NARCOSIS

Αν και άλλα υπόσχεται το όνομα τους, οι Narcosis δε θα σας ρίξουν σε ύπνο βαθύ.  Με τις όμορφες και δυνατές τους μελωδίες όμως, θα σας βάλουν στο Δρόμο προς την Αιωνιότητα. Ο Δημήτρης Μαρσέλος, γνωστός ταξιδιώτης λοιπόν, συναντάει τα μέλη της μπάντας και τους απευθύνει τις απορίες του, εν όψει του release show για το “Road to infinity” στις 11 Μαρτίου (δελτίο τύπου).

Καλησπέρα και καλώς ήρθατε στο Rockway.gr. υπό την επήρεια Narcosis από το 1998. Μπορείς να μας συνοψίσετε το ταξίδι της παρέας αυτής από τότε ως σήμερα;
Από το 1998 μέχρι σήμερα πολλά έχουν αλλάξει, από το μουσικό ύφος της μπάντας-punk rock/grunge σε heavy rock ήχους-μέχρι το line up, οπότε υπήρξαν καλές και κακές στιγμές. Με το τωρινό line up στην ουσία είμαστε μαζί από τον Σεπτέμβριο του 2014 και μέχρι στιγμής τα θετικά σε αυτό το ‘’ταξίδι’’ είναι αρκετά, μέσα σε αυτά τα περίπου 2 χρόνια κυκλοφορήσαμε το ντεμπούτο άλμπουμ μας, πήραμε την δεύτερη θέση στο Battle of the bands, παίξαμε αρκετά gigs, γνωρίσαμε καλούς μουσικούς και ανθρώπους του χώρου και συνεχίζουμε με την ίδια όρεξη για να κάνουμε ακόμα καλύτερα πράγματα.

2015 και ήρθε το ντεμπούτο σας “Road To Infinity”, το οποίο ομολογουμένως είναι συναρπαστικό. Γιατί όμως άργησε τόσο η πρώτη σας εμφάνιση στη δισκογραφία;
Όταν είσαι 14 (σε αυτή την ηλικία ξεκίνησε η μπάντα) δεν σκέφτεσαι ούτε την δισκογραφία, ούτε τίποτα. Θες απλά να παίζεις μουσική να περνάς καλά και μέχρι εκεί. Δεν είχαμε ασχοληθεί και ιδιαίτερα στο να το τρέξουμε περισσότερο. Αργότερα μας πήγαν και πίσω υποχρεώσεις όπως οι σπουδές-ήμασταν διάσπαρτοι-και κάποια στιγμή θέλαμε να κάνουμε και ένα διάλειμμα και να δούμε τι ακριβός θέλουμε από την μπάντα ως προς το πως θα κινηθούμε αλλά και τι ύφος θα ακολουθήσουμε. Κάπου εκεί καταλήξαμε στο να γίνει αλλαγή στο line up και να ασχοληθούμε όσο μπορούμε και μας το επιτρέπουν και οι ρυθμοί ζωής πιο εντατικά.

Σίγουρα επηρεασμένοι από τα αμερικάνικα 90s, συνδυάζετε grunge και desert rock με πολύ όμορφο τρόπο. Τι σας έλκει τόσο πολύ σε αυτούς τους ήχους;
Μεγαλώσαμε με αυτούς τους ήχους στα 90’s οπότε είναι λογικό να είναι από τις κύριες επιρροές μας. Βιωματικά και μόνο έχει αφομοιωθεί στην μουσική παιδεία μας. Το grunge ήταν η έκρηξη και το desert η αισθητική που μας τράβηξαν.

Σε σημεία φαίνονται και κάποιες blues εκφάνσεις στις κιθάρες. Κοιτάτε μουσικά και παλαιότερες εποχές από εκείνες των 90s;
Σίγουρα αγαπάμε την blues και γενικά μας αρέσει να περνάμε στον ήχο μας vintage πινελιές. Μουσικά δεν υπάρχουν περιορισμοί στην μπάντα και αυτό είναι το καλύτερο γιατί παίζουμε αυτό που θέλουμε.  Κοιτάμε μόνο ηχητικά να έχουν μια αρμονία τα τραγούδια μας. Αν κάτι μας κάθετε καλά το δουλεύουμε  και προσαρμόζετε πάνω στο ύφος που έδωσε ο Κώστας στην μπάντα. Υπάρχουν επιρροές διαφορετικές στον καθένα μας οπότε πάνω σε αυτό πειραματιζόμαστε μέσα σε λογικά πάντα πλαίσια.

