Η Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2019 θα χαραχθεί στη μνήμη μου ως μία πολύ γλυκιά ανάμνηση. Όχι εξαιτίας του αμερικανοφερμένου και εορταζόμενου πλέον με κάθε μεγαλοπρέπεια Halloween,αλλά επειδή επρόκειτο να παρακολουθήσω τη ζωντανή εμφάνιση των Apocalyptica και μάλιστα στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης, εδώ και δυόμισι χρόνια, περιοδείας τους για τον εορτασμό του πρώτου τους άλμπουμ “Plays Metallica by four cellos” (1996). Καθώς δεν είχα την ευκαιρία να δω τους Φινλανδούς το 2016, όταν είχαν επισκεφθεί ξανά τη χώρας μας (για τα 20 χρόνια από το ντεμπούτο τους), αυτή ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να δω τη μπάντα που έφερε ακόμη πιο κοντά το heavy metal με την κλασσική μουσική και μάλιστα παίζοντας ζωντανά τραγούδια μίας από τις αγαπημένες μου μπάντες ever.
Έφτασα στο Piraeus Academy εν μέσω βροχής (την “έφεραν” μαζί τους οι Σκανδιναβοί) και μπινελικίων, πολύ νωρίτερα από το άνοιγμα των θυρών (19:30), καθώς είχα και μία ολιγόλεπτη συζήτηση με τον ντράμερ του σχήματος Mikko Siren. Μετά από αυτό το ευχάριστο, ομολογουμένως, διάλειμμα και αφού είχα ξεχάσει βροχές και μπινελίκια, πήρα θέση στον εξώστη μέχρι την προγραμματισμένη έναρξη του event (21:30).
Ομολογώ πως μέχρι να ακουστούν τα πρώτα τριξίματα από τα δοξάρια πάνω στις χορδές, είχα αρχίσει να ανησυχώ. Και αυτό διότι αρχικά ο κόσμος ήταν λιγοστός, πράγμα που ως διά μαγείας άλλαξε λίγο πριν την έναρξη και έτσι οι τέσσερεις τσελίστες αποθεώθηκαν μπροστά σε ένα γεμάτο Academy.
Οι πρώτες νότες του “Enter Sandman” ακούστηκαν, με τον κόσμο να αναλαμβάνει τα φωνητικά και να συνεχίζει να συνδράμει και στο “Master Of Puppets” που ακολούθησε. Το live τους ήταν χωρισμένο σε δύο μέρη. Σε αυτό το πρώτο μέρος παρουσιάστηκε το ντεμπούτο τους ολόκληρο, όπως είχε παιχτεί το ’96, μόνο από τους τέσσερείς τους.
Έτσι λοιπόν συνεχίζουν με τον Eicca Toppinen να προλογίζει το “Harvester Of Sorrow” και το “The Unforgiven” να δημιουργεί ξεχωριστή ατμόσφαιρα στο χώρο. Οι Apocalyptica, που ξεκίνησαν απλά σαν ένα “πάντρεμα” της αγάπης τους για το heavy metal και την κλασσική μουσική και έφτασαν στο σημείο να έχουν δημιουργήσει έναν δικό τους ξεχωριστό ήχο, συνεχίζουν να “τιμωρούν” τα έγχορδά τους με τα “Sad But True”, “Creeping Death” και “Wherever I May Roam”, κλείνοντας το πρώτο μέρος του σετ με τον ύμνο “Welcome Home (Sanitarium)”.
Πάει πάνω από μία 20ετία που οι Apocalyptica μας “ταξιδεύουν” με τη μουσική τους και όσο και να έχω συμβιβαστεί με τον ήχο του τσέλου και τους πειραματισμούς τους, πάντα μένω με το στόμα ανοιχτό όταν το αποτέλεσμα αυτό αποτυπώνεται ζωντανά.
Όταν ξανανεβαίνουν στη σκηνή λοιπόν με άλλη ενδυμασία και την προσθήκη του ντράμερ τους (εντυπωσιακό και το drum set που θύμιζε σκαλωσιά), τα πράγματα γίνονται πιο “μεταλλικά”.
Περισσότερο όρθιοι αυτή τη φορά, κλασσικά κινητικός ο “αειθαλής” Paavo Lotjonen, συγχρονισμένο headbanging και σόλο από τον Eicca και τον Perttu Kivilaakso και ήρεμη δύναμη στα αριστερά της σκηνής ο νεοφερμένος Lauri Kankkunen.
Έτσι παρουσιάζουν το “For Whom The Bell Tolls”. Έτσι “ασελγούν” στα τσέλο τους στα “Fight Fire With Fire” και “Battery”. Έτσι θα αποτίσουν (και αυτοί) φόρο τιμής στον τεράστιο Cliff Burton με το “Orion”.
Άκρως επικοινωνιακός ο Perttu και με πολύ χιούμορ καθώς παρουσιάζει τους υπόλοιπους της μπάντας. Ομιλητικότατος και ειλικρινής ο Eicca πριν μπει το “Escape”, που όπως είπε έχουν να το παίξουν από το ’93, αν και είναι από το αγαπημένο του Metallica album. Συναυλιακό τελείωμα αλά Metallica στο “Seek & Destroy”, με ένα snippet του “Thunderstruck” (και λίγο εισαγωγή του “Ride The Lightning”) στο τέλος του κομματιού, με τον κόσμο να ακολουθεί τις προτροπές του Eicca και να συμμετέχει ενεργά.
Μετά και τα “Nothing Else Matters” και “One” του encore, οι Apocalyptica, εν μέσω αποθέωσης, ευχαρίστησαν το Ελληνικό κοινό και ανανέωσαν το ραντεβού τους για το μέλλον (ευελπιστώ σύντομα), καθώς αρχές του 2020 κυκλοφορούν νέο άλμπουμ και αν η περιοδεία, τους ξαναφέρει από τα μέρη μας, θα είναι ένα ιδανικό σενάριο. Till next time.
Ps: Μάλλον δεν είμαι ο μόνος, αλλά όσο ευχαριστήθηκα αυτήν την εμφάνιση, άλλο τόσο μου “άνοιξε η όρεξη” να ακούσω αυτά τα κομμάτια από τους δημιουργούς τους. Keep dreaming boy, keep dreaming!
Apocalyptica setlist:
Enter Sandman
Master Of Puppets
Harvester Of Sorrow
The Unforgiven
Sad But True
Creeping Death
Wherever I May Roam
Welcome Home (Sanitarium)
Fade To Black
For Whom The Bell Tolls
Fight Fire With Fire
Orion
Escape
Battery
Seek And Destroy
(Encore):
Nothing Else Matters
One
Φωτογραφίες: Διονύσης Τσέπας
547 
