Ειλικρινά χαίρομαι όταν βλέπω μπάντες που, ενώ πέρασαν στο ντούκου αρχικά, κατάφεραν να δημιουργήσουν το κοινό τους και να μη χαθούν από τη στιγμή που το αξίζουν.
Το ντεμπούτο των Tracer είχε φτάσει στα χέρια μου το 2011 και είχε αποτελέσει μια από τις μεγαλύτερες και πιο ευχάριστες εκπλήξεις εκείνης της χρονιάς. Το τρίο από την Αυστραλία παρέδωσε ένα album επηρεασμένο από το σύγχρονο stoner/ grunge, με αρκετό groove και εξαιρετικές συνθέσεις.
Το 2013 βγήκε το δεύτερο, αρκετά καλό επίσης, “El Pistolero”, με το σχήμα να κερδίζει ολοένα και περισσότερους οπαδούς.
Φέτος κυκλοφορεί η τρίτη τους δουλειά, ονόματι “Water for Thirsty Dogs”, με τον πήχη να παραμένει υψηλός και τη συνταγή να ακολουθείται πιστά, μιας και μέχρι στιγμής αποδίδει.
Soundgarden και Queens of the Stone Age παραμένουν οι κύριες επιρροές των Tracer, με τα φωνητικά του Michael Brown να αποτίνουν έναν έμμεσο φόρο τιμής στον Chris Cornell, χωρίς όμως να πέφτει στην παγίδα του μιμητισμού.
Στο “Water for Thirsty Dogs” το group παρουσιάζεται ορεξάτο, με αρκετές uptempo συνθέσεις, κατάλληλες για συναυλίες και με μια μπομπάτη παραγωγή που αναδεικνύει τις συνθέσεις.
Τσέκαρε τα “We’re Only Animals”, “Us Against the World”, “Astronaut Juggernaut”, “Halfway to Zero”, “Homeward Bound”, και “Owe You Nothing”, για να καταλάβεις.
Ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί σε grunge επίπεδο, από ένα συγκρότημα που μέσα σε λίγα χρόνια έχει παρουσιάσει μόνο καλές δουλειές και δεν παύει να μεγαλώνει. Εσύ θα τους μάθεις επιτέλους ή περιμένεις να εμφανιστούν στο The Voice για να τους ανακαλύψεις;
470 
