Είμαστε συνηθισμένοι πλέον, όταν μιλάμε για συνεργασίες ευρέως γνωστών μουσικών του εξωτερικού να αναφέρουμε τη λέξη “supergroup”. Αυτό όμως, πόσο ισχύει ως όρος στην εγχώρια σκηνή; Ευτυχώς, οι Warrior Path έχουν την απάντηση η οποία δίνεται με εμφατικό τρόπο στο ομώνυμο ντεμπούτο album τους “Warrior Path”.
Οι Αθηναίοι heavy/power metallers, ήταν μία ιδέα του Ανδρέα Σινάνογλου και πέραν του Dave Rundle στα τύμπανα κατάφερε να μαζέψει όλη την αφρόκρεμα του ελληνικού heavy metal. Ξεκινώντας με το Γιάννη Παπαδόπουλο στη φωνή, το γνωστό σε όλους Bob Katsionis να αναλαμβάνει μπάσο, πλήκτρα και κιθάρα και το Χρήστο-Βαλεντίνο Πετεβή στο βιολί. Άλλωστε, από μόνο του το όνομα της μπάντας σου βγάζει κάτι το επικό οπότε και το line-up θα έπρεπε να συμβαδίζει.
Οι Warrior Path, κινούνται κάπου μεταξύ του heavy/power metal και του epic metal. Ο ηχητικός προσανατολισμός του group, είναι προφανής και έχει τις ρίζες του πίσω στα ‘80s-‘90s και σε μπάντες που διαμόρφωσαν γενιές με τη μουσική τους όπως οι Manowar, οι Crimson Glory, οι Riot, οι Iron Maiden, οι Warlord και οι Running Wild. Όπως σαφές είναι, και το γεγονός ότι η μπάντα έχει καταφέρει να δημιουργήσει το δικό της ηχητικό μονοπάτι μέσα στις τόσες μουσικές “σειρήνες” που προαναφέραμε.
Το album, είναι “μαγικό” από όποια πλευρά και να το δεις. Θες συνθετικά, θες μουσικά, σκίζει! Θες πάλι, από άποψη παραγωγής, κοντράρει στα ίσα πολλά albums μεγάλων μπαντών του εξωτερικού. Είναι τρομακτικό, το γεγονός ότι ψάχνεις να βρεις κάτι που να σε χαλάει σε αυτό και να μη μπορείς να του προσάψεις οτιδήποτε. Το μόνο που μπορείς να του προσάψεις, είναι το γεγονός ότι όλα τα κομμάτια είναι επιτυχίες από τώρα. Το ένα, καλύτερο από το άλλο έρχονται να σου “ταράξουν” το μυαλό και να σε βάλουν σε δίλλημα για το πιο είναι το καλύτερο. Μέχρι να το βρεις, σίγουρα θα πατήσεις πολλές φορές το play και στο τέλος μάλλον θα σου αρέσουν όλα, θα παραιτηθείς της αναζήτησης και θα αφεθείς στο άκουσμα του.
Από το εναρκτήριο “Riders Of The Dragons”, με αρκετά επικά στοιχεία, στο ταχύτατο “The Hunter”. Από το συναυλιακό “A Sinnersworld”, στο εξαιρετικό “Stormbringers”. Από τη τρομερή μπαλάντα “Black Night”, στο δεκάλεπτο έπος “The Path Of The Warrior”. Από τις heavy/power “εξάρσεις” των “Fight For Your Life” και “Mighty Pirates”, στις συναισθηματικά φορτισμένες ερμηνείες των “Dying Bird Of Prey” και “Valhalla, I’m Coming”. Όλα μα όλα τα τραγούδια του δίσκου, έχουν και από μια περιπέτεια να σου διηγηθούν. Μια περιπέτεια, που τα κάνει ξεχωριστά και όχι απλά τραγούδια του “σωρού”. Κομμάτια, που σου θυμίζουν την εφηβεία σου και πως ξεκίνησες να ακούς τη μουσική που πλέον έχεις στη καρδιά σου, που σε έκανε αυτό που είσαι. Κομμάτια, που αν ήταν σε κάποιο album των λεγόμενων “μεγάλων” του heavy metal θα ήταν σίγουρα επιτυχίες ήδη και θα θριαμβολογούσαμε για το “τι έβγαλαν, πάλι!”. Ε, λοιπόν δε το έβγαλαν οι “μεγάλοι” αλλά οι δικοί μας Warrior Path και τους αξίζουν συγχαρητήρια και όχι μόνο.
Στο τέλος, το σίγουρο είναι ότι το “Warrior Path” έχει μόνο μια επίδραση πάνω σου: “Πάτα το repeat!”. Είναι το album, που θα σε συνδέσει με τα καλύτερα σου χρόνια, τις καλύτερες περιπέτειες σου, τις καλύτερες αναμνήσεις σου. Είναι το album, που θα φωλιάσει στο CD player σου για αρκετό καιρό (Ίσως και να μη βγει ποτέ!). Είναι το album, που θα σου θυμίσει γιατί αγαπάς το heavy metal και τι πρεσβεύει αυτή η μουσική. Είναι το album, της χρονιάς στο χώρο του αναμφίβολα για όλα αυτά που σου φέρνει στο νου. Είναι το album, που εν έτη 2019 πρέπει να έχει ο κάθε μεταλλάς για να επιδεικνύει τι εστί heavy metal. All hail, WARRIOR PATH…
610 
