Ο Ρωμαίος κιθαρίστας Alessandro Sparacia είναι στην πραγματικότητα ένας πολυμουσικός και συνθέτης, με πρώτη αγάπη του το πιάνο, σε πολύ μικρή ηλικία. Μετά, δοσμένος ολοκληρωτικά στη μουσική πέρασε διαδοχικά από την κιθάρα, το μπάσο και τελικά τα ντραμς.
Διανύοντας μια περίοδο με αρκετές περιστασιακές συνεργασίες και γκρουπ σε ερασιτεχνικό επίπεδο, βρήκε κάποια στιγμή τον εαυτό του στους τελικούς του διαγωνισμού “Un disco per l’estate”, του πασίγνωστου Ιταλικού καναλιού RAI. Τελικά, το 2006, κυκλοφόρησε το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο “Finally Free”, για να ακολουθήσει το 2014 το “Memories”.
O Sparacia επιστρέφει φέτος με το “Endless”, ένα θεματικό ουσιαστικά άλμπουμ, που αφηγείται μια ιστορία αγάπης και τις διαθέσεις της μέσα από το αισθητήριο του δημιουργού του. Οι μονολεκτικοί-πλην μιας εξαίρεσης- τίτλοι δηλώνουν εμφατικά την στοχευόμενη απόπειρα κάθε τραγουδιού.
Με το πιάνο να οδηγεί ευγενικά και διερευνητικά μαζί τον ακροατή, πάνω από ένα ήρεμο ambient χαλί, βηματίζει σταδιακά προς μια πιο περιπετειώδη και ανήσυχη διάθεση να ανοίξει έναν κύκλο που θα κλείσει με παρόμοια διάθεση και ήχους στο τρυφερό φινάλε του “Tender Embrace”. Στο “Passion”, έχοντας πια μπει για τα καλά στην αφηγηματική διαδρομή του άλμπουμ, μεταφερόμαστε από μια σύνθεση απόλυτα αντιπροσωπευτική των λεγόμενων κιθαριστικών άλμπουμ, με μέρη που τα ρυθμικά κάποιες στιγμές αναλαμβάνουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο, ανάμεσα στα ρέοντα lead θέματα.
Στο “Madness”, ο Sparacia θα δώσει χώρο τόσο στα πλήκτρα, όσο και στο μπάσο να τραβήξουν τη διαδρομή μέχρι την εξέλιξη της συνάντησης ξανά με την κιθάρα του, σε μια σύνθεση πολύ ενδιαφέρουσα, με δυνατά ηχοχρώματα να διαγράφονται στη σειρά.
Το “Rage”, όπως άλλωστε προδίδει ο τίτλος του έχει μια επιθετική προσέγγιση, στηρίζεται στα γεμάτα και κοφτά ριφ, ενώ για πρώτη φορά στο άλμπουμ συναντούμε τη φωνή του δημιουργού του: όπως και στο ομότιτλο, λίγο παρακάτω, θα μπορούσε να προσεγγίσει πιο απαιτητικά αποτελέσματα με τη χρήση ενός κανονικού τραγουδιστή. Βέβαια, το “Rage” είναι συνολικά ένα δύστροπο στη σύλληψη και εκτέλεση τραγούδι, με κάποιες απροσδόκητες διαδοχές που σε αφήνουν τελικά με μια περίεργη αίσθηση.
Το χάδι του σύντομου “Awareness” θα μας σπρώξει στο “Courage”, που αρπάζει ακριβώς την ίδια μελωδία για να απλώσει μια κυκλοθυμική instrumental συμπεριφορά που σε κρατά σε εγρήγορση και σε στέλνει στο ενωμένο, ομότιτλο “Endless”. Ξεκινώντας σαν μια μοιραία συναισθηματική υπόσχεση και δέσμευση, εκτρέπεται σταδιακά και οδηγείται σε ένα νεοκλασικό, κινηματογραφικό φινάλε.
Αυτό που με έκανε εύκολα να προσπεράσω κάποιες αδυναμίες στην παραγωγή ή την περιορισμένη φωνή του στα δυο τραγούδια με φωνητικά, είναι η προφανής αίσθηση πως ο Sparacia στοχεύει έξυπνα στην καρδιά των τραγουδιών χωρίς φλυαρίες και επιδείξεις, και μπορεί να αναπλάσει με προσιτό τρόπο τις διαφορετικές και απρόσμενες διαθέσεις μιας ιστορίας ανθρώπων που συγκρούονται.
Ένας εξαιρετικός πολυμουσικός με εκτελεστικές ισορροπίες και τολμηρός συνθέτης, που μπορεί, με πιο γεμάτη φαρέτρα στο άμεσο μέλλον, να κάνει θαύματα.
Endless
508 
