Μια νέα και φρέσκια άγνωστη πρόταση για τους φίλους του σύγχρονου προοδευτικού rock μας έρχεται από την πόλη του Neuss της Γερμανίας. Οι Amberfield μας έχουν πρόσφατα φιλοδωρίσει με το πολύ ενδιαφέρον ντεμπούτο τους, “Said”, και ο ιδρυτής, κιθαρίστας, βασικός συνθέτης αλλά και παραγωγός, Sebastian Schleicher λύνει παραπάνω από αναλυτικά όλες τις απορίες μας για το πρωτοεμφανιζόμενο γκρουπ.
Γεια σου Sebastian! Πρώτα από όλα, γιατί “Amberfield”; Πως καταλήξατε με αυτό το όνομα και ποια είναι η ιστορία πίσω από αυτό;
Η ιστορία πίσω από το όνομα δεν είναι στην πραγματικότητα εξαιρετική. Σημαντικό για εμάς ήταν μόνο ότι το όνομα ήταν απτό και εύηχο. Δεδομένου ότι δεν πρέπει να αποτελείται από μία μόνο λέξη, αποφασίσαμε να την διαμορφώσουμε από δύο συνεκτικές λέξεις. Το γεγονός ότι στο πρώτο μέρος της λέξης ένα χρώμα είναι κρυμμένο, είναι μάλλον τυχαίο στην πορεία για το artwork.
Θύμισέ μας σύντομα, πως σχηματίστηκε το γκρουπ.
Οι ρίζες του συγκροτήματος προέκυψαν από την σύμπραξη δύο προηγούμενων συγκροτημάτων. Οι Natalie και Karsten έπαιζαν στο παρελθόν στο συγκρότημα “In Morpheus Arms” το οποίο είχε τότε διαλυθεί. Εγώ και ο Dennis επίσης παίζαμε σε μια μπάντα που ονομαζόταν “Beside” μέχρι εκείνη τη στιγμή. Από τότε που είχαμε ήδη παίξει μαζί με τον Karsten σε ένα project με τίτλο “A Bird’s Parachute”, αποφασίσαμε να ιδρύσουμε το συγκρότημα Amberfield. Στην αρχή με τον παλιό ντράμερ των “In Morpheus Arms”, μέχρι ο Dennis να ενταχθεί στη μπάντα ως μόνιμο μέλος. Εν τω μεταξύ, δουλέψαμε στα πρώτα μας τραγούδια και ψάξαμε ταυτόχρονα για τραγουδιστή. Συνειδητά αποφασίσαμε για τραγουδίστρια, επειδή πιστεύουμε ότι η συχνότητα της φωνής μιας γυναίκας ταιριάζει καλά στη μουσική μας. Μετά από μια μεγάλη αναζήτηση θα βρίσκαμε τελικά την τραγουδίστρια Hannah. Η μπάντα ολοκληρώθηκε.
Πως θα περιέγραφες τη μουσική σας σε κάποιον που δεν σας άκουσε ποτέ;
Νομίζω ότι η μουσική περιγράφεται καλύτερα από το γεγονός ότι χρησιμοποιούμε κλασσικές δομές τραγουδιού και δημιουργούμε έτσι μια συγκεκριμένη σύλληψη. Παρ ‘όλα αυτά, διακοσμούμε τα τραγούδια μας με μερικές φορές πιο περίπλοκες αρμονικές ακολουθίες για να προσφέρουμε την κατάλληλη ποικιλία και φρεσκάδα. Δεδομένου ότι είμαι ένας μεγάλος οπαδός του David Gilmour, υπάρχει ένα μέρος εδώ και εκεί για να δώσω λίγο αέρα σε απαλά θέματα κιθάρας. Επηρεασμένος από τον σύγχρονο prog, υπάρχει και ένα σκληρότερο riff κάθε τόσο. Ο Karsten είναι σε θέση να δημιουργήσει τόσο υπέροχους σφαιρικούς ήχους που δίνουν στη μουσική ένα χωρικό βάθος, καθώς και κλασικούς ήχους οργάνων που συνήθως πλησιάζουν σε μια έκφραση του Prog.
