Saturnalia Temple, Devathron, Spacement, Hearth (16/01/2016) An Club

Είχαμε διαβάσει αρκετά για το Lord of the Void I, μας είχαν πει ότι θα είναι κάτι ωραίο, κάτι πρωτότυπο κι άδικο δεν είχαν.

Το εναρκτήριο σήμα δόθηκε από τους Hearth, οι οποίοι παρουσίασαν τα τέσσερα κομμάτια από το πρώτο τους EP. Γερά παιξίματα, με μπόλικη μοχθηρότητα, doom ατμόσφαιρα με πολύ σκοτεινές μελωδίες και sludge φωνητικά που θα τα ζήλευαν πολλοί στο είδος. Ιδιαίτερα προσεγμένες οι συνθέσεις τους. Για περίπου μισή ώρα μας έστειλαν σε σκοτεινά, επικίνδυνα, μονοπάτια του μυαλού μας. Σίγουρα έστρεψαν το ενδιαφέρον μας και τα βλέμματά μας για το μέλλον τους.

Για την συνέχεια είχαμε κάτι διαφορετικό, κάτι που δεν έχουμε συνηθίσει να ακούμε και να βλέπουμε. Οι Spacement ανέλαβαν να συνεχίσουν το σκοτεινό έργο των Hearth. Μια δυναμική μπάντα με ψυχεδελικά παιξίματα και άκρως απογειωτικά σκοτεινά πλήκτρα με τις κιθάρες να βγάζουν ένα έρεβος από μέσα τους. Το μαγείρεμα του ήχου τους είναι τόσο ενδιαφέρον, από τα φωνητικά που είναι σταθερά βραχνά με μπόλικο μίσος μέχρι και την τρελή διαστημική ατμόσφαιρα που βγάζουν.

Μετά από ολιγόλεπτο διάλειμμα κι αφού όλα στήθηκαν από την αρχή, στην σκηνή ανέβηκαν οι black metallers Devathron. Η αλήθεια είναι ότι τους περίμενα καλύτερους από ότι παρουσιάστηκαν. Σε αυτό φυσικά δε φταίνε οι ίδιοι, όσο στο ότι δεν τους βοήθησε ο ήχος να παρουσιάσουν αυτό που ήθελαν. Μας έπαιξαν κομμάτια από την τελευταία τους δουλεία , “Vitra”, συστήνοντας το κοινό με το απλός κι αγνό old school black metal που υπηρετούν. Τα δυναμικά drums και οι μανιασμένες μελωδίες στις κιθάρες δημιούργησαν ένα τελετουργικό σκηνικό έτοιμο για όλα.

Με συνοπτικές διαδικασίες ανέβηκαν στην σκηνή οι Σουηδοί Saturnalia Temple που εμφανίστηκαν μέσα σε κύματα καπνού αρχίζοντας κι αυτοί με την σειρά τους τη δικιά τους μυσταγωγία, ώστε να μας μαγέψουν με τα παιξίματα τους. Μας παρουσίασαν κομμάτια από το θρυλικό εκπληκτικό “Aion of Drakon” και φυσικά από την καινούργια τους δουλεία, “To the Other”, μαγεύοντας και υπνωτίζοντας το κοινό για περίπου μιάμιση ώρα.

Ο σταθερός doom ήχος τους, οι ψυχεδελικοί ήχοι με τα εκπληκτικά σκοτεινά φωνητικά σε έκαναν να νιώθεις ένα κρύο ρίγος στον αυχένα σου, με ένα φόβο να κυριεύει την καρδία σου νομίζοντας ότι κάτι θα πάθεις.

Η παρουσία του κόσμου ήταν μικρή κάτι που έκανε τη μη-συμμετοχή του αισθητή. Κρίμα, γιατί προσωπικά περίμενα μεγαλύτερη προσέλευση σε ένα τέτοιου τύπου festival.

photos: Καλλιόπη Τσουρουπίδου

680