AMBERIAN DAWN: “Innuendo”

Είναι κι εκείνα τα ρομαντικά σχήματα από τη Φιλανδία, τα οποία προσπαθούν να συνεχίσουν την παράδοση του συμφωνικού female fronted metal, διεκδικώντας τη θέση των Nightwish, οι οποίοι εδώ και χρόνια έχουν απομακρυνθεί από το τυπικά στεγανά του εν λόγω ιδιώματος.

Οι Amberian Dawn έχουν μια πολύ καλή πορεία την τελευταία επταετία, με συνεχή δισκογραφική παρουσία, η οποία ενδεχομένως να λειτουργούσε καλύτερα αν τα κενά μεταξύ των δίσκων δεν είχαν μέσο όρο τις σχεδόν 365 μέρες. Διότι, από τη μια, καλό είναι να μην εξαφανίζεσαι, από την άλλη όμως ίσως είναι προτιμότερο να περιμένεις και να μαζεύεις το καλύτερο υλικό σου, δίχως βιασύνες.

Το “Innuendo” πάντως, παρότι κι αυτό ένα μόλις χρόνο μετά το “Magic Forest”, ίσως και να αποτελεί την καλύτερη δουλειά του group μέχρι σήμερα. Όχι πως διαφοροποιείται σε σχέση με τα προηγούμενα πονήματα του σχήματος, απλά οι συνθέσεις, στην πλειοψηφία τους, παραείναι καλές!

Το τετριμμένο στοιχείο που αναπόφευκτα παρουσιάζεται και στο “Innuendo” δεν αποφεύγεται πλήρως. Επίσης, η Capri (μέλος των Amberian Dawn από το 2012), παρότι όχι κάτι το ιδιαίτερο σαν ερμηνεύτρια, διαθέτει μια φωνή με πανέμορφα περάσματα, η οποία παίρνει από το χεράκι τις συνθέσεις και τις ανεβάζει μερικά σκαλιά παραπάνω.

Το μεγαλύτερο ατού της νέας δουλειάς του συγκροτήματος είναι πως, επιτέλους, καρποφορεί η ευθύτητα των συνθέσεων, η οποία οφείλεται στην αποφυγή υπερβολών και πομπώδη στοιχείων στα τραγούδια, όπως και στη διακριτική χρήση των πλήκτρων, που δεν έχουν ρόλο πρωταγωνιστή, αλλά ενός άκρως απαραίτητου β’ ρόλου. Μπουχτίσαμε στα βαρύγδουπα ρε αδερφέ και οι Amperian Dawn το έχουν πάρει πρέφα προ πολλού.

Ίσως ό,τι καλύτερο έχω συναντήσει στο εν λόγω είδος τα τελευταία χρόνια.

505

Avatar photo
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1393 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.