Το να μαζεύονται καταξιωμένοι μουσικοί και να φτιάχνουν projects / νέα σχήματα, δεν είναι νέο φαινόμενο.
Στο χώρο του rock / metal αυτό είναι σύνηθες από τα αρχέγονα χρόνια ακόμη. Το σίγουρο είναι ότι αυτό το φαινόμενο, αυξάνεται με το πέρασμα του χρόνου φτάνοντας σε μια “ακμή”, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις. Η άνθηση του home computing και της τεχνολογίας, καθιστά πανεύκολη τη δυνατότητα επικοινωνίας ανάμεσα στους μουσικούς και ένα επακόλουθο είναι η τεχνική ευκολία να κάνεις κάτι πραγματοποιήσιμο. Το θέμα φυσικά είναι πάντα η ποιότητα των παραγόμενων και όσο αυτή παραμένει σε υψηλά επίπεδα, δεν υπάρχει παράπονο.
Οι Sunburst από τη Λάρισα, είναι ένα σχήμα που δεν εμπίπτει ακριβώς σ’ αυτήν την κατηγορία, για το λόγο ότι δεν αποτελεί μέρος αυτού του ρεύματος, μιας και έχουν σχηματιστεί το 2010 από τον κιθαρίστα Gus Drax (Biomechanical, Black Fate, Suicidal Angels), τον τραγουδιστή Βασίλη Γεωργίου (Innosense, Black Fate) και τον Κώστα Μυλωνά (New Day Slave, Foray Between Ocean, Paradox, Outloud) στα drums και με την προσθήκη του μπασίστα Nick Grey (Jailcat) κυκλοφορούν το πρώτο τους full length “Fragments Of Creation”, ένα θαυμάσιο album δυναμικότατου power / progressive metal.
Η μουσική των Sunburst δεν χρίζει ιδιαίτερης ανάλυσης στην ετυμολογία της. Είναι άμεση από το πρώτο δευτερόλεπτο, αξιομνημόνευτη και πολύ ενδιαφέρουσα. Η απόδοση του Gus βρίσκεται σε δυσθεώρητα επίπεδα. Από τη μια βαρύτατη, συμπαγέστατη ρυθμική riffολογία που προσεγγίζει power / thrash πεδία όπως αυτά των Nevermore ή ακόμη και των Testament, μέσα από μια γενικότερη συνθετική Symphony X / Dream Theater prog οπτική και από την άλλη η μεγάλη κλάση του ως σολίστας. Καταπληκτικά μελωδικά solos, άλλοτε κλασσικίζοντα, Malmsteenικά και άλλοτε Petrucciκά, γλυκύτατα, Norumικώς hard rockίζοντα, που σε συνεπαίρνουν. Κρυστάλλινη ευηχία, καθαρότητα, ακρίβεια και κιθαριστική προσωπικότητα που δύσκολα τη συναντάς. Πραγματικό highlight από μόνος του, που εξυψώνει τις πολύ καλές συνθέσεις των Sunburst.
Φυσικά ένας τέτοιος μαέστρος έχει και την αντάξια ομάδα πίσω του. Και η αλήθεια είναι ότι όλοι αριστεύουν. Πολύ καλός ο Βασίλης Γεωργίου, μελωδικότατος, με μια δυνατή, λυρική φωνή ανάμεσα κάπου ανάμεσα στον Roy Khan (Conception) και τον Tom Mallicoat (Lethal), δίνει τη λεκτική μεταφορά της μουσικής των Sunburst ενώ το ρυθμικό δίδυμο, κυριολεκτικά σπέρνει. Ρυθμοί όλων των ταχυτήτων (κυρίως υψηλών, το album ανήκει στα “γρήγορα” του είδους) από τους Μυλωνά και Grey, μαξιμαλισμός και επίδειξη (αφλύαρη) εκτελεστικής δεινότητας. Φοβεροί παίχτες όλοι τους, καταθέτουν την αξιοθαύμαστη πρότασή τους υπό έναν τέλειο, πλουραλιστικό, αλλά όχι πνιγηρό ήχο (πολλά μπράβο στον υπεύθυνο της μίξης και του mastering).
To καταπληκτικό “Beyond the Darkest Sun” (μου θύμισε το “Desert Speedways” από τον προσωπικό δίσκο του Teo Ross με τον οποίο συνεργάστηκε παλαιότερα ο Gus), ο Nevermoreικός δυναμίτης “Out Of The World” με τα intro electro “πειραματάκια”, το Symphony X όργιο του “Reincarnation”, οι Theaterικές στιγμές των “Lullaby”, “Break the Core”, το εξαιρετικό “Symbol of Life” (μου έφερε στο νου πολύ έντονα μπάντες του ιθαγενούς prog και δη τους False Coda και τους Psycrence) καθώς και όλες οι στιγμές που απαρτίζουν το debut των Sunburst δηλώνουν (προσωπικώς αποδεικνύουν) ότι άλλο ένα σπουδαίο album γεννήθηκε από εξαιρετικούς μουσικούς, συνεχίζοντας να δικαιώνουν την θεώρηση ότι το ελληνικό metal έχει πάρει τα σκήπτρα στην παγκόσμια σκηνή σε όλες τις τάσεις του. Για debut προσπάθεια, απολύτως τέλεια εκκίνηση. Χίλια εύγε και τείνω χείραν συγχαίροντας, ευελπιστώντας στα ίδια επίπεδα ποιότητας.
646 