Με τον Dennis και τη Natalie σχηματίζεται ένα στερεό υπόβαθρο, το οποίο με τα κατάλληλα οργανικά και ρυθμικά συνδεδεμένα στοιχεία και προσθέτει ένα ποικίλο prog στρώμα σε θέματα που είναι ταυτόχρονα πιασάρικα. Η Hannah είναι ο «πρεσβευτής» που περιβάλλεται από τη μουσική μας και έχει επίσης τις δικές της προσφορές. Από την ηρεμία και την ευχαρίστηση σε ισχυρές και δυνατές εκρήξεις, προσθέτει τη σωστή διάθεση και το λυρικό βάθος σε κάθε μουσικό πέρασμα.
Πόσο καιρό δουλέψατε τα τραγούδια του “Said”; Με ποιόν τρόπο συνθέτατε;
Από την πρώτη ιδέα έως το mastering, χρειάστηκαν περίπου 3 χρόνια, αν θυμάμαι σωστά. Παρ ‘όλα αυτά, βρισκόμασταν ήδη στα τελικά στάδια των συνθέσεων ένα χρόνο πριν από την κυκλοφορία, και τα τραγούδια ήταν έτοιμα. Δεδομένου ότι έπρεπε να αντιμετωπίσουμε κάποια άλλα εμπόδια λόγω της δικής μας διανομής, η ημέρα της κυκλοφορίας αναβλήθηκε για ένα άλλο χρόνο. Πράγματα όπως: Overdubs, δεύτερα φωνητικά, artwork, mastering κ.λπ. κοστίζουν πολύ χρόνο μόνα τους. Από τότε που έστησα και εξόπλισα το μικρό μου στούντιο ηχογραφήσεων εδώ και αρκετά χρόνια, ήμασταν σε θέση να πάρουμε πολύ χρόνο με την παραγωγή και να ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στις μικρότερες λεπτομέρειες. Το 90% του συνόλου των ηχογραφήσεων έγινε στο σπίτι μου στο στούντιο ηχογράφησης. Εκτός από τις ηχογραφήσεις των drums, που είχαμε κάνει σε άλλο χώρο, αλλά και κάτω από τις δικές μας οδηγίες.
Συνθετικά, είχαμε ηχογραφήσει σε “cloud solution” έτσι, τόσο ο Karsten όσο και εγώ, είχαμε την ευκαιρία να δουλέψουμε τα τραγούδια. Έτσι δημιουργήθηκαν τα τραγούδια, κυρίως από τις ιδέες μας. Γι ‘αυτό συχνά συναντιόμασταν στο στούντιο ηχογράφησης, συνεχίζοντας να δουλεύουμε τα τραγούδια με τη συμβολή όλων. Μόλις έφτασε μια συγκεκριμένη βασική δομή, προστέθηκαν μπάσα και φωνητικά. Κατά τη διάρκεια των προβών δοκιμάσαμε αυτό που δημιουργήσαμε μέχρι εκείνη τη στιγμή και άλλαξα ή βελτίωσα τα βασικά μοτίβα τυμπάνων από τον Dennis. Μερικές φορές τα καινούργια κομμάτια σχεδιάστηκαν κατά τη διάρκεια προβών και αργότερα ενσωματώθηκαν στο στούντιο ηχογράφησης.
Από την πλευρά των στίχων, ποια είναι η πηγή έμπνευσης και η αφετηρία του δίσκου;
Οι περισσότεροι από τους στίχους εμπνέονται από προσωπικές εμπειρίες. Μερικά τραγούδια όπως το “Steady Break” ή το “Tap the Key” είναι πολιτικές ή κοινωνικές κρίσεις. Πρώτα η Hannah ακούει τη μουσική, και έπειτα τις ιδέες αλλά και την εντύπωση για το πως πρόκειται να αναπτυχθεί το τραγούδι.
Έχεις κάποιο ξεχωριστό τραγούδι που σε αντιπροσωπεύει σαν προσωπικότητα και γιατί;
Νομίζω ότι ειδικά μέσω της διαδρομής των στίχων αντανακλάται η ιδιοσυγκρασία της Hannah. Όπως ο τίτλος του άλμπουμ περιγράφει ουσιαστικά, η Hannah χρησιμοποιεί συγκεκριμένα θέματα που εκφράζονται στα αντίστοιχα τραγούδια. Σε ολόκληρο το πλαίσιο, όλα τα θέματα “έχουν ειπωθεί”. Της αρέσει το “Tap the Key” πάρα πολύ. Η πρόθεσή της περιγράφει τη σκέψη ότι ο άνθρωπος πιστεύει ότι είναι πιο πολύτιμος από οποιοδήποτε άλλο πλάσμα στον κόσμο. Το να σκεφτόμαστε έτσι είναι απλά αλαζονικό και στενόμυαλο γιατί κανένας δεν ξέρει ακριβώς τι άλλο κρύβει γύρω μας στο σύμπαν. Πάντα ήθελε να ζήσει την εποχή που ο άνθρωπος ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με αυτά τα όντα.
