Οι prog blacksters Voices κυκλοφορούν ένα χρόνο και κάτι ψιλά μετά το ντεμπούτο τους, το δεύτερο full length τους, σπέρνοντας για μια ακόμη φορά τη ματαιοδοξία και το “γκρίζο”, βαδίζοντας στα χνάρια της νέας μουσικής πραγματικότητας του ακραίου ήχου, που μπολιάζει το μοντέρνας κοπής black με λογής επιρροές.
Η άκρως μελαγχολική εισαγωγή “Suicide Note” (με τέτοιο τίτλο, τι άλλο θα ήταν), προϊδεάζει τον ακροατή για τη συναισθηματική πλευρά του δίσκου, ενώ το “Music for the Recently Bereived”, στα 7 λεπτά που διαρκεί, συστήνει το σχήμα και το ηχητικό ποιόν του.
Παρότι αρκετά επιθετικό σε σημεία, το “London” εκκρίνει περισσότερα συναισθήματα σπαραγμού και απόγνωσης, παρά δυναμισμού, κάτι το οποίο προδίδουν τα post περάσματα, οι μελωδικές φωνές, οι αρμονίες που αγκαλιάζουν σε σημεία τα κομμάτια και φυσικά οι στίχοι.
Μοναδικός εχθρός του “London”, η προσπάθεια των Voices για το “κάτι παραπάνω”, η οποία μετουσιώνεται σε παραπάνω λεπτά σε σημεία που δε χρειάζεται και μπορεί εν τέλει μπορεί να κουράσει μερικούς.
Πέραν όμως αυτού, μιλάμε για μια πολύ όμορφη και ολοκληρωμένη δουλειά, η οποία προτείνεται στους απανταχού λάτρεις της νέας black σκηνής και δη, σε όσους βρίσκουν το “γκρίζο” γοητευτικό.
Και για να γίνω και επίκαιρος, το “London” είναι μια καθόλα εξαιρετική επιλογή για τις κρύες νύχτες του χειμώνα.
471 
