.Έχασα το ενδιαφέρον μου μετά το “Load”, όμως σίγουρα με έχουν σημαδέψει. Μετά ήρθε το progressive και οι DreamTheater που με το “Images and words” άλλαξαν τον μουσικό μου ορίζοντα και ο Petrucci με την τεχνική του με οδήγησε για καιρό σε μιμητικές τακτικές. Αυτή η διεύρυνση των μουσικών μου οριζόντων με οδήγησε τελικά στους Rush που αποτελούν πια τη σημαντικότερη και μεγαλύτερη μουσική μου επίδραση από κάθε πλευρά.
Αποτελώντας μέλος των Iris Divine o Farhad οραματίστηκε ένα παράλληλο προσωπικό project, όμως τελικά έφυγε και αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στο σχέδιό του.
Μετά από αρκετές αλλαγές μελών και μουσικής κατεύθυνσης είχα έτοιμο ολόκληρο άλμπουμ. Όταν ο κημπορντίστας Nouri Hacene έφυγε, δέχτηκα ένα ηχηρό χαστούκι καθώς τα κήμπορντς αποτελούσαν ένα σεβαστό μέρος της μουσικής μου. Ήταν μια ταραχώδης περίοδος για μας, από το ξεκίνημα μέχρι εδώ που βρισκόμαστε πια. Αρχίσαμε να ηχογραφούμε το 2012 αλλά τελικά με όλες αυτές τις αλλαγές ήταν το 2014 όταν επιτέλους καταφέραμε να γυρίσουμε στο στούντιο. Στην ουσία, έγραψα το 95% της μουσικής ανάμεσα στο 2013 και το 2014 και ηχογραφήσαμε το κύριο μέρος του άλμπουμ στο Zinkferd Studio. Παράλληλα περάσαμε μια Spinal Tap περίοδο με τους ντράμερς καθώς ο αρχικός μας ντράμερ Tanvir Tomal έφυγε λόγω υποχρεώσεων και αντικαταστάθηκε στις ηχογραφήσεις σε δύο τραγούδια από τον Travis Orbin και τον συνήθη ύποπτο Mark Zonder σε άλλα έξι. Στο μεταξύ προέκυψε η λύση του Waqar Khan που έκλεισε ηχογραφώντας τα υπόλοιπα τρία τραγούδια, τα οποία τελικά δεν χρησιμοποιήθηκαν αφού κι αυτός αποχώρησε λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Στο τέλος του σήριαλ αυτού επέστρεψε ο αρχικός μας ντράμερ, Tanvil και τον έχουμε ξανά μαζί μας…
Τελικά τον Νοέμβριο του 2015, το ντεμούτο ομότιτλο άλμπουμ των Shumaun (ένα σανσκριτικό όνομα που σημαίνει “ήρεμο, γαλήνιο πνεύμα”) κυκλοφορεί μεταφέροντας με χαρακτηριστική ευκολία τις καλύτερες αναλογίες σκέψης και συναισθήματος, μελωδίας και τεχνικής και ζωντανεύει μια εκφραστική δύναμη που σπάνια συναντιέται πια στο σύγχρονο progressive metal.
