Party Doom ευαγγελίζονται πως παίζουν οι Gurt από τη Louisiana των ΗΠΑ και εγώ δεν θα τους χαλάσω το χατήρι.
Η εισαγωγή “Dr. Strangeleaf” με ένα πνευστό (μάλλον φλάουτο) να κρύβεται υποχθόνια και έναν κύριο να μας εξηγεί την ιστορία και τις ιδιότητες διάσημου φυτού, μας δίνει ένα hint για το τι μας περιμένει. Δυνατά και σκληρά τύμπανα, χαμηλοκουρδισμένες κιθάρες και λασπωμένο μπάσο.
Στη συνέχεια με το “Weed it and Weep” μπαίνει στο σύνολο και η αγριεμένη φωνή που θυμίζει μπάντες σαν τους Dopethrone (με τους οποίους έχουν περιοδεύσει) ή τους Bongzilla και για να μιλάμε ελληνικά, οι Gurt θα αρέσουν σε όσους γουστάρουν τους Sadhus.
Doom και Sludge συνδυάζονται με ιδανικό τρόπο και με θετικούς ρυθμούς σε κάνουν να κουνήσεις κεφαλάκι και να ρουφήξεις τζουρίτσα.
Δεν είναι η επιτομή της σκηνής τους αυτήν την εποχή, διότι αν ψάξεις γερά σίγουρα θα βρεις πιο φρέσκα και μοναδικά σχήματα, αλλά αυτό που κάνουν το κάνουν με προσοχή και προσήλωση, οπότε το αποτέλεσμα είναι άκρως διασκεδαστικό.
Η παραγωγή δεν είναι όσο λασπωμένη θα περίμενε κανείς από την παραπάνω περιγραφή και η καθαρότητα της σε αφήνει να απολαύσεις τις λεπτομέρειες των επί μέρους μουσικών οργάνων.
Οι φίλοι του ήχου θα το αγαπήσουν με το παραπάνω και θα το βάλουν στα ράφια τους σε περίοπτη θέση. Και το αξίζει, αφού αν και δεν έχει την πρωτοτυπία, οι συνθέσεις τους είναι πολύ όμορφες και γκρουβάτες.
Άφησε ανοικτό το κλουβί. Ο Gurt δεν γουστάρει τη σκλαβιά!
535 
