MONSTER MAGNET: “Cobras and Fire (The Mastermind Redux)”

Ο Dave Wyndorf προφανώς δεν έχει τη διάθεση ή την έμπνευση να κυκλοφορήσει νέα δουλειά, οπότε έχει πιάσει τις προηγούμενες προσπαθώντας να τις επαναπροσδιορίσει.

Η αρχή έγινε με το “Milking the Stars”, το οποίο παρουσίασε remix κομματιών του “Last Patrol” όπως και μερικές νέες συνθέσεις. Τώρα η μπάντα καταπιάνεται με το “Mastermind” του 2010, δίνοντας μια εναλλακτική εκδοχή σε μερικά από τα τραγούδια, προσθέτοντας πάλι κάποια νέα, όπως και ένα από τα bonus που διέθετε η limited edition.

Από τον αρχικό δίσκο συναντάμε τα “Hallucination Bomb”, “Gods and Punks”, “The Titan Who Cried Like a Baby” (ως απλά “The Titan”), “Time Machine”, “When the Planes Fall from the Sky” και το ομώνυμο κομμάτι. Οι νεότερες συνθέσεις, ή έστω αυτές που είχαν μείνει στο συρτάρι ουσιαστικά, δεν είναι άσχημες, αλλά μέσα σε μια τέτοια κυκλοφορία είναι λογικό να ξεχωρίζουν. Αν είχαμε να κάνουμε με μια ολοκληρωμένη δουλειά ίσως να περνούσαν στο ντούκου. Ξεχωρίζει πάντως η διασκευή των “Ball of Confusion” από τους Temptations, η οποία όντως κρίνεται πετυχημένη.

Όπως και το προηγούμενο εγχείρημα των Monster Magnet, το “Cobras and Fire” αποτελεί μια ωραιότατη αρπαχτή, μιας και ουδεμία ουσία υπάρχει σε όλο αυτό, πλην της καύλας που μπορεί να έχει ο fan σε ό,τι αφορά τις εναλλακτικές εκδοχές μερικών τραγουδιών, όπως και την απόκτηση του κάθε τι βγάζει το σχήμα.

Κακό δεν είναι, απλά αχρείαστο, ενώ η εμμονή του Wyndorf με τα remix δείχνει πως δεν υπάρχει πλέον η ανάλογη όρεξη στους Monster Magnet για κάτι καινούργιο. Επίσης, το να κάνεις τα τραγούδια πιο fuzzαριστά και ψυχεδελικά δεν αναιρεί το ότι αποποιείσαι της αρχικής τους ηχητικής έκφανσης, κάτι που δεν τιμά το συνθέτη κι εν τέλει τον ίδιο τον ακροατή, ή όποιον τέλος πάντων αγοράσει το album.

519

Avatar photo
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1396 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.