Όσοι δεν ξέρετε ποιοι είναι οι El Caco (στα ισπανικά “ο κλέφτης”), το “7” είναι η ευκαιρία να διορθώσετε το λάθος σας!
Και καλά καταλάβατε από τον τίτλο. Αυτό εδώ είναι το έβδομο full length album των El Caco από το Lillestrom της Νορβηγίας και σίγουρα δεν φθίνει σε ποιότητα από το πριν 3 χρόνια αριστουργηματικό “Hatred, Love and Diagrams” (review), αλλά το υπερκαλύπτει και βάζει τους τύπους αυτούς σε τροχιά τίτλου, που λένε οι αθλητικογράφοι.
Οι διαφορές από το προηγούμενο είναι η ένταση που έχει στο σύνολο τους το “7” σε σχέση με το πιο υποτονικό που διαδέχεται και ότι έχει μεγαλύτερο ηχητικό εύρος από πλευράς αξιοποίησης των μουσικών τους επιρροών.
Από το ξεκίνημα με το “Curious Single” σε σφίγγει σα μέγγενη και οι El Caco ακούγονται κάτι μεταξύ πολύ νευριασμένων Hives και των “αείμνηστων” Gluecifer, σε ένα κομμάτι που μπορεί να παίξει δυνατά σε κάποιο rock club. Στη συνέχεια, το “Sickness” είναι σε πιο βαρυμεταλλικά πλαίσια και τα riffs φέρνουν σε Crowbar-ικό sludge, ενώ το “Ambivalent” που ακολουθεί θα παίξει πολύ ως ένα από αγαπημένα μου κομμάτια για φέτος. Για πρώτη φορά, κάποιος που δεν τους ξέρει θα διακρίνει την αγάπη τους για το alternative metal των 90s, και ειδικά η φωνή του Oyvind Osa δανείζεται όσο μπορεί την μελωδικότητα του Maynard των Tool, οι οποίοι είναι και η βασική τους επιρροή. Και θα συμφωνήσεις στο άκουσμα του “Reach Out”, στο οποίο μιμείται λίγο τον προαναφερθέντα αηδό και συνάμα ακούγονται και φωνητικά βόθρος στο ρεφρέν.
Το “Silver Light” αναδύεται μέσα από μια γκλαμουριά που φτάνει ως και τα AOR των 80s και σίγουρα θα μπορούσε να παίξει σε ένα συνειδητοποιημένο rock ραδιοφωνικό σταθμό, ενώ στο “In Limbo” εμφανίζονται και επιρροές από grunge τύπου Pearl Jam με ένα συν στις Tom Morello κιθαριές που κρύβονται στο βάθος. Ξαφνικά, μεταμορφώνονται σε ένα instrumental psych trio στο “In Space all huge beasts can See” και τελειώνουν το album με ένα ακόμη στακάτο ρεφρενικό κομμάτι με τίτλο “Those Possessed”.
Η παραγωγή είναι διαμάντι και κάνει ακόμη καλύτερο αυτό που παίζουν οι τρεις Νορβηγοί και αν και τα 8 κομμάτια σε διάρκεια δεν ξεπερνούν τα 30 λεπτά, θα το έχω σίγουρα στα 20 καλύτερα του 2016, αφού κυκλοφορεί τον στις 15 Ιανουαρίου. Αν είχε 3-4 κομμάτια ακόμη, θα έπαιζε σίγουρα ψηλά στα δέκα πρώτα!
Όταν έρθει ο “κλέφτης” αυτός, αφήστε ξεκλείδωτα!
827 
