SOLUTION 45: “Nightmares In the Waking State- Part II”

Για τους Solution 45, τα είχαμε πει πριν μερικούς μήνες, όταν κυκλοφορούσε το “Nightmares In the Waking State- Part I”, το Νοέμβριο του ’15.

Ο στυλοβάτης του group είναι ο τραγουδιστής Christian Alvestam, ο οποίος έγινε ευρύτερα γνωστός μέσω των Scar Symmetry, από τους οποίους έχει φύγει από το 2008 και με τους Solution 45, δείχνει να βρίσκει τη μουσική “οικογένεια” που του ταιριάζει.

Τώρα, το σχήμα επανέρχεται με το δεύτερο μέρος του “Nightmares In the Waking State”, το οποίο αρχικά ήταν να βγει ως διπλό CD (μιας κι είχε ηχογραφηθεί ολόκληρο από πέρυσι), αλλά προτιμήθηκε να χωριστεί, με αποτέλεσμα δυο εξίσου καλές και ποιοτικές κυκλοφορίες, οι οποίες συνδέονται στιλιστικά κι ηχητικά.

Η μουσική ρότα λοιπόν παραμένει ίδια, με το συγκρότημα να επιδίδεται σε πολυπρόσωπο μελωδικό death, με έντονα σουηδικά στοιχεία και διάθεση πειραματισμού (στα πλαίσια που αρμόζει στο είδος). Ξεσπάσματα, beat-downs, εναλλαγές ρυθμικών, συμπαγής riffολογία και γενικά μια αίσθηση Scar Symmetry, η οποία θα ευχαριστήσει τους fan, μιας και οι τελευταίες δουλειές τους, δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερο.

Το τεράστιο ατού των Solution 45, πέραν της τεχνικής αρτιότητας που διέπει τις συνθέσεις, είναι τα φωνητικά του Alvestam, τα οποία διαθέτουν εξαιρετικά growl και πανέμορφα καθαρά, δίνοντας ουσία στο κάθε τραγούδι. Κι έχοντας πλέον πλήρη εικόνα των δυο μερών του “Nightmares In the Waking State”, οφείλω να πω πως είναι αμφότερα άξια προσοχής και δίχως να προτείνουν κάτι το ουσιαστικά καινούργιο, προσφέρουν ένα πραγματικά χορταστικό κι ενδιαφέρον σύνολο.

Ευελπιστώ και σε limited κυκλοφορία, η οποία θα περιέχει και τα δυο μέρη.

481

Avatar photo
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1393 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.