Αυτή παίζει να είναι η πιο σύντομη κριτική που έχω κάνει.
Το “IX – Everyone, Everything, Everywhere, Ends” είναι ίδιο με τα δύο (και βάλε) προηγούμενα άλμπουμ των Σουηδών Shining. Όσοι ακολουθείτε την μετά “V – Halmstad” πορεία τους ξέρετε ακριβώς πως ακούγεται, ίδιο ύφος, ίδιου (καλού) επιπέδου συνθέσεις, ίδια όλα. Ο Niklas Kvarforth έχει βρει την χήνα με τα χρυσά αυγά με το εύπεπτο depressive metal (δικός τους όρος) και μπορεί να το παίζει μηδενιστής σαδομαζοαυτοκτονικός χωρίς όμως να ανησυχεί για τις χαμηλές πωλήσεις που είναι συνηθισμένες στα πιο δύσπεπτα DSBM μονοπάτια.
Καλά κάνει, αυτός λεφτά βγάζει, εγώ πάλι προσεύχομαι να βγάλουν κανένα νέο άλμπουμ οι Skitliv.
499 
