Έκτη στουντιακή κυκλοφορία γι’ αυτούς εδώ τους Φιλανδούς hard/ prog rockers με το γερμανικό όνομα, μιας μπάντας που έχει λάβει αρκετές διακρίσεις στη χώρα τους με τις προηγούμενες δουλειές τους.
Ευρωπαϊκής κοπής hard/ prog rock, πολυφωνικής νοοτροπίας με πολλά πλήκτρα, με πάρα πολλές progressiveίζουσες τάσεις στις οποίες αναδύεται η εκτελεστική δεινότητα των μελών, αλλά με το επίπεδο του album να μην είναι αντάξιο της φήμης που τους συνοδεύει.
Δε λέω, οι συνθέσεις εμφανίζονται πολυσχιδείς, με θεατρική ερμηνεία από τον τραγουδιστή της μπάντας, αλλά οι συνθέσεις σπάνια κορυφώνονται, δίνοντας την αίσθηση του ημιτελούς.
Γενικά το “New Day Rising”, είναι ήσυχο album, ανάλαφρο και ηχητικώς χωρίς κανένα ψεγάδι. Το πρόβλημα εντοπίζεται στις πολύ χαλαρές συνθέσεις. Η Pain of Salvation θετικότητα του “Dreams”, η Enchantική οπτική του “Sunday Child”, η μελαγχολία του “Black Rain”, έχουν να πουν πράγματα συνθετικά και γενικά, σε όλα τα κομμάτια θα βρεις όμορφες στιγμές που όμως ποτέ δεν ολοκληρώνονται σε κάτι εντυπωσιακό.
Οι μανιώδεις συλλέκτες του ευρύτερου prog, ας τους ρίξουν μια αυτιά. Προσωπικά, μου φάνηκε πολύ ουδέτερο.
397 