Το album φέρει ένα πολύ όμορφο εξώφυλλο με φόντο ένα ρολόι. Είναι κάτι σχετικό ο χρόνος; Τι θέλει να μας πει ο πίνακας;
Το artwork του album είναι σχεδιασμένο από τον μπασίστα μας Γιάννη Τούσσα (Graphic no Jutsu). Ο χρόνος στις μέρες μας είναι περιορισμένος από υποχρεώσεις, άγχος και γενικά σε πράγματα που αποσπούν τον άνθρωπο από το να ζει στιγμές ξεχωριστές και να αφιερώνει χρόνο σε πράγματα που θέλει να κάνει και όχι σε αυτά που του επιβάλουν. Εμπνευσμένο από την Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων, ευελπιστούμε ότι ακούγοντας το ο ακροατής έστω για αυτά τα 50 λεπτά που διαρκεί να εκμεταλλευτεί τον χρόνο και να αποβάλει τα αρνητικά συναισθήματα, happy trip!

Ο Δρόμος προς την Αιωνιότητα μπορεί να επιτευχθεί μέσω της μουσικής; Ποια είναι τα πράγματα που δίνουν έμπνευση στους Narcosis;
Φυσικά αν καταφέρεις και κάνεις κάτι καλό μπορεί να επιτευχθεί, παράδειγμα όλες αυτές οι διαχρονικές μπάντες. Έμπνευση μας δίνουν πράγματα από την καθημερινότητα μας, σχέσεις, κοινωνικός διαχωρισμός, καταπίεση και γενικά η επίδραση που έχουν όλα αυτά στο άτομο. Η μουσική είναι ένα μέσω όχι μόνο για να εκφραστείς, αλλά και να ξεφύγεις από την καθημερινότητα σου αποβάλλοντας ότι αρνητικό έχεις κρατήσει μέσα στην ημέρα.

Πέρυσι πήρατε και τη δεύτερη θέση στο Battle of the bands. Βοήθησε το αποτέλεσμα αυτό στην προώθηση της μουσικής σας;
Βοήθησε πάρα πολύ όσον αφορά στο δέσιμο της μπάντας-όταν ανεβήκαμε στο stage του ΑΝ ήταν το δεύτερο live μας με νέο line up και νέες συνθέσεις. Οπότε η όλη διαδικασία μας ανάγκασε να δουλέψουμε πιο εντατικά, και να έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα πολύ πιο γρήγορα. Αυτό με την σειρά του μας βοήθησε να δούμε τις πρώτες εντυπώσεις του κόσμου όσον αφορά τις συνθέσεις μας. Επίσης γνωρίσαμε φοβερούς μουσικούς και ανθρώπους του χώρου και μέσω του Battle έγινε και η πρώτη επαφή με την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία G.O.D. Records (Garden of Dreams) που κυκλοφόρησε και το album μας.

Σας είδα ζωντανά μαζί με τους Barb Wire dolls και πέρασα υπέροχα. Πως νιώθει ένας μουσικός πάνω στη σκηνή όταν βλέπει από κάτω χαμόγελα;
Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να βλέπεις ότι η μουσική σου κάνει-ασχέτως τον αριθμό-ανθρώπους να περνάνε καλά και γενικά να υπάρχει θετική ανταπόκριση. Είναι η καλύτερη ανταμοιβή για τον κάθε μουσικό και το κίνητρο για να τον κάνει να συνεχίσει να κάνει αυτό που αγαπά.

Στις 11 Μαρτιου κάνετε το επίσημο release show του “Road to Infinity” στο Six Dogs παρέα με τους Mr.Booze και Lustin Jane. Αν φτιάχνατε ένα πανό που θα σέρνει κάποιο αεροπλάνο πάνω από την Αθήνα για διαφήμιση, τι θα θέλατε να γράφει;
Ναι ανυπομονούμε πολύ για το show αλλά και να γνωρίσουμε και από κοντά τα παιδιά από τους Mr.Booze και Lustin Jane καθώς ακολουθεί σύντομα και ένα mini tour μαζί τους. Όσο για το πανό…Εεε…come with me για να τα βρεις? Μάλλον…κάτι τέτοιο πάντως.

Μπορείτε να αφιερώσετε ένα ρεφρέν σας στο Rockway.gr;
“No relief for my passion – burning bodies in lust. Time is up for us baby, I need a cigarette now.”

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας. Καλή επιτυχία σε όλους τους τομείς έυχομαι!
Εμείς ευχαριστούμε, καλή συνέχεια !

137

Avatar photo
About Δημήτρης Μαρσέλος 2111 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.