Πέντε χρόνια μετά από την εμφάνιση τους στο Fuzz στο πλευρό των Kyuss Lives!, οι Ολλανδοί Drive by wire επιδράμουν πέντε σημεία της ελληνικής επικράτειας (δελτίο τύπου). Το Rockway μιλάει με την frontwoman τους Simone Holsbeek για το πρόσφατο τους album, “The Whole Shebang” (review) και διάφορα άλλα ωραία.
Γεια σου, Simone! Πέρασαν πέντε χρόνια από την τελευταία φορά που ήσασταν εδώ. Ξυπνάει αναμνήσεις η εμφάνιση σας στην Αθήνα στις 13 Φεβρουαρίου;
Εννοείται! Φοβερό κοινό, θετική ενέργεια, καλό φαγητό και όμορφη παρέα. Αράξαμε με τα παιδιά από Kyuss Lives μετά τη συναυλία και περάσαμε τέλεια, συναντήσαμε παλιούς φίλους ξανά και οι θεατές φανταστικοί. Αντιδρούν με μεγαλύτερο ενθουσιασμό από τους Ολλανδούς.fter the show having a good time..meeting old friends again..
7 χρόνια μετά το “Between Oceans” επιστρέφετε με το “The Whole Shebang”. Τι συνέβη την περίοδο μεταξύ των δύο;
Ήμουν απασχολημένη με την κυκλοφορία ενός δίσκου επανένωσης και ενός live DVD με την προηγούμενη μου μπάντα Cords, καθώς και μία εκτενή περιοδεία όλο μαζί μου πήρε 2 χρόνια. Αφού ξαναπήρε μπρος η μηχανή των DBW πήραμε το χρόνο μας να γράψουμε κομμάτια και να αποτυπώσουμε σε ταινία το συναίσθημα.
Ωραία επιλογή τίτλου για το album. Θα μπορούσε να ερμηνευτεί ποιλοτρόπως. Σε τι αναφέρεται;
Το “The Whole Shebang” σαν τίτλος έχει σχέση σε όσα περιέχει μέσα του. Από ωμό βαρύ rock ως τα blues και την ψυχεδέλεια και όλα τα ενδιάμεσα. Θα τα έχετε όλα σε αυτόν το δίσκο!
Συνοδεύεται και από ένα πανέμορφο εξώφυλλο. Το κοριτσάκι είσαι εσύ;
Χαχαχαχα! Πολλοί με ρωτούν αυτό το πράγμα. Είναι μάλλον εμπνευσμένο από εμένα, αλλά είναι περισσότερο από αυτό. Το εξώφυλλο συμβολίζει τα 4 στοιχεία, μέσα από το κορίτσι, το κρανίο, τη φωτιά και τα φτερά. Το αφήνω πάνω σας να βρείτε ποιο στοιχείο απεικονίζεται από ποιο σύμβολο.
Ακούγεστε πεινασμένοι για δράση στο album. Πως έγινε η ηχογράφηση του album;
Κόσμος συνεχώς λέει πως γουστάρει τα albums μας, όμως ενθουσιάζονται ιδιαιτέρως στα live. Στο τελευταίο μας προσπαθήσαμε να αποτυπώσουμε περισσότερο από άλλοτε, αυτή τη συναυλιακή αμεσότητα. Με αυτή τη λογική ηχογραφήσαμε το “The Whole Shebang”. Σε έναν αχυρώνα, με χαμηλά φώτα για να αισθανόμαστε σαν σε live.
Διασκευάζετε το “Voodoo You Do” των συμπατριωτών μας Nightstalker στο album. Γιατί επιλέξατε αυτό το κομμάτι;
Οι Nightstalker είναι μια εξαιρετική μπάντα και το “Voodoo You Do” είναι εκπληκτικό τραγούδι και το αγαπώ ιδιαιτέρως λόγω των φωνητικών γραμμών. Είναι βασικά ένα blues κομμάτι αν κρατήσεις απλά τα βασικά του μέρη.
Τους έχετε γνωρίσει; Τι θα τους πείτε αν έρθουν σε ένα από τα live σας στην Ελλάδα;
Ναι, παίξαμε μαζί τους στο Eightball στη Θεσσαλοίκη όταν είχαμε πρωτοέρθει στη χώρα σας. Πολύ καλά παιδιά! Ποιος ξέρει τι θα γίνει αν έρθουν στα live μας. Ίσως ένα ντουέτο με τον Αργύρη!