Αν έπρεπε να ονομάσεις τα βασικά συναισθήματα που συναντά κανείς στο “Said”, τι θα απαντούσες;
Με βάση το περιεχόμενο των στίχων και την βασική μελαγχολική διάθεση των τραγουδιών υπάρχουν από τη μία πλευρά αισθήματα όπως θλίψη, ανησυχία, οργή και ματαιότητα αλλά και ελπίδα, ενθάρρυνση και ρεαλισμός. Αυτό, που οφείλεται επίσης στο συχνά χρησιμοποιούμενο μοντέλο δομής, δείχνει στα τραγούδια μια πρώτη αρνητική άποψη των πραγμάτων που μερικές φορές μετατρέπεται σε θετική προς το τέλος.
Ποιες είναι οι βασικές επιδράσεις σας, με ονόματα, και ποια από αυτές θεωρείς πως δεν είναι άμεσα εμφανής στη μουσική σας;
Δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικές. Κάθε ένας από μας ακούει μουσική από εντελώς διαφορετικά είδη… Η Hannah: Porcupine Tree, Linkin Park, Daughter, Emeli Sande, η Natalie: Opeth, King Crimson, Meshuggah, Thom Yorke, Trent Reznor, ο Karsten: Foo Fighters / H E X / Cult Of Luna & Julie Christmas, ο Dennis: Tesseract, Meshuggah, disperse, Tycho, bonobo και εγώ: Porcupine Tree, Opeth, Steven Wilson, 70s Rock/Prog. Πάνω απ ‘όλα, ωστόσο, η αλληλεπίδραση μερικών συγκροτημάτων οδηγεί στο βασικό στυλ της μπάντας σε συνδυασμό με τα στοιχεία των άλλων συγκροτημάτων. Έτσι, η μουσική κερδίζει σε ποικιλία και φρέσκα συνδυασμένα συστατικά που την αποτελούν. Το μίγμα κάνει τη διαφορά!
Ποιες είναι οι σκέψεις σου και η γνώμη σου για το μουσικό ιδίωμα που αποκαλούμε “progressive rock” σήμερα;
Νομίζω ότι είναι πολύ δύσκολο να συνοψίσω τις σκέψεις μου. Το κλασσικό prog με τις ρίζες του από τη δεκαετία του ’70 ήταν συχνά γεμάτο περίπλοκους ρυθμούς και εξαιρετικές μελωδίες. Πολλά από τα παλιά κομμάτια ακούγονται σαν ένα ταξίδι ή μια ιστορία που περιγράφει διαφορετικές φάσεις από μόνη της. Αυτά ακριβώς τα στοιχεία κάνουν αυτό το ύφος μουσικής τόσο συναρπαστικό κατά τη γνώμη μου. Διακοσμημένο από ένα συγκεκριμένο μήνυμα, συνδέεται με συχνά απρόβλεπτες δομές τραγουδιού, όπως για παράδειγμα κάνουν οι Yes. Σε εκείνες τις ημέρες το θεμέλιο γι ‘αυτό ήταν συχνά η ροκ μουσική. Φυσικά υπήρχαν άλλοι εκπρόσωποι που συνδύαζαν πολύπλοκες δομές με στοιχεία της ποπ ή άλλων μορφών μουσικής.
Σήμερα υπάρχει ένα μεγάλο μείγμα των συχνά συγκεκριμένων ορίων. Σκληρές μοντέρνες εξελικτικές μορφές, όπως το “Djent” των οποίων οι ρίζες προέρχονται επίσης από το Progmetal, οι “παγκόσμιες μουσικές” προσεγγίσεις συχνά το αποδίδουν στο Prog. Τέλος, ο Steven Wilson κέρδισε ακόμη και δύο βραβεία στα Βραβεία Prog 2018 στις κατηγορίες “Καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς” και “Καλύτερος Καλλιτέχνης της Χρονιάς”, ενώ στο background έπαιζε το πιο δημοφιλές, pop τραγούδι του όλων των εποχών, το “Permanating”. Παρ ‘όλα αυτά, το prog μπορεί ακόμα να λέγεται ότι αντιπροσωπεύει εκλεπτυσμένη μουσική, η οποία εκφράζεται τόσο ρυθμικά όσο και μελωδικά. Να υπερβείς νέο μουσικό έδαφος και να δοκιμάσεις άτυπους ήχους και να τους εξερευνήσεις μόνος σου, νομίζω ότι αυτό είναι Prog. Η μουσική μας περιέχει μόνο στοιχεία prog και δεν είναι σε καμία περίπτωση συγκρίσιμη με ένα τυπικό prog album.
