Harakiri For The Sky, Hedvika, Anal Veritas (16/01/2016) Death Discο

Το βράδυ της Παρασκευής επεφύλασσε ποικίλα ενδιαφέροντα ζητήματα.

Αρχικά, η πρώτη εμφάνιση των Αυστριακών Harakiri For The Sky επί Αθηναϊκού εδάφους, μαζί με δύο καθόλου ευκαταφρόνητα σχήματα της εγχώριας σκηνής, τους Hedvika και τους Anal Veritas. Eν συνεχεία, έχοντας πάει μόνο μία φορά στη Death Disco και ποτέ σε live, η εύλογη απορία για το πως θα μεταμορφωθεί ο χώρος σε live stage και με τι αποτέλεσμα.

Θετικά προμηνύματα της βραδιάς, το ήδη από νωρίς δημοσιευμένο time schedule και κυρίως η τήρησή του. Η εικόνα της ριγμένης αυλαίας σε συνδυασμό με αρκετό σκοτάδι δημιουργούσε ήδη από την είσοδο μία υποβλητική ατμόσφαιρα. Τα δεδομένα της χωρητικότητας σε συνάρτηση με τις απαιτήσεις της εν λόγω εμφάνισης , έδεσαν αρμονικά, έχοντας ήδη από την αρχή μία αξιοπρεπή εικόνα προσέλευσης.

Η αρχή γίνεται με τους Αnal Veritas, οι οποίοι ξεκινούν με αναφορά στο “Project: T.V. Junkies” και συνεχίζουν παρουσιάζοντας υλικό από τον “Happy Estella”, o oποίος θα αποτελέσει και την δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά τους. Sludge/hardcore αναφορές με post στοιχεία στις συνθέσεις τους και σκληρά φωνητικά, μας συνόδευσαν το πρώτο ημίωρο, ικανοποιώντας με την παρουσία τους. 

Anal Veritas setlist
Υou Οwn Νothing
Farm Your Gods
Let There Be You
Wreck
Happy Estella

Ηedvika, είναι -άνετα- οι Ramones της εγχώριας πώλησης μπλούζας. Νομίζω ότι δεν έχει τύχει να πάω σε live τα τελευταία χρόνια και να μη δω μία έστω αναφορά στους Hedvika. Aυτό μπορεί και να λειτουργεί ως ένδειξη του impact που είχε το παρθενικό τους “The Evidence Of Absence” και της δυναμικής τους παρουσίας τα τελευταία χρόνια (πρόσφατα συμμετείχαν και στη συλλογή των 2 Smoking Barrels, “The Tape Wars – Τhe Greek Scene Awakens”). Ο συνδυασμός ατμοσφαιρικότητας και έντασης στην post λογική της μουσικής τους και η δυναμική παρουσία τους επί σκηνής, έδεσαν με το ζοφερό περιβάλλον του χώρου, δίνοντας μία αξιόλογη εμφάνιση στο ημίωρο set τους.

Ηedvika setlist
Witness the Fear in their eyes
Quest for Clarity
Onwards To Apocalypse
Shapes of Nemesis

Χωρίς καθυστερήσεις, οι Αυστριακοί Harakiri For The Sky με τον ιδιαίτερα επιβλητικό frontman, J.J., ο οποίος πάλευε να πάρει μπίρες από το bar στη διάρκεια της νύχτας, αναλαμβάνουν να ολοκληρώσουν το live. To πρώτο, ομώνυμο full length album τους έδωσε το σήμα της εκκίνησης με το “Drown In My Nihilism”, ενώ στην διάρκεια της εμφάνισης έπαιξαν και τα πέντε κομμάτια του παρθενικού τους δίσκου. Στον αντίποδα, ο Αokigahara,συμπλήρωσε με τον υπόλοιπο χρόνο με αρκετό υλικό και ουσιαστικά, παρουσιάστηκε σχεδόν όλο το έως τώρα κυκλοφορηθέν υλικό του συγκροτήματος σε μία εμφάνιση πλέον της μίας ώρας.

Υποθέτω πως οι φίλοι της μπάντας δεν πρέπει να έχουν κανένα παράπονο. Ιδιαίτερα σε κομμάτια που έχουν αγαπηθεί και ξεχωρίσει όπως το “My Bones To The Sea”, το ενθουσιώδες κύμα ήταν ολοφάνερο. Οι Harakiri, στο stage –αφού σκαρφάλωσα πάνω σε διάφορα σημεία για να έχω εικόνα, καθώς ο χώρος ήταν αρκετά γεμάτος και η τροπολογία που προσπαθώ να περάσω εδώ και χρόνια για την κατανομή με κριτήριο το ύψος στους χώρους συναυλιών δεν ψηφίστηκε. Περιμένω να με διορίσει ο Συριζα και θα το φροντίσω- με αμείωτη ενεργητικότητα κέρδισαν ευθύς εξ αρχής έκαναν το κοινό να πάλλεται στους ρυθμούς τους για περισσότερη από μιάμιση ώρα.

Ικανοποιητική βραδιά στο σύνολό της τόσο από τη δυναμική της εγχώριας σκηνής, όσο και από την εμφάνιση των Harakiri που κέρδισε τίμια το κοινό τους. Άρτια διοργάνωση από Made Of Stone Productions, για την συνολικά καλή εντύπωση της βραδιάς.

Ηarakiri For The Sky setlist
Drown In My Nihilism
69 Dead Birds From Utøya
Homecoming: Denied
Dancing On Debris
My Bones To The Sea
Burning From Both Ends
From Yesterday To Ashes
Panopticon
Lungs Filled With Water
Jhator
2.19 AM, Psychosis

Photos: Αναστασία Βερτεούρη

444

Avatar photo
About Φανή Τσουκαλά 171 Articles
Γεννήθηκε και μεγάλωσε [με γαλλικά και πιάνο(και μπαλέτο)] στη μαγευτική Αθήνα. Οι σχέσεις της με την rock και metal σκηνή ξεκίνησαν στο δημοτικό, με τη μία κασέτα που κυκλοφορούσε στο σχολείο, ηχογραφημένη από ραδιόφωνο, Λιωμένο Παγωτό από τη μία, Smells Like Teen Spirit από την άλλη. Η πρώτη κασέτα που αγόρασε παρόλ’ αυτά, ήταν Iron Maiden με Di Anno. ‘Έκτοτε έχει βρεθεί σε διαφορετικούς ρόλους, από τον πιο enthusiast θαυμαστή της νέας prog σκηνής, έως τον θιασώτη των Clutch. Σπανίως γράφει για πράγματα, εκτός αν θεωρεί ότι αξίζει να γραφτούν. Ονειρεύεται να βγει στη σύνταξη και να πάρει πτυχίο στην αστροφυσική, καθώς τα Ηumanities και τα Economics and Business που έχει ασχοληθεί μέχρι τώρα, τα βρίσκει βαρετά απέναντι στο αχανές σύμπαν. Επιλογές καριέρας: αιώνια φοιτήτρια.