Τι σχέδια έχουν οι Drive By Wire για το κοντινό μέλλον;
Πολλή περιοδεία, κάποια γαμάτα καλοκαιρινά festivals στην Ολλανδία και θέλουμε να περιοδεύσουμε ξανά σε Γερμανία και Ελβετία. Ίσως κάποιο ελληνικό festival; Είχαμε μια συζήτηση με το Mario Lalli (Fatso Jetson) για να κάνουμε κάποιες ηχογραφήσεις στο Rancho da Luna Studio, που βρίσκετε στην έρημο έκω από το Los Angeles. Και ίσως εκείνος μας φτιάξει κάποιες εμφανίσεις στις Η.Π.Α. Το σχέδιο μας είναι σίγουρα, να ευχαριστηθούμε κάθε λεπτό στο δρόμο, παίζοντα τη μουσική που αγαπάμε.
Πως νιώθεις που είσαι από τις λίγες γυναίκες σε αυτό τον “αντρικό” κόσμο; Έχεις αντιμετωπίσει προβλήματα λόγω του φύλλου σου;
Σίγουρα το heavy rock είναι ένας ανδροκρατούμενος χώρος. Δεν καταλαβαίνω γιατί άλλα κορίτσια δεν παίρνουν κιθάρες και μπαγκέτες ή οτιδήποτε και να φτιάξουν μια μπάντα. Είναι τόσο διασκεδαστικό! Προσωπικά δεν είχα ποτέ αμφιβολία και πάντοτε ήξερα πως αυτό είναι που θέλει η καρδιά μου να κάνω. Τα πάω καλά με τα αγόρια, πιστεύω στην ισότητα των δύο φύλλων και σέβομαι τους συνάδελφους μου μουσικούς και οι περισσότεροι με τη σειρά τους ανταποδίδουν το σεβασμό. Οπότε όχι, δεν είχα ουδέποτε πρόβλημα. Εκτός αυτού, είμαι μια σκληρή και γαμάτη γκόμενα! Χαχαχα!
Τον τελευταίο καιρό, πολλά από τα μουσικά μας είδωλα άφησαν ετούτο το μάταιο κόσμο και κάποιοι λένε πως η μουσική έγινε φτωχότερη. Μήπως υπερβάλλουν;
Είναι πραγματικά θλιβερές απώλειες. Ο Lemmy ήταν απόλυτο είδωλο. Δεν υπάρχει άλλος σαν αυτόν. Και για τον David Bowie από που να αρχίσεις; Έχει δώσει πολλά στη μουσική, συνεχώς επαναπροσδιορίζοντας τη. Μοναδικός χαρακτήρας. Οπότε σίγουρα η μουσική μοιάζει φτωχότερη χωρίς εκείνους. Δεν έχουν μείνει αρκετοί μοναδικοί καλλιτέχνες εκεί έξω. Τα πράγματα είναι πλέον απλά και mainstream.
Η Ελλάδα σας περιμένει. Πως φαντάζεσαι τις συναυλίες στη χώρα μας;
Τις φαντάζομαι απόλυτα εκρηκτικές. Θα περάσουμε καλά, γιορτάζοντας με καλή μουσική, παρέα με καλούς ανθρώπους, σπάζοντας τη σκηνή…χαχαχα! Θα πιούμε και μπίρες όλοι μαζί μόλις τελειώσουν τα shows!
Θα ήθελες να αφιερώσεις ένα από τα τραγούδια σας στους αναγνώστες μας, έτσι προσκαλώντας τους να έρθουν να σας συναντήσουν;
Ουάου, πρωτότυπη ερώτηση! (σ.σ. σαν να με τρολλάρει μου φαίνεται!)
Νομίζω το “Rotor Motor” (σ.σ. υπάρχει στο πρόσφατο “The Whole Shebang” και υποθέτω θα ακουστεί και ζωντανά) είναι το ιδανικότερο. Έχει να κάνει με ταξίδια, αίσθημα ελευθερίας, το ότι μπορείς να πας οπουδήποτε να έχει την κατάλληλη παρέα, την κατάλληλη διάθεση και έπειτα να ευχαριστιέσαι όσα κατάφερες και όχι συνεχώς να ζητά και άλλα. Απλά κοίταξε γύρω σου και εκτίμησε το που είσαι.
141 