Noμίζω πως υπάρχουν πολλές διαθέσεις στο άλμπουμ. Έγιναν τόσα πολλά εκείνο τον καιρό και οι συγκινήσεις έφερναν έμπνευση. Τα τραγούδια μουσικά διαφέρουν το ένα από το άλλο, υπάρχουν όμως σταθερά θέματα στους στίχους, πνευματικοί και μεταφυσικοί απόηχοι και μια βασική αίσθηση ενότητας. Πολλοί στίχοι γράφτηκαν σε ταξίδια σε διαφορετικές χώρες, περπατώντας στους δρόμους της Konya ή στους κήπους της Alhambra, κοιτάζοντας από το παράθυρο του αεροπλάνου… απώλειες αγαπημένων προσώπων, διαλυμένες σχέσεις, πνευματική διαφώτιση, θρησκευτική υποκρισία, σκέψεις και συναισθήματα που τελικά ξορκίζονται μέσω των στίχων. Ένα ιδιαίτερο τραγούδι για μένα είναι το “Αmbrosia” που πραγματικά αντιπροσωπεύει τι νιώθω για τη ζωή αλλά και τις μάχες που δίνουμε μέσα μας ν’ αντιληφθούμε τον κόσμο. Το “When it’ s our turn” είναι εμπνευσμένο από την απώλεια ενός πολύ κοντινού μου προσώπου, ενώ το “The dream of the sleeper” έχει πολλά τμήματα που ηχούν σε ένα πολύ βαθύ επίπεδο μέσα μου κι αντανακλά και την αίσθηση του γκρουπ.
Υπάρχουν φυσικά αξιοπρόσεχτες επιρροές από τα ακούσματά μου στο άλμπουμ, κάποιες φορές πιο ευδιάκριτες. Η μεγαλύτερη από αυτές είναι σίγουρα οι Rush, από την σκοπιά του συνθέτη. Άλλα γκρουπ επιδραστικά για μένα είναι οι Pink Floyd, Fates Warning, Faith No More, Genesis, Tool κι αμέτρητοι ποπ καλλιτέχνες των 80’s με τους Tears For Fears στην κορυφή. Από πιο σύγχρονα σχήματα προτιμώ τους Soen και τους Αnathema, κι αναφέρω τους τελευταίους έστω κι αν έχουν ήδη μια πολύχρονη καριέρα, καθώς επαναπροσδιόρισαν δραστικά τον ήχο τους και τους ξανανακάλυψα πρόσφατα. Σε ό,τι έχει να κάνει με τον στίχο, κάποιοι από τους αγαπημένους μου στιχουργούς είναι ο Roger Waters, o Fish (ex-Marillion), o Neal Peart, o Maynard James Keenan, o ποιητής Rumi…
Aπολαμβάνοντας την αποθέωση των υπόγειων prog metal λαγωνικών του πλανήτη, οι Shumaun βρίσκονται ήδη μπροστά στη νέα πρόκληση της συνέχειας του ταξιδιού.
Για την ώρα είμαστε απόλυτα συγκεντρωμένοι σε λάιβ εμφανίσεις για να γνωρίσει όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος τη μουσική μας. Η υποδοχή του άλμπουμ ήταν πολύ πιο εντυπωσιακή από αυτό που μπορούσαμε να φανταστούμε, ένα υπέροχο συναίσθημα. Τώρα συζητάμε για τον προορισμό του δεύτερου άλμπουμ, πού θέλουμε να πάμε. Θα είναι πια περισσότερο μια συνολική, ομαδική προσπάθεια με τη συμμετοχή όλων. Υπάρχουν κάποια σκόρπια ριφφ και ιδέες αλλά δεν έχουμε ακόμα ολοκληρώσει νέα τραγούδια. Το μόνο σίγουρο είναι πως το δεύτερο άλμπουμ θα είναι συντομότερο από τα 65-70 λεπτά που προσέγγισε το ντεμπούτο.
Αφήνουμε για την ώρα τον Farhad Hossain να περιφέρει την πανεπιστημιακή του μόρφωση περί τέχνης σε εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας όπως συνηθίζει και περισσότερο από όλα στη σύνθεση νέας μουσικής και το γράψιμο στίχων. Όσο συνεχίζουμε να εξερευνούμε τους θαλάμους στο ντεμπούτο των Shumaun, έχουμε άφθονο χρόνο να χτίσουμε νέες προσδοκίες και να τους ζητήσουμε να τις πραγματοποιήσουν.
Official web page
http://www.shumaun.com/
Official facebook page
https://www.facebook.com/shumaun/?__mref=message_bubble
243 