Συνεχίζεις να ακούς νέα μουσική; Μπορείς να θυμηθείς κάποιους δίσκους της χρονιάς που σε εντυπωσίασαν;
Προσωπικά, ακούω πολλή νέα μουσική. Μόνο ακούγοντας τους άλλους, μαθαίνεις να καταλαβαίνεις ποια μουσική έχει ήδη δημιουργηθεί και πώς μπορείς να αναπτύξεις τον εαυτό σου. Βοηθά επίσης να βρεις έμπνευση για τη δική σου μουσική. Υπάρχουν κάποια άλμπουμ από αυτόν το χρόνο αλλά και πέρυσι που με εντυπωσίασαν. Το ένα είναι βέβαια το τελευταίο άλμπουμ του “Steven Wilson – To The Bone”. Πέρασα στα άλμπουμ του με την πρόθεση να μου δείξουν νέες όψεις του prog rock. Στην πραγματικότητα, έκανα λάθος με αυτή τη στάση και άκουγα μουσική με διαφορετική αντίληψη για αρκετά χρόνια. Ειδικά αυτό το άλμπουμ μου έδειξε πόσο εντυπωσιακό είναι να εξελίσσεσαι συνεχώς και να αφήνεις πάντα περιθώρια για νέες ιδέες. Παρόλο που το άλμπουμ του δεν μου θυμίζει παλιά μοτίβα ή στιγμές, αισθάνομαι τις ιδέες σαν μια αναζωογονητική εξέλιξη από την πλευρά του. Εντυπωσιάστηκα επίσης από το πρόσφατο άλμπουμ των “The Pineapple Thief”.
Χάρη στον Gavin Harrison θα μπορούσαν να αγγίξουν ένα νέο επίπεδο στην ιστορία του συγκροτήματος, κι αυτό με κάνει να αδημονώ για τα μελλοντικά άλμπουμ. Εκτός από αυτό θα ήθελα να αναφέρω την κυκλοφορία του πιανίστα Gleb Kolyadin, το “I’m The Morning”, που με εντυπωσίασε πολύ για το παίξιμό του. Επίσης η συμμετοχή των καλεσμένων μουσικών το κάνει ένα σπουδαίο άλμπουμ για μένα. Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω τους Big Big Train και το “The Second Brightest Star” Η ήρεμη και συναρπαστική παραγωγή που συνοδεύτηκε με μεγάλες φωνητικές μελωδίες και όμορφες δομές τραγουδιού ήταν επίσης ένα από highlights του 2017 για μένα.
Μπορείς να μας δώσεις μια σύντομη περιγραφή για το artwork στο εξώφυλλο του “Said”;
Αυτό το εκπληκτικά επεξεργασμένο έργο τέχνης σχεδιάστηκε από την μπασίστριά μας. Ήδη οι πρώτες παραστάσεις και τα σκίτσα της έδειξαν ότι θα είναι κάτι μεγάλο. Με πλούτο της λεπτομέρειας και καλά επιλεγμένα χρώματα, ήταν περισσότερο από πρόθυμη να δώσει το όνομα στο συγκρότημα, καθώς και στους στίχους της Hannah ένα υπόβαθρο. Για σχεδόν κάθε ένα από τα τραγούδια, η Natalie ζωγράφισε εικόνες που θα υπερτόνιζαν κατάλληλα το περιεχόμενο των στίχων. Η Natalie πέρασε πολύ χρόνο στο artwork, ο οποίος αντανακλάται στις περίπλοκες λεπτομέρειες κάθε σελίδας.
Τέλος, έχετε άμεσα σχέδια να προωθήσετε το “Said” με ζωντανές εμφανίσεις;
Οι συναυλίες προγραμματίζονται γενικά και περιμένουν μόνο τις κατάλληλες συνθήκες. Ακριβείς ημερομηνίες δεν είναι διαθέσιμες προς το παρόν, αλλά θα ακολουθήσουν.
https://amberfield.bandcamp.com/releases
227 
