BLACK JUJU: “Letters From My Brother Cain”

Σε κάποιο ελλιπώς φωτισμένο, υγρό υπόγειο στη Λάρισα, 4 “επιστήμονες” κατασκεύαζαν υπομονετικά τα τελευταία 2 χρόνια μια μυστηριώδη μηχανή που θα τους επέτρεπε να πραγματοποιήσουν ένα από τα πιο πολυπόθητα όνειρα του ανθρώπινου μυαλού, το ταξίδι στο χρόνο και σε άλλες διαστάσεις. Της έδωσαν το όνομα Black Juju και αποφάσισαν να κάνουν το πρώτο τους πείραμα γυρνώντας πίσω στα μέσα της δεκαετίας του ‘70.

Αν και είχαν μελετήσει την διεξαγωγή του πειράματος εκατοντάδες φορές και είχαν εξασφαλίσει όλες τις παραμέτρους, κάτι φάνηκε να μην πήγε καλά και κατά την επαναφορά τους στο παρόν οι 4 αυτοί άνθρωποι ξεκίνησαν να παρουσιάζουν παράξενα συμπτώματα στην συμπεριφορά τους. Έκρυβαν πράγματα ο ένας από τον άλλο, κλείστηκαν στον εαυτό τους, όταν κάποια στιγμή ο ένας από αυτούς (Dimitris Omiros Tsimponis/ Space guitars) αποφάσισε πως έπρεπε να μιλήσουν για το τι τους συμβαίνει. Στην συνάντησή τους αυτή έβγαλε από την τσέπη του ένα χαρτί που έφερε πίσω από το ταξίδι τους και επάνω στο οποίο ήταν γραμμένες νότες. Έκπληκτοι οι υπόλοιποι 3 τον κοίταξαν και τρέμοντας έβγαλαν κι εκείνοι από τις δικές τους τσέπες από ένα χαρτί που περιείχε επίσης νότες. Αποφάσισαν να μπουν σε ένα στούντιο και να αναπαραγάγουν τη μουσική που έγραφαν οι νότες και να ηχογραφήσουν το αποτέλεσμα. Αυτό θα αποτελούσε το υπέρτατο τους πείραμα με τίτλο “Letters From My Brother Cain”…

Αυτή η ηχογράφηση αγαπητοί μου φίλοι ήρθε πριν λίγες ημέρες στα χέρια και παίρνω όρκο πως δεν είχα πιει σταγόνα καθώς έγραφα τα παραπάνω. Το μόνο που χρειάστηκε ήταν να ακούσω το doom stoner υλικό που παίζουν οι Black Juju και το μυαλό μου ξέφυγε.  Όσο πιο βαθιά μπαίνουμε στον κρατήρα της οικονομικής ύφεσης στη χώρα μας, τόσο πιο ψηλά εκτοξεύονται οι φλόγες από το ηφαίστειο του Ελληνικού heavy metal προς όλες τις κατευθύνσεις.

Μπροστάρης της μπάντας ο Panos Dimitriou/ vocals που με την 25ετή εμπειρία του παίρνει τον ανυποψίαστο ακροατή από το χεράκι και τον περνάει μέσα από τη heavy metal καταιγίδα που ξεσηκώνουν οι υπόλοιποι 3 για να τον επιστρέψει στην αφετηρία πριν καν αντιληφθεί πότε πέρασαν τα 41 λεπτά που διαρκεί το “Letters…”. Στο ρυθμικό μέρος παίζουν ο Fontas Stragalinos (bass&booze) και ο Kostas Mitin (drums). Πέρα από την μουσικό ταξίδι στο χωροχρόνο εκτίμησα ιδιαίτερα και τους στίχους του Δημητρίου οι οποίοι σε πιάνουν άμεσα και σε εναποθέτουν με τον doom προσανατολισμό τους στο ύφος της μουσικής.

To μόνο που δεν δείχνει έξω από την εποχή μας (με την καλή έννοια) είναι η παραγωγή του album το οποίο ηχογραφήθηκε στο Fabric studio (Λάρισα) με μίξη από τους ίδιους και τον George Tsavdaridis, ενώ το mastering έγινε στην Αγγλία από τον Jeff Mortimer (JM Mastering studio) όπως αναφέρει και η μπάντα στο δελτίου τύπου. Όλα ακούγονται έτσι όπως πρέπει για να κρατηθεί αυτό το ρετρό ύφος της μπάντας με φρέσκια παραγωγή, ενώ δε λείπει και η χρήση κάποιων ηχητικών εφέ που προσθέτουν στην ατμόσφαιρα όπως πχ ο ήχος της βροχής στην εισαγωγή του album, ή οι απόκοσμες φωνές στο “Unfair” (το οποίο αποτελεί και το δικό μου αγαπημένο track από το cd). Άλλωστε τα μέλη της μπάντας έχουν μακροχρόνια εμπειρία στο χώρο από την θητεία τους σε σχήματα όπως Denial Price, Dorian Grey και In Vein.

Οι Black Juju επενδύουν πολλά στην ατμόσφαιρα, θα το θεωρούσα εξαιρετικό χαλί σε κάποιον την ώρα που διαβάζει E.A.Poe ή κάποιο από τα έργα του Lovecraft (ή κάποιο αντίστοιχο ανάγνωσμα). Από την άλλη δούλεψε και μια χαρά στο αμάξι μου σε ένα συνδυασμό που κατάφερε να μου ανεβάσει πολλά καντάρια αδρεναλίνης. Στην ευθεία ένιωθα επάνω μου το πέπλο των Sabbath, ενώ στις στροφές με χτυπούσε φιλικά στην πλάτη η riff-αισθητική των Trouble. Στα χνάρια των Witchcraft λοιπόν, με αυτή την νοοτροπία του καινούργιου παλιού και όσοι πιστοί προσέλθετε!

“I scratch the wound to bleed again, to feel the pain, and when the pain is over ,I will call my brother Cain” (“Blame it on Gods”/Black Juju)

